چگونه از بیماری پارکینسون پیشگیری کنیم؟

مجله‌ی آموزش ایلیاد - بیماری پارکینسون یک اختلال عصبی پیشرونده است که بر نحوه‌ی حرکت فرد تأثیر می‌گذارد. پارکینسون به تدریج ایجاد می‌شود و ممکن است با یک لرزش که به سختی قابل تشخیص است، در یکی از دستان شما شروع شود. پزشکان نمی‌دانند چه چیزی باعث پارکینسون می‌شود، اما عوامل خاصی مانند ژن‌ها و محرک‌های محیطی ممکن است نقش داشته باشند. در نتیجه، هیچ اقدام پیشگیرانه اثبات شده‌ای برای پارکینسون وجود ندارد. هیچ رژیم غذایی یا انتخاب سبک زندگی برای تأثیر بر توسعه یا پیشرفت پارکینسون ثابت نشده است. بنابراین، با اینکه می‌توانید تغییراتی را برای بهبود سلامت کلی خود ایجاد کنید، اما هیچ ارتباط ثابت شده‌ای بین این روش‌ها و پیشگیری از بیماری پارکینسون وجود ندارد.

نوشیدن یک فنجان قهوه یا قوطی نوشابه در روز ممکن است به کاهش خطر ابتلا به پارکینسون کمک کند. اطمینان حاصل کنید که در مقدار مجاز روزانه توصیه شده برای کافئین باقی بمانید تا به سایر مشکلات سلامتی مبتلا نشوید.

•    هر نوشیدنی حاوی کافئین را که دوست دارید می‌توانید انتخاب کنید، زیرا هیچ مدرکی مبنی بر اینکه یک نوع کافئین بهتر از سایرین است وجود ندارد. به عنوان مثال، می‌توانید قهوه، چای، کولا یا نوشیدنی‌های انرژی‌زا مصرف کنید. حتی برخی از غذاها کافئین طبیعی دارند. اینها عبارتند از: میله‌های پروتئینی، بستنی یا ماست با طعم قهوه، و شکلات.

•    دقت کنید که باید روزانه کمتر از ۴۰۰ میلی گرم کافئین مصرف کنید. اگر برای دریافت کافئین نوشابه می‌نوشید، میزان نوشیدنی خود را محدود کنید. نوشابه‌های گازدار اغلب مملو از قند هستند و اگر آنها را زیاد بنوشید، ممکن است به سلامتی‌تان آسیب برسانید.

علاوه بر نوشیدن قهوه یا چای، چای سبز ممکن است از پارکینسون نیز جلوگیری کند. چای سبز دارای ترکیباتی به نام پلی فنول‌های چای سبز، نوعی آنتی اکسیدان است که ممکن است رادیکال‌های آزاد را در سیستم شما از بین ببرد.

•    هنگام نوشیدن چای سبز حتما برچسب‌ها را بخوانید. برخی از محصولات دارای کافئین هستند در حالی که برخی دیگر کافئین ندارند. به یاد داشته باشید که چای سبز در کل هیدراتاسیون روزانه شما به حساب می‌آید.

خوردن بیشتر فلفل قرمز، سبز، زرد و نارنجی ممکن است خطر ابتلا به پارکینسون را کاهش دهد. فلفل را در وعده‌های غذایی روزانه خود بگنجانید و آن‌ها را به عنوان میان‌وعده میل کنید، که هر دوی این‌ها ممکن است به شما در جلوگیری از پارکینسون در صورت ترکیب با سایر انتخاب‌های غذایی و سبک زندگی کمک کنند.

•    توجه داشته باشید که پزشکان هنوز مطمئن نیستند که فلفل خام یا پخته شده برای کاهش خطر شما بهتر است. سعی کنید در هر وعده غذایی مقداری فلفل بخورید و مطمئن شوید که رنگ‌ها را برای دریافت بیشترین مواد مغذی تغییر دهید. به عنوان مثال، می‌توانید یک املت با فلفل در صبحانه، یک سالاد با فلفل خرد شده برای ناهار، و فلفل شکم پر برای شام میل کنید.

علاوه بر خوردن فلفل، مصرف سبزیجات تازه و خام در هر وعده غذایی ممکن است خطر پارکینسون را کاهش دهد. این به این دلیل است که سطوح پایین ویتامین B فولات، که اسید فولیک نیز نامیده می‌شود، ممکن است خطر ابتلا به این بیماری را افزایش دهد. با گنجاندن مقدار زیادی سبزیجات در رژیم غذایی خود می‌توانید به راحتی اسید فولیک دریافت کنید. برخی از بهترین منابع فولات عبارتند از:

استرس اکسیداتیو، که نتیجه رادیکال‌های آزاد در بدن است، ممکن است به پارکینسون کمک کند. خلاص شدن از شر رادیکال‌های آزاد با خوردن غذاهای حاوی آنتی‌اکسیدان‌های زیاد نیز ممکن است به پیشگیری از پارکینسون کمک کند. برخی از منابع عالی آنتی‌اکسیدان‌ها عبارتند از:

آنتی اکسیدان‌ها می‌توانند رادیکال‌های آزاد را از بین ببرند و ممکن است خطر ابتلا به پارکینسون را کاهش دهند. خوردن یک رژیم غذایی سالم و مغذی می‌تواند به شما در دریافت آنتی اکسیدان کمک کند، اما مصرف مکمل‌های آنتی اکسیدانی را برای کمک به افزایش حذف رادیکال‌های آزاد در نظر بگیرید.

•    برای جلوگیری از عوارض جانبی احتمالی این ترکیب، مکمل‌های ویتامین C و E مصرف کنید. آنتی اکسیدان دیگری که ممکن است کمک کند اسید چرب امگا ۳ است.

•    کوآنزیم Q10 (CoQ10) را امتحان کنید که در غذاهایی مانند گوشت، ساردین و ماهی خال مخالی نیز وجود دارد.

•    اطمینان حاصل کنید که برای جلوگیری از مسمومیت، فقط در محدوده توصیه شده روزانه از هر آنتی اکسیدانی مصرف کنید. خواندن برچسب‌های محصول می‌تواند مقادیر توصیه شده روزانه و مقدار موجود در مکمل خاص را به شما اطلاع دهد. هر سوالی دارید می‌توانید از داروساز بپرسید.

خوردن آهن برای سالم ماندن مهم است، اما مهم است که آن را در حد توصیه شده مصرف کنید. آهن بیش از حد ممکن است بدن شما را در معرض استرس اکسیداتیو قرار دهد، که در این حالت بدن شما رادیکال‌های آزاد سمی را وارد سیستم شما می‌کند. به نوبه خود، این می‌تواند به تخریب سلول‌های مغزی که اغلب در بیماران پارکینسونی یافت می‌شود، کمک کند.

•    اگر مرد هستید، روزانه بیش از ۸ میلی‌گرم آهن دریافت نکنید. زنان بالای ۵۱ سال نیز نباید روزانه بیش از ۸ میلی‌گرم آهن دریافت کنند. زنان بین ۱۸ تا ۵۰ سال باید ۱۸ میلی‌گرم آهن به عنوان بخشی از رژیم غذایی روزانه خود داشته باشند. به عنوان مثال، یک فنجان غلات صبحانه غنی شده ۱۸ میلی‌گرم، ۹۰ گرم جگر گوشت گاو سرخ شده در تابه ۵ میلی‌گرم و نصف فنجان اسفناج آب پز و آبکش شده ۳ میلی‌گرم آهن دارد.

مانند آهن، منگنز بیش از حد می‌تواند منجر به استرس اکسیداتیو شود که می‌تواند به پارکینسون کمک کند. برای کمک به پیشگیری از پارکینسون، اطمینان حاصل کنید که در محدوده‌ی مناسب مصرف منگنز باقی بمانید.
•    توجه داشته باشید که هیچ مقدار مجاز غذایی برای منگنز وجود ندارد. در عوض، مصرف کافی (AI) وجود دارد. اگر مرد هستید کمتر از ۱.۶ میلی‌گرم و اگر زن هستید کمتر از ۲.۳ میلی‌گرم منگنز مصرف کنید. منابع منگنز عبارتند از آجیل، حبوبات، دانه‌ها، چای، غلات کامل و سبزیجات سبز برگ.

یکی از درمان‌های رایج برای پارکینسون، فعالیت بدنی است. فعالیت بدنی یا ورزش منظم ممکن است خطر ابتلا به این بیماری را تا حدود ۳۰ درصد به حداقل برساند. این ممکن است مخصوصاً برای افراد ۳۰ و ۴۰ ساله صدق کند، که چندین دهه قبل از ایجاد پارکینسون است. سعی کنید و در اکثر روزهای هفته فعالیت بدنی داشته باشید تا خطر پارکینسون را کاهش دهید.

•    فعالیت‌های هوازی انجام دهید که ضربان قلب شما را سریعتر می‌کند، که اثر محافظتی بر بافت مغز دارد.

•    حداقل ۷۵ دقیقه فعالیت شدید یا ۱۵۰ دقیقه فعالیت متوسط در هفته را هدف گذاری کنید. این زمان معادل با ۳۰ دقیقه ورزش و پنج روز در هفته است. ورزش‌ها و فعالیت‌هایی را انجام دهید که بدن شما را به چالش می‌کشد و از آنها لذت می‌برید. چیزهایی مانند پیاده‌روی، دویدن، شنا یا دوچرخه سواری گزینه‌های عالی هستند. فعالیت‌هایی مانند طناب زدن یا پرش روی ترامپولین نیز می‌تواند قلب شما را به تپش برساند.

قرار گرفتن در معرض آفت کش‌ها، حشره کش‌ها و علف کش‌ها ممکن است خطر ابتلا به پارکینسون را افزایش دهد. این ترکیبات می‌توانند همان عملکرد پارکینسون را در مغز تقلید کنند: آنها نورون‌ها را در قسمت کوچکی از مغز به نام ماده سیاه پارس فشرده می‌کشند. تا جایی که می‌توانید از قرار گرفتن در معرض هرگونه آفت کش خودداری کنید یا آن را محدود کنید.
•    اگر در اطراف منطقه‌ای هستید که با حشره کش‌ها سمپاشی می‌شود، در داخل خانه بمانید.

مانند آفت کش‌ها، حلال‌های پتروشیمی مانند رنگ‌ها و چسب‌ها ممکن است خطر ابتلا به پارکینسون را افزایش دهند. اگرچه شواهد در مورد ارتباط بین این دو کاملاً روشن نیست، اما توصیه می‌شود تا جایی که می‌توانید از حلال‌ها دوری کنید.

•    برچسب‌های محصول را برای نام حلال‌های رایج مورد استفاده از جمله: ایزوپروپانول، تولوئن، زایلن، الکل سفید، متیلن کلراید، تری کلرواتیلن و پرکلرواتیلن بررسی کنید.

•    اگر قرار گرفتن در معرض حلال‌ها بخشی از کار شما است، مطمئن شوید که کارفرمای شما از روش‌های ایمن استفاده می‌کند.

•    اگر می‌توانید از رنگ‌ها و چسب‌های کم فرار استفاده کنید. اطمینان حاصل کنید که هر منطقه‌ای که در معرض حلال‌ها است به اندازه کافی با پنجره‌های باز و فن‌ها تهویه شود.

یک واقعیت عجیب در مورد پارکینسون این است که افرادی که سیگار می‌کشند کمتر به این بیماری مبتلا می‌شوند. با این حال، این دلیلی برای شروع سیگار کشیدن نیست، زیرا اثرات مضر سیگار بسیار بیشتر از مزایایی است که ممکن است در برابر پارکینسون به دست آورید.

•    توجه داشته باشید که ارتباط بین سیگار کشیدن و کاهش خطر ابتلا به پارکینسون شاید به این است که تنباکو یک گیاه شب بو است. بنابراین می‌توانید با خوردن سبزیجاتی مانند فلفل، گل کلم، بادمجان، سیب‌زمینی و گوجه‌فرنگی، معادل‌های سالم دیگری را در رژیم غذایی خود بگنجانید.

مجله‌ی آموزش ایلیاد