چگونه خون‌ریزی شدید قاعدگی را درمان کنیم؟

مجله‌ی آموزش ایلیاد - منوراژی، که هم اکنون متخصصان پزشکی از آن به عنوان خونریزی شدید قاعدگی یاد می‌کنند، زمانی است که دوره‌های قاعدگی غیر طبیعی شدید یا طولانی دارید، که معمولاً بیش از یک هفته طول می‌کشد. اگر دچار منوراژی هستید، احتمالاً گرفتگی و درد طولانی همراه با خونریزی بیش از حد دارید. خوشبختانه روش‌هایی برای درمان منوراژی وجود دارد. با پزشک خود در مورد بهترین روش برای درمان بیماری خاص خود صحبت کنید، که معمولاً با دارو یا یک روش پزشکی انجام می‌شود. اگر بیش از ۴۰ سال سن دارید و خونریزی شدید قاعدگی جدیدی را تجربه می‌کنید، این را به پزشک خود بگویید تا بتوانید از نظر علل احتمالی بررسی شوید.

 

نمونه‌هایی از NSAIDهای رایج عبارتند از: ایبوپروفن، ناپروکسن، آسپیرین، نابومتون و مفنامیک اسید. دستورالعمل‌های موجود در بسته بندی را برای دوز و تعداد دفعات مصرف دارو دنبال کنید. به طور کلی، آنها را در صورت نیاز با حداکثر دوز سه بار در روز و بعد از غذا مصرف کنید.
•    به عنوان مثال، دوز توصیه شده ایبوپروفن برای درد ۲۰۰ میلی گرم در هر ۲ تا ۴ ساعت است، اما شما نباید بیش از ۱۲۰۰ میلی گرم در یک دوره ۲۴ ساعته مصرف کنید. برای ناپروکسن، با دوز ۲۵۰ میلی‌گرم دو بار در روز شروع کنید و در صورت لزوم، مقدار مصرف را در یک دوره ۲۴ ساعته به ۱۰۰۰ میلی‌گرم افزایش دهید. اگر از مفنامیک اسید استفاده می‌کنید،  ۵۰۰ میلی گرم سه بار در روز مصرف کنید. اگر هنوز حتی با حداکثر دوز درد احساس درد می‌کنید، قبل از افزایش بیشتر دوز دارو، با پزشک خود صحبت کنید.
•    NSAIDها به دلیل اثر قوی به عنوان مسکن و ضد التهاب در موارد منوراژی به طور گسترده‌ای مورد استفاده قرار می‌گیرند. آنها عضلات اطراف رحم را هدف قرار می‌دهد، که آنها را به گزینه‌ای مناسب برای گرفتگی شکم و کمردرد تبدیل می‌کند.
•    هنگام مصرف NSAID احتیاط کنید. آنها می‌توانند باعث ناراحتی معده مانند حالت تهوع، استفراغ و زخم معده یا ورم معده شوند. زنانی که از اختلالات کلیوی یا کبدی رنج می‌برند و زنانی که در حال حاضر از داروهای رقیق کننده خون مانند وارفارین استفاده می‌کنند، باید قبل از استفاده از داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی با پزشک خود مشورت کنند.

 

پزشک می‌تواند این مورد را با آزمایشگاه‌های معمول، مانند شمارش کامل خون (CBC) و بررسی سطح فریتین، بررسی کند. اگر منوراژی مداوم دارید، از مکمل‌های آهن برای جلوگیری از کم خونی یا درمان کم خونی که از قبل وجود دارد، استفاده کنید. قرص‌ها بدون نسخه در دسترس هستند و برای جلوگیری از یبوست می‌توانید روزانه یک بار آهن مصرف کنید.
•    مکمل‌های آهن به صورت قرص یا به صورت تزریقی وجود دارد که می‌تواند برای حالت‌های مزمن استفاده شود.
•    آهن یک عنصر اساسی در تولید RBC سالم است. همچنین برای بالا بردن سطح هموگلوبین استفاده می‌شود.  RBC مسئول انتقال اکسیژن به تمام بافت‌های بدن است.

 

در صورت تشخیص منوراژی، پزشک ممکن است این دارو را تجویز کند. اسید ترانکسامیک معمولاً برای درمان هرگونه اختلال خونریزی، از جمله منوراژی استفاده می‌شود. آن را دو بار در روز یا طبق تجویز پزشک مصرف کنید.
•    ترانکسامیک اسید تشکیل لخته‌های خون را تحریک می‌کند، در نتیجه خونریزی بیش از حد ناشی از منوراژی را کاهش می‌دهد.
•    ترانکسامیک اسید به صورت قرص یا فرم تزریق در دسترس است.

با پزشک خود در مورد تهیه نسخه پیشگیری از بارداری که قاعدگی شما را تنظیم یا کاهش می‌دهد صحبت کنید. پس از تهیه نسخه، دستورالعمل‌های موجود در بسته بندی را دنبال کنید. به طور معمول، هر روز یک قرص می‌خورید.
•    به عنوان مثال قرص‌های ضد بارداری خوراکی می‌توان به قرص‌های اوستین اشاره کرد. طبق دستورالعمل پزشک از آنها استفاده کنید.
•    از قرص‌های ضد بارداری خوراکی برای درمان منوراژی استفاده می‌شود، زیرا با مهار هورمون تحریک کننده فولیکول آزاد شده از غده هیپوفیز که تخمک گذاری را سرکوب می‌کند، به تنظیم چرخه قاعدگی کمک می‌کند.

 

اگر آنها مشکوک باشند که منوراژی شما ناشی از کمبود پروژسترون طبیعی است، ممکن است پزشک پیشنهاد کند که از پروژسترون استفاده کنید. در طی روزهای ۱۵ تا ۲۶ هر چرخه قاعدگی پروژسترون مصرف کنید. به طور کلی، پزشک شما دوز ۲.۵ تا ۱۰ میلی گرم در روز را به مدت ۵ یا ۱۰ روز تجویز می‌کند.
•    پروژسترون درمانی خوراکی برای کاهش خونریزی بیش از حد با اصلاح عدم تعادل هورمونی و مهار تولید هورمون لوتئین ساز مفید است. این مرحله ازدیاد آندومتر را کاهش می‌دهد و می‌تواند به محدود کردن خونریزی کمک کند.

کورتاژ، روشی است که در آن پزشک دهانه رحم را گشاد می‌کند تا مقداری از بافت داخلی لایه داخلی آندومتر را خراش دهد. این امر با کنترل خونریزی شدید و محدود کردن مدت زمان پریود، به کاهش میزان از دست دادن خون در دوران قاعدگی کمک می‌کند.
•    این یک درمان موقتی برای منوراژی است، زیرا فقط قاعدگی فعلی شما را متوقف می‌کند.

 

علاوه بر خونریزی شدید قاعدگی، در صورت داشتن فیبروم رحم، ممکن است قاعدگی نامنظم یا لکه بینی یا خونریزی در اواسط چرخه را نیز مشاهده کنید. اگر از تشکیل فیبروم رنج می‌برید، پزشک ممکن است روشی را توصیه کند که در آن یک کاتتر به شریان بزرگ ران در ران شما وارد شود تا زمانی که به شریان رحم برسد. در این مرحله، میکروسفرهای پلاستیکی به رگ‌های خونی ریز تأمین کننده فیبروم تزریق می‌شوند.
•    فیبروم‌ها می‌توانند باعث ایجاد منوراژی شوند، زیرا سطح هورمون‌های موجود در رحم را تغییر می‌دهد که می‌تواند باعث افزایش میزان خون در رحم شود.
•    این روش رگ خونی را مسدود می‌کند، در نتیجه جریان خون به فیبروم‌ها کاهش می‌یابد.
•    بدون جریان خون، فیبروم‌ها کوچک می‌شوند، جدا می‌شوند و از طریق واژن خارج می‌شوند.

 

فرسایش اولتراسوند روش دیگری است که در صورت تشکیل فیبروم استفاده می‌شود. ممکن است پزشک شما آن را بیش از آمبولیزاسیون شریان رحم پیشنهاد کند، زیرا نیازی به بریدن ران نیست. در عوض، از امواج اولتراسوند استفاده می‌کند که قادر به کاهش مستقیم فیبروم هستند.
•    در صورت کاهش فیبروم، این امر باعث کاهش خون اضافی در رحم می‌شود که به نوبه خود احتمال قاعدگی بیش از حد را کاهش می‌دهد.

 

در این روش، پزشک فیبروئیدهای شما را به صورت دستی از بین می‌برد. این کار یا از طریق شکم و یا از طریق دهانه رحم انجام می‌شود. پزشک شما بسته به اندازه فیبروئیدها، تعداد دقیق آنها و مکان آنها تعیین می‌کند که چه نوع جراحی انجام دهد.
•    این گزینه درمانی مناسب برای کسانی است که به دلیل ترکیدن و تخلیه فیبروم به طور مداوم خونریزی می‌کنند.
•    روش اول به روش لاپاراسکوپی انجام می‌شود که برای برداشتن فیبروم نیاز به جراحی شکم است. روش دیگر از طریق هیستروسکوپی انجام می‌شود و از طریق دهانه رحم انجام می‌شود.

اگر دوره‌های بسیار سنگینی دارید، ممکن است پزشک یکی از این گزینه‌های درمانی را پیشنهاد کند. در این روش‌ها، آنها لایه آندومتر (لایه داخلی رحم) را با استفاده از یک حلقه الکترو جراحی از بین می‌برند.
•    پس از انجام هر یک از این روش‌ها دیگر قادر به بارداری نخواهید بود، زیرا جنین دیگر نمی‌تواند به دیواره‌های رحم متصل شود. بنابراین، ممکن است آنها فقط به عنوان آخرین چاره در درمان منوراژی در زنان در سنین باروری در نظر گرفته شوند.

 

در این روش، جراح رحم شما را برداشته و شما دیگر قادر به تولید مثل و فرزندآوری نیستید. این روش نیاز به بستری کامل در بیمارستان و بیهوشی عمومی دارد، بنابراین شما باید از کار خود مرخصی بگیرید و احتمالاً در طول بهبودی به پشتیبانی نیاز خواهید داشت.

دلایل مختلفی وجود دارد که ممکن است پریودهای زیاد یا سنگین در یک زن ایجاد شود. این دلایل عبارتند از:
•    عدم تعادل هورمونی
•    تشکیل فیبروم
•    تحریک آندومتر
•    آدنومیوز
•    سایر اختلالات خونی که تعداد پلاکت‌ها را کاهش می‌دهد.

 

علائم منوراژی شبیه علائم دوره طبیعی است، با این تفاوت که شدیدتر خواهد بود. در منوراژی، خونریزی شدیدتر و به طور بالقوه طولانی‌تر خواهد بود و گرفتگی و درد قویتر یا طولانی‌تر خواهد بود. برخی علائم دیگر عبارتند از
•    خونریزی بیش از حد بیش از ۸۰ میلی لیتر در طول هر قاعدگی
•    نیاز به تعویض پد یا تامپون هر ۱ تا ۲ ساعت است
•    وجود لخته‌های بزرگ خون در خون دوره
•    علائم کم خونی، مانند خستگی، سرگیجه، خواب آلودگی، رنگ پریدگی، ضعف عضلانی و تنگی نفس.

 

با پزشک خود تماس بگیرید و علائم خود را به آنها بگویید. آنها به شما معاینه می‌دهند و آزمایشاتی را برای تشخیص این بیماری و تعیین درمان مناسب انجام می‌دهند. پزشک برای تشخیص منوراژی شما ممکن است هر یک از این آزمایشات را انجام دهد:
•    آزمایشات CBC (شمارش کامل خون)
•    تست پاپ اسمیر
•    نمونه برداری از آندومتر
•    سونوگرافی
•    سونوهیستروگرام
•    هیستروسکوپی

 

مجله‌ی آموزش ایلیاد