چگونه لارنژیت را درمان کنیم؟

مجله‌ی آموزش ایلیاد – لارنژیت، التهاب حنجره است. شایع‌ترین دلایل آن عفونت ویروسی یا کشیدگی صوتی است، اما همچنین می‌تواند پس از عفونت باکتریایی یا منبع تحریک دیگر ظاهر شود. تارهای صوتی متورم داخل حنجره منجر به صدایی ناشناخته یا گاهی ناتوانی کامل در صحبت کردن می‌شود. بیشتر موارد لارنژیت در طی یک هفته خود به خود برطرف می‌شوند و مراقبت‌های مناسب در منزل می‌توانند روند بهبودی را تسریع کنند. در موارد نادر، التهاب حنجره ناشی از عفونت شدید گلو است که نیاز به مراقبت‌های پزشکی دارد.

 

بیشتر موارد گرفتگی صدا در اثر زیاد حرف زدن ایجاد می‌شود، به خصوص اگر مجبور باشید مرتباً صدای خود را بلند کنید. رستوران‌ها / بارهای پر سر و صدا، کنسرت‌ها و محیط‌های صنعتی به راحتی می‌توانند یک دوره کوتاه مدت لارنژیت را تحریک کنند. با این حال، حنجره ناشی از استفاده بیش از حد به سرعت بهبود می‌یابد، بنابراین استراحت دادن به حنجره خود برای یک یا دو روز، اغلب مهمترین و اولین قدم در برگرداندن صدای شما است.
•    اگر خود را در مکانی پر سر و صدا می‌بینید، یا کمتر صحبت کنید یا به گوش شخصی که می‌خواهید با او گفتگو کنید نزدیک شوید. از فریاد زدن و تکرار خودداری کنید.
•    علاوه بر گرفتگی صدا یا از دست دادن صدا، سایر علائم لارنژیت عبارتند از: خشکی گلو، گلودرد، احساس غلغلک در گلو که باعث سرفه خشک می‌شود و تجمع مخاط در گلو.

 

مرطوب نگه داشتن خود و نوشیدن مایعات، باعث مرطوب نگه داشتن غشاهای مخاطی گلو می‌شود، که به کاهش التهاب و ناراحتی کمک می‌کند. با تحریک کمتر، خواهید دید که کمتر سرفه می‌کنید و گلویتان کمتر درد می‌کند. اینها عواملی هستند که می‌توانند دوره لارنژیت و گرفتگی صدا را طولانی‌تر کنند. از آب گازدار پرهیز کنید زیرا می‌تواند گلو را بیشتر قلقلک دهد و گلو را بیشتر تحریک کند.
•    با نوشیدن روزانه هشت لیوان آب تصفیه شده شروع به نوشیدن آب کنید و غشای مخاطی گلو و حنجره خود را مرطوب نگه دارید. نوشیدنی‌های حاوی لبنیات می‌توانند مخاط را غلیظ کنند. نوشیدنی‌های قندی ممکن است تولید مخاط را افزایش دهند و باید از آنها اجتناب شود.
•    برای نرم شدن گرفتگی بینی و گلو، مقداری آب را گرم کنید و کمی عسل و لیمو به آن اضافه کنید. عسل می‌تواند گلودرد یا تحریک گلو را تسکین دهد، در حالی که آب لیمو یک ضدعفونی کننده خفیف است که می‌تواند با عفونت‌ها مقابله کند و همچنین گلو را از مخاط پاک کند.

 

عفونت‌های گلو همچنین می‌تواند منجر به لارنژیت شود. عفونت‌های ویروسی شایع‌ترین هستند، هرچند عفونت‌های باکتریایی و قارچی نیز می‌توانند گرفتگی صدا را ایجاد کنند. اگر گمان می‌کنید که لارنژیت شما ناشی از عفونت است، با محلول‌های ضدعفونی کننده که قادر به از بین بردن انواع میکروارگانیسم‌ها هستند غرغره کنید. یک قاشق چایخوری نمک در یک لیوان آب گرم در برابر باکتری‌ها و برخی دیگر از میکروب‌ها موثر است. هر ساعت حداقل یک دقیقه غرغره کنید تا تحریک و التهاب گلوی شما از بین برود و صدای شما به قدرت کامل برگردد.
•    علائم دیگری که ممکن است نشان دهنده لارنژیت شما در اثر عفونت باشد عبارتند از: تب خفیف تا متوسط ، ضعف (خستگی) و تورم غدد لنفاوی یا غدد درون یا نزدیک گردن شما.
•    سایر ترکیبات ضدعفونی کننده که می‌توانند در آب مخلوط شوند و غرغره شوند، شامل سرکه است. این را در محلول یک قسمت آب به یک قسمت سرکه مخلوط کنید.

 

مکیدن این آب‌نبات‌ها علاوه بر نوشیدن مقدار زیادی آب، می‌تواند با تحریک تولید بزاق به مرطوب نگه داشتن غشاهای مخاطی گلو کمک کند. علاوه بر این، آبنبات‌های دارویی که باید از داروخانه خریداری شود، معمولاً حاوی ترکیباتی هستند که گلودرد را بی‌حس یا آرام می‌کند و نوشیدن مایعات و بلع غذا را آسان می‌کند. از جویدن آب نبات خودداری کنید، زیرا ممکن است قند یا شیرین کننده باعث تولید مخاط بیشتر در گلو شود و شما را مجبور کند که بیشتر اوقات آن را پاک کنید.
•    برای آرامش بخشیدن به غشای گلو، آب‌نبات‌های سرماخوردگی حاوی روی، عسل، اکالیپتوس و یا لیمو را انتخاب کنید. روی همچنین یک ضدعفونی کننده خفیف است.
•    زنجبیل همچنین منبع خوبی برای گلودرد است. قطعات زنجبیل خشک یا ترشی بخورید تا گلو را مرطوب کرده و غشاهای مخاطی ملتهب حنجره را تسکین دهد.
•    گرچه بوی بد سیر ممکن است نگران کننده باشد، اما سیر دارای خواص ضدعفونی کننده است. سیر خام را بجوید و ببلعید و سعی کنید سیر اضافی به غذاهای خود اضافه کنید.

 

از یک رطوبت‌ساز استفاده کنید تا هوای خانه و اتاق خواب شما مرطوب باشد. اگر دستگاه رطوبت‌ساز ندارید، می‌توانید با آویختن حوله مرطوب، یا با قرار دادن یک ظرف آب روی بخاری یا شوفاژ، رطوبت را به هوا اضافه کنید.

 

این کار حتی بیشتر از گفتار عادی صدا را تحت فشار قرار می‌دهد. در عوض، نفس عمیق بکشید، سپس در بازدم با صدای آرام صحبت کنید.

 

در حالی که به صدای خود استراحت می‌دهید و با داروهای ضدعفونی کننده غرغره می‌کنید، مراقب باشید مواد تحریک کننده گلو را مصرف یا تنفس نکنید. سیگار کشیدن، استفاده از الکل، نوشیدن مقدار زیادی نوشیدنی گازدار، مصرف لبنیات شیرین (مانند میلک شیک) و استنشاق گرد و غبار و بخارات پاک‌کننده‌های خانگی همه می‌توانند گلو را تحریک کرده و لارنژیت را بدتر کنند.
یکی از اولین علائم سرطان گلو (ناشی از سیگار کشیدن یا اعتیاد به الکل) گرفتگی صدای مزمن است. به همین ترتیب، اگر گرفتگی صدا با وجود استراحت و غرغره، بیش از چند هفته طول بکشد، پس برای مشورت با پزشک خود تماس بگیرید.
•    گذشته از استفاده بیش از حد تحریک‌کننده‌ها، عفونت و تحریک، سایر علل لارنژیت عبارتند از: واکنش‌های آلرژیک، ریفلاکس اسید مزمن، بزرگ شدن غده تیروئید، سینوزیت مزمن و رشد خوش خیم (پولیپ) در تارهای صوتی.

اگر با درمان‌های خانگی فوق الذکر قادر به تسکین حنجره خود نیستید، پس با پزشک خود قرار ملاقات بگذارید. گلودرد شدید، غشاهای مخاطی متورم که با چرک سفید، تب و بی‌حالی همراه شده‌اند، نشانه‌های عفونت هستند. با این حال، تنها عفونت‌های باکتریایی تحت تأثیر آنتی بیوتیک‌ها قرار می‌گیرند، بنابراین پزشک احتمالاً گلو شما را معاینه می‌کند و تشخیص می‌دهد که این عفونت باکتریایی است، ویروسی است یا قارچی.
•    اگر مقصر باکتری‌ها باشد (استرپتوکوک گلو علت نسبتاً شایع لارنژیت است)، پزشک ممکن است یک دوره‌ی دو هفته‌ای آنتی بیوتیک مانند آموکسی سیلین یا اریترومایسین برای شما تجویز کند. هنگام استفاده از آنتی بیوتیک، دستورالعمل‌های پزشک را به دقت دنبال کنید. به ویژه، مطمئن شوید که دوره کامل آنتی بیوتیک را مصرف می‌کنید، حتی اگر احساس بهبودی داشته باشید. این اطمینان می‌دهد که سطح کم باکتری‌هایی را که پس از بهبود احساس می‌شوند، به طور کامل از بین ببرید. این باکتریها می‌توانند در برابر آنتی بیوتیک‌ها مقاوم شده و بعداً برای درمان آنها بسیار دشوار شود.
•    اگر بیش از چند هفته لارنژیت داشته باشید و سیگاری باشید، پزشک احتمالاً شما را به یک متخصص گوش و حلق و بینی ارجاع می‌دهد، وی ممکن است از لارنگوسکوپی استفاده کند که یک لوله کوچک با دوربین کوچک است که می‌تواند از پشت گلو نگاه بهتری داشته باشد.

 

اگر لارنژیت شدید دارید که ناشی از باکتری نیست و داروهای خانگی به شما کمک نمی‌کنند، پس از پزشک در مورد جوانب مثبت و منفی یک دوره کوتاه مصرف داروهای کورتیکواستروئید مانند پردنیزون، پردنیزولون یا دگزامتازون سوال کنید. داروهای استروئیدی ضد التهابی قدرتمند و سریع عمل می‌کنند که می‌توانند تورم، درد و سایر علائم گلو را کاهش دهند. با این حال، به دلیل نکات منفی قابل توجه، معمولاً توصیه نمی‌شوند، مگر اینکه به عنوان درمان‌های اضطراری برای افرادی که باید از صدای خود به صورت حرفه‌ای استفاده کنند، باشد.
•    نکته منفی داروهای استروئیدی این است که آنها تمایل به کاهش عملکرد سیستم ایمنی بدن، ضعیف شدن بافت‌ها و ایجاد احتباس آب دارند، به همین دلیل است که این داروها فقط برای مدت زمان کوتاه تجویز می‌شوند.
•    داروهای کورتیکواستروئید به صورت قرص، داروهای تزریقی، استنشاق کننده و اسپری‌های خوراکی وجود دارد که به ویژه برای مبارزه سریع با لارنژیت بسیار موثر است.

 

همانطور که در بالا ذکر شد، التهاب حنجره ناشی از بیماریهای مختلفی است که گلو را تحت تأثیر قرار می‌دهد. به عنوان مثال، بیماری ریفلاکس معده (GERD) غالباً التهاب حنجره را تحریک می‌کند، زیرا اسید معده که به سمت بالا از مری می‌رود گلو و حنجره را تحریک و ملتهب می‌کند. بنابراین، درمان GERD با داروهای ضد اسید در نهایت لارنژیت را نیز از بین می‌برد. از رویکردهای مشابه باید برای سایر مواردی که باعث تحریک حنجره می‌شوند، مانند بزرگ شدن غده تیروئید، آلرژی، سینوزیت مزمن، برونشیت، رشد خوش خیم طناب صوتی و سرطان گلو استفاده شود.
•    لارنژیت مزمن (گرفتگی صدا) در اثر سیگار کشیدن طولانی مدت پس از ترک سیگار به خودی خود برطرف می‌شود، اگرچه ممکن است چندین ماه یا حتی چند سال طول بکشد تا تارهای صوتی دوباره سالم شوند.
•    اگر لارنژیت فرزند شما ناشی از خروسک است، بلافاصله برای دریافت داروهای مناسب به پزشک مراجعه کنید. خروسک مجاری راه هوایی را باریک می‌کند، باعث دشواری در تنفس می‌شود و منجر به سرفه‌ای شبیه پارس می‌شود. در شرایط نادر می‌تواند تهدید کننده زندگی باشد.

 

مجله‌ی آموزش ایلیاد