جیمز وب شکارچی را شکار کرد

جیمز وب شکارچی را شکار کرد
جیمز وب شکارچی را شکار کرد
مجله علمی ایلیاد - ستاره‌شناسان اخیراً توانسته‌اند به کمک تلسکوپ فضایی جیمز وب یکی از بهترین تصاویر را از درون سحابی شکارچی تهیه کنند.

سحابی شکارچی یک سحابی از نوع پراکنده است که در فاصله‌ی تقریبی ۱۳۵۰ سال نوری از زمین، در صورت‌فلکی شکارچی قرار گرفته است. نام‌های دیگر این سحابی عبارت‌اند از: «NGC 1976»، «مسیه 42، M42» و «LNB 974». پهنای این سحابی حدود ۲۴ سال نوری است.

با چشم غیرمسلح نیز می‌توان این سحابی را به شکل یک ابر درهم‌تنیده در زیر کمربند شکارچی در اطراف شمشیر شکارچی در صورت فلکی مربوطه مشاهده کرد.

سحابی شکارچی از زمان ابتدای شروع ستاره‌شناسی به‌عنوان یک ستاره شناخته شده بود، ولی در سال ۱۶۱۰ و یک سال پس از اینکه گالیله برای اولین بار از تلسکوپ استفاده کرد، مشخص شد که این جرم آسمانی ستاره نیست، بلکه سحابی است. در ادامه قرن هفدهم خصوصیات بیشتری از این سحابی برملا شد و هر کسی که تلسکوپ داشت، آن‌را مورد آنالیز قرار می‌داد.

سحابی شکارچی تنها ۲ میلیون سال عمر دارد. این سحابی آزمایشگاه مناسبی برای مطالعه‌ی ستاره‌های جوان است؛ زیرا هنوز در این سحابی ستاره‌هایی وجود دارند که شکل‌گیری آن‌ها به پایان نرسیده است. این سحابی می‌تواند بینشی در مورد شکل‌گیری خورشید حدود ۴.۶ میلیارد سال پیش نیز ارائه کند.

محققین دانشگاه اونتاریو در کانادا، سال ۲۰۱۷ بررسی سحابی شکارچی را آغاز کردند و اکنون با استفاده از داده‌های جیمز وب توانسته‌اند این تصاویر خارق‌العاده را خلق کنند. به گفته‌ی این محققین، تصویربرداری از سحابی شکارچی برای جیمز وب چالش بزرگی محسوب می‌شود، زیرا این سحابی برای ابزار فوق حساس جیمز وب بسیار نورانی است، ولی با این حال تکنولوژی‌های مورد استفاده در وب به نحوی است که توانسته جزئیات سحابی را به طرز فوق‌العاده‌ای به نمایش بگذارد.

به کمک تصاویر جیمز وب ستاره‌شناسان می‌توانند تبدیل ابرهای حاوی گاز و گرد و غبار به ستاره را مستقیماً مشاهده کنند. ستاره‌های عظیم و جوان تشعشعات فرابنفش زیادی از خود متصاعد می‌کنند و به همین دلیل درک شکل و ترکیبات ابرهای اطراف آن‌ها تا حدودی ساده‌تر می‌شود.

تصویر جدید جیمز وب نشان داده است که درون سحابی شکارچی ساختارهای خارق‌العاده‌ای وجود دارد که اندازه‌ی آن‌ها قابل مقایسه با اندازه‌ی منظومه شمسی است. این ساختارهای رشته‌ای می‌توانند شکل‌دهنده‌ی نسل جدیدی از ستاره‌ها باشند.
مترجمامید محمدی - مجله علمی ایلیاد
مجله ایلیاد رادر اینستاگرام دنبال کنید...مجله ایلیاد رادر تلگرام دنبال کنید...مجله ایلیاد رادر آپارات دنبال کنید...مطالب مشابه● شواهد جدید برای مدل استاندارد کیهان‌شناسی● سیاره‌ی ناهید فعالیت‌های آتشفشانی دارد● قدیمی‌ترین نشانه‌های برخورد شهاب‌سنگ‌ها با زمین● تصویری فوق‌العاده از یک برج پلاسمایی بر روی سطح خورشید● کشف درخشان و داغِ جیمز وب● آیا می‌توان بر روی ماه کشاورزی کرد؟ ● آیا بر روی مریخ نیز رعد و برق رخ می‌دهد؟● چند نوع منظومه در کیهان وجود دارد؟● منشاء اَبَرسیاه‌چاله‌های نخستین چه بوده است؟● آیا احتمال انفجار دوباره‌ی جهان وجود دارد؟جدیدترین مطالب● آمار سرقت پس از قانون کاهش مجازات ● چطور لکه‌های مداد را از روی دیوار پاک کنیم؟● غلبه بر یکی از محدودیت‌های قانون اول ترمودینامیک● باکتری‌ها چگونه به مغز حمله می‌کنند؟● دانشمندان گامی دیگر به اینترنت کوانتومی نزدیک‌تر شده‌اند● چطور ویتامین B12 مورد نیاز بدن‌مان را تامین کنیم؟● ورود اورانیوم به خاک چه ارتباطی با کودهای کشاورزی دارد؟● آیا گیاهان هم صدا دارند؟● چطور در خانه توت فرنگی بکاریم؟● چطور جلوی استفراغ شیرخوار را بگیریم؟● چطور برای یک سفر کمپینگ آماده شویم؟● چگونه با عدم تعادل شیمیایی در مغز برخورد کنیم؟● پنج فایده‌ی دارچین برای سلامتی● کدام حیوان بلندترین گردن را در قلمرو حیوانات داشته است؟● چطور رادیاتور خودرو را تخلیه و تعویض کنیم؟● کشف آنزیمی که هوا را به انرژی تبدیل می‌کند● چگونه از شر مگسک چشم خلاص شویم؟● آیا اسب تک‌شاخ واقعاً وجود داشته است؟● چطور هوش هیجانی‌مان را اندازه گیری کنیم؟● منشاء رود نیل کجاست؟