سادهترین نوع کرمچاله در سال ۱۹۳۵ توسط «آلبرت اینشتین» و «روزن» بهعنوان راهحل نسبیت عام معرفی شد و به همین دلیل برخی اوقات آنها را «پلهای انیشتین-روزن» نیز مینامند. انیشتین و روزن با حل ریاضیاتی سیاهچالهها شروع کردند. این اجرام حاوی یک نقطهی تکینگی بوده و افق رویداد را نیز در خود دارند. آنها دریافتند که راهحل ارائه شده را میتوان برای متضاد قطبی سیاهچالهها که «سپیدچاله» نامیده میشوند نیز به کار برد. این سپیدچالههای فرضی نیز دارای تکینگی هستند، ولی برعکس سیاهچالهها عمل میکنند و هیچ چیزی نمیتواند وارد افق رویداد آنها شود و هر چیزی که درون سپیدچاله وجود داشته باشد، فوراً به بیرون پرتاب میشود.
مترجم | امید محمدی - مجله علمی ایلیاد |