چگونه اختلال خودزشت‌انگاری را تشخیص دهیم؟

مجله‌ی آموزش ایلیاد - جامعه دائماً ما را در معرض پیام‌هایی قرار می‌دهد که ما به اندازه کافی کامل و خوب نیستیم و این می‌تواند منجر به اختلال خودزشت‌انگاری یا BDD شود. هنگامی که شما BDD دارید، پیام‌های منفی در مورد بدن و ظاهرتان می‌تواند افکار شما را از بین ببرد و در زندگی شما اختلال ایجاد کند. اغلب اوقات، BDD توسط پیام‌های خارجی که در مورد بدن خود دریافت می‌کنید، تحریک یا بدتر می‌شود. ما به شما کمک می‌کنیم BDD را بشناسید تا بتوانید کمک بگیرید یا از عزیزان‌تان حمایت کنید.

شناخت رفتارهای اختلال خودزشت‌انگاری

مراقب رفتارچنین شخصی در جلوی آینه باشید

فرد مبتلا به BDD، نسبت به بخش خاصی از بدن خود به شدت احساس خودآگاهی می‌کند و از آن احساس رضایت ندارند. آنها غرق این افکار می‌شوند که آیا دیگران نیز متوجه این عیب من می‌شوند یا خیر، سعی می‌کنند راه هایی برای خلاص شدن از شر آن بیابند، و خود را به خاطر احساس ناقص بودنشان سرزنش می‌کنند. این منجر به مشکلات جدی عزت نفس و اعتماد به نفس می‌شود. به دلیل این احساسات، احتمالاً متوجه خواهید شد که یکی از این دو رفتار را نشان می‌دهند:

• آنها بارها و بارها و بارها به آن قسمت بدن خود نگاه می‌کنند. ممکن است آینه ای با خود حمل کنند که مدام به آینه نگاه کنند. اگر بتوانند مستقیماً به قسمت بدن خیره می‌شوند. هر بار که این کار را انجام می‌دهند، بیشتر و بیشتر منزجر می‌شوند زیرا ناامیدی به طور طبیعی هر بار که به آن نگاه می‌کنند افزایش می‌یابد. با وجود این ناامیدی، نمی توانند به آن نگاه نکنند. آنها همچنان بررسی می‌کنند که آیا هنوز آنجاست یا نه، و ترس خود را تأیید می‌کنند.

• آنها از نگاه کردن به قسمت بدن اجتناب می‌کنند. از سوی دیگر، برخی از افراد مبتلا به BDD از آینه‌ها به طور کامل دوری می‌کنند یا آن قسمت بدن را می‌پوشانند تا آن را نبینند. اگر قسمتی از بدن به آنها نشان داده شود که از آن ناراضی هستند، ممکن است کنترل احساسات خود را از دست بدهند، وحشت کنند و کنار بکشند.

• چه دائماً به آینه نگاه کنند یا اصلاً نتوانند به آینه نگاه کنند، این در نهایت باعث کاهش عزت نفس و اعتماد به نفس آنها می‌شود. هر جا که می‌روند، با هر کسی که هستند، به این جنبه از ظاهر خود فکر می‌کنند، از خود می‌پرسند که آیا دیگران نیز به آن فکر می‌کنند، یا به این فکر می‌کنند که آیا موفق شده اند آن را پنهان کنند.

توجه کنید که چگونه «نقص» خود را پنهان می‌کنند

اگر کسی که دوستش دارید BDD دارد، او را می‌بینید که در موقعیت‌های نامناسب نشسته، آرایش می‌کند یا لباس خاصی می‌پوشد تا هر چیزی را که می‌تواند بپوشاند. اگر آنها را تماشا کنید، ممکن است آنها را ببینید که مدام آرایش خود را بررسی می‌کنند یا لباس خود را تنظیم می‌کنند تا از پنهان بودن نقص مطمئن شوند. آنها تمام تلاش خود را برای جلوگیری از قرار گرفتن در معرض آن برای خود یا دیگران انجام خواهند داد.

• این شخصی که شما نگران او هستید احتمالاً احساس می‌کند که همیشه بر اساس ظاهر فیزیکی خود مورد قضاوت قرار می‌گیرد. اگر کسی در اطراف آنها نباشد که آنها را قضاوت کند، آنها خودشان قضاوت می‌کنند. این باعث می‌شود تا آنجا که ممکن است و در همه شرایط این قسمت از بدن خود را پنهان کنند.

• به عنوان مثال، بسیاری از افراد چه در روز یا شب، چه در داخل و چه در خارج، کلاه می‌پوشند، زیرا احساس می‌کنند که موی سرشان کم است. برخی از دختران چون احساس می‌کنند چاق هستند، لباس‌هایی می‌پوشند که آنها را لاغرتر نشان دهد. در حالی که این رفتار طبیعی است، یک فرد مبتلا به BDD نمی‌تواند در برابر تسلیم شدن در برابر نیاز به پنهان کردن چیزی که او را نگران می‌کند مقاومت کند و اگر انجام ندهد به شدت مضطرب می‌شود.

به تغییر رفتار اجتماعی آنها توجه کنید

اگر این شخص در زندگی شما برای پذیرش بدن خود مشکل دارد، احتمالاً تمایل دارد خود را منزوی کند تا کسی نتواند او را ببیند. صرف نظر از موقعیت، آنها ترجیح می‌دهند در جایی بمانند که شانس کمتری برای دیده شدن داشته باشند. برای بسیاری از افراد، آن مکان ماندن در خانه است.

افراد مبتلا به BDD معمولاً از طرد شدن می‌ترسند، زیرا احساس می‌کنند اطرافیانشان دلایل منطقی و درستی برای انجام این کار دارند( بخاطر آن عضوی از بدنشان که از آن متنفر هستند). به دلیل این ترس شدید از طرد شدن، آنها زحمت تلاش برای ارتباط با دیگران را به خود نمی‌دهند، زیرا متقاعد شده‌اند که این کار به جایی نمی‌برد.

آنها را به داشتن روابط واقعی تشویق کنید

کسانی که BDD و سایر مشکلات مشابه دارند، اغلب برای داشتن یک رابطه به دوستیابی آنلاین نگاه می‌کنند. این افراد برای بیرون رفتن و جستجوی شریک زندگی به خودشان اعتماد ندارند. آن‌ها می‌ترسند خود را آسیب‌پذیر کنند و آن قسمت از بدن را که نفرت دارند در کانون توجه قرار دهند. آنها با ارتباط گرفتن از طریق تماس‌ یا منابع تعامل آنلاین، راحت‌تر هستند و می‌توانند پشت صفحه پنهان شوند. قرار آنلاین فقط راهی برای جلوگیری از تعاملات واقعی است، اما در عین حال هنوز از یک رابطه لذت می‌برید. متأسفانه، هیچ رابطه‌ای، وقتی پشت پرده باشد، پایدار، بلندمدت و رضایت‌بخش نیست.

• اگر می‌توانید به آنها کمک کنید تا اجتماعی شوند. زمانی را با آنها در گروهی از دوستان بگذرانید که ممکن است احساس راحتی کنند. سعی کنید به آرامی اما مطمئناً آنها را با افرادی که قابل اعتماد و غیرقابل قضاوت هستند معرفی کنید.

• بسیاری از اوقات این افراد به طور کامل خود را از طریق اینترنت پنهان می‌کنند، زیرا معتقدند هیچ کس آنها را دوست نخواهد داشت. وقتی در نهایت کسی را پیدا می‌کنند که واقعاً دوستش دارند، فکر می‌کنند که افشای هویت واقعی‌اش برای آنها، آن شخص را مجبور می‌کند فوراً او را ترک کند، زیرا واقعیت ممکن است چندان زیبا نباشد. این منجر به سلسله دروغ‌هایی می‌شود که فرد مبتلا به BDD برای ارتباط گرفتن با دیگران می‌گوید. اگر مشکوک هستید که عزیزتان این کار را انجام می‌دهد، سعی کنید با آرامش و اطمینان خاطر در مورد آن با او صحبت کنید.

چگونه اختلال خودزشت‌انگاری را تشخیص دهیم؟

شناخت احساسات اختلال خودزشت‌انگاری

بدانید که نگرانی آنها می‌تواند در مورد هر چیزی باشد

یک فرد مبتلا به BDD ممکن است نگران موهای کم پشت خود، جوش‌های صورت، باسن بزرگ، فرم بدن، شکل بینی، ساختار چشم، چین و چروک یا کک و مک در صورت یا حتی رنگ چهره خود باشد. آنها ممکن است چهره خود را نامتناسب یا نامتقارن بدانند. این می‌تواند در مورد بوی بدن، موهای بیش از حد صورت باشد. به عبارت دیگر، نگرانی آنها می‌تواد در مورد هر چیزی باشد.

• این نگرانی در افراد مبتلا معمولاً خاص است، یعنی فقط نگذانی در مورد یک عضو بدن است. اما گاهی ممکن است مبهم نیز باشد. ممکن است فرد فکر کند که بخشی از بدنش رو به زوال است و بدتر می‌شود، یا ممکن است نسبت به چیزی که کل بدنش را تحت تاثیر قرار می‌دهد، مانند مو، وسواس داشته باشد.

• از آنجایی که این فرد از بدن خود بسیار متنفر است، ممکن است در نهایت برای مقابله با آن، خود را از موقعیت و آنچه واقعاً هستند جدا کنند. آنها ممکن است سعی کنند هر نوع مواجهه با ذهن خود را نادیده بگیرند تا به هیچ وجه به موضوع فکر نکنند. این یک مکانیسم دفاعی است که ذهن آنها برای مقابله با درد از آن استفاده می‌کند. با این حال، هنگامی که بیش از حد به آن تکیه شود، می‌تواند باعث روان رنجوری شود که منجر به مشکلات روانی بیشتر شود.

هر بار که به بدن خود نگاه می‌کنند، احساس نارضایتی ایجاد می‌شود و در نهایت بر ثبات ذهن آنها تأثیر می‌گذارد. آنها سعی می‌کنند آن را نادیده بگیرند، زیرا هنوز بخشی از آنها وجود دارد که نمی‌خواهد این را احساس کند. از نفس آنها محافظت می‌کند، اما مشکل هنوز وجود دارد.

بدانید که آنها چقدر می‌خواهند این مشکل‌شان از بین برود

گاهی اوقات نفرت از این قسمت از بدنشان آنقدر بد است که فقط می‌خواهند از بین برود، به هر قیمتی که باشد. آن‌ها احساس می‌کنند که نمی‌توانند با آن قسمتی که به آن‌ها متصل است، عادی یا خواسته باشند، و معمولا شکست‌های روزمره‌شان را به گردن آن بخش می‌اندازند. همه این‌ها باعث می‌شود که می‌خواهند آن قسمت به طور کامل از بین برود.

• به عنوان مثال، فردی که لرزش خفیفی در پای خود دارد، ممکن است تمایل داشته باشد که تمام پا را به طور کامل قطع کند و به فکر استفاده از یک پای مصنوعی باشد.

به آنها کمک کنید تا در برابر میل به صدمه زدن به خود مقاومت کنند

فرد مبتلا به BDD، احتمالاً احساس می‌کند که پوست او یک مزاحم است. آنها می‌خواهند از شر آن خلاص شوند، اما واقعیت مخرب این است که نمی‌توانند. در نتیجه، اغلب احساس می‌کنند که می‌خواهند به خودشان صدمه بزنند. به آنها کمک کنید تا در برابر این موضوع مقاومت کنند. صدمه زدن به خود باعث از بین رفتن درد نمی‌شود.

• این کار برای تنبیه خود انجام می‌شود، زیرا فکر می‌کنند بدن بدی دارند که شایسته آسیب دیدن است. هر فردی این کار را متفاوت انجام می‌دهد. برخی دست‌های خود را می‌خراشند، برخی دیگر پوست زیر ناخن‌های خود را گاز می‌گیرند، در حالی که برخی دیگر حتی برای زیباتر کردن بدن خود خالکوبی می‌کنند.

ببینید چگونه این احساسات بر هر بخش از زندگی آنها تأثیر می‌گذارد

با BDD، این فرد به شدت در مورد ظاهر خود وسواس دارد و ساعت‌ها در روز به آن فکر می‌کند، از زمانی که از خواب بیدار می‌شود تا زمانی که به خواب می‌رود. این وسواس ناتوان کننده است و انجام عملکردهای معمول زندگی را دشوار می‌کند. تفکر مداوم در مورد این نقص درک شده، تمرکز بر جنبه‌های دیگر زندگی را عملا غیرممکن می‌کند.

• توجه بیش از حد به نقصی که فکر می‌کنند دارند، باعث آسیب قابل توجهی در تمام زمینه‌های زندگی، از اجتماعی و شغلی گرفته تا زندگی خانگی می‌شود. آن‌ها با دوستان بیرون نمی‌روند، کارشان آسیب می‌بیند، زیرا نمی‌توانند تمرکز کنند، و اوقات فراغت خود را با وسواس در مورد اعضای بدن در خانه می‌گذرانند و سعی می‌کنند راهی برای خلاص شدن از آن پیدا کنند.

• اگر BDD تا حدی پیشرفت کرده باشد که ناتوان کننده باشد، این زمینه برای درمان است. اگر به این شخص نزدیک هستید، او را به سمت درمان سوق دهید. در حالی که خودآگاه بودن یک مشکل بسیار انسانی است، BDD در صورت عدم درمان می‌تواند خطرناک و تهدید کننده زندگی باشد.

شناخت اختلال خودزشت‌انگاری و سایر اختلالات

سعی نکنید که خودتان اختلال را تشخیص دهید

اختلال خودزشت‌انگاری با سایر اختلالات روانی علائم مشترک زیادی دارد. به دلیل این شباهت، اغلب به اشتباه تشخیص داده می‌شود یا نادیده گرفته می‌شود. اگر می‌خواهید علائم فرد مورد علاقه‌تان را خودتان ارزیابی کنید، ابتدا به ویژگی‌های مرتبط فوق‌الذکر توجه کنید. پس از آن، پس از آن، مراحل بعد را مطالعه کنید تا به دنبال شناسایی و تمایز بین اختلال خودزشت‌انگاری و سایر اختلالات مرتبط باشید.

• شما باید به تشابه و تفاوت‌های BDD با سایر اختلالات، به ویژه افسردگی توجه کنید. گاهی یکی با دیگری اشتباه گرفته می‌شود و گاهی روی یکدیگر تاثیر می‌گذارند.

تفاوت بین اختلال خودزشت‌انگاری و ناامنی را تشخیص دهید

در دنیای امروز، تقریباً هیچ کس از بدن خود راضی نیست. دختران از دوران نوجوانی شروع به رژیم می‌کنند و به پسرها آموزش داده می‌شود که برای عضله‌سازی تمرین کنند. به منظور تشخیص اینکه آیا این فرد BDD دارد یا اینکه فقط یک نارضایتی عمومی از بخشی از بدن است، مطمئن شوید که فرد اکثر علائم زیر را دارد:
•   بررسی مکرر نقص، چه به طور مستقیم یا در آینه
•   بررسی دقیق نقص با استفاده از ذره بین، چراغ‌های مخصوص
•   رفتار آراستگی بیش از حد، آرایش و غیره
•   ممکن است به طور کلی از آینه اجتناب کنند
•   تعویض مکرر لباس
•   درخواست برای اطمینان خاطر در مورد نقص
•   اطمینان خاطر باعث افزایش اضطراب می‌شود
•   مقایسه با دیگران
•   پوشاندن عیب
•   افکار هذیانی در مورد عضو معیوب بدن
•   ترس از اینکه قسمت معیوب بدن در خطر باشد
•   ترس از مسخره شدن توسط دیگران
•   دور بودن از اجتماع
•   مشکلات زناشویی
•   افکار خودکشی
•   ممکن است چندین درمان جراحی دریافت کند

بدانید که BDD می‌تواند منجر به اختلال وسواس فکری شود

این اختلال که معمولاً به عنوان OCD شناخته می‌شود، یک اختلال روانی است که احتمالاً به دلیل اختلال خودزشت‌انگاری ایجاد می‌شود. در اینجا نحوه تشدید و ایجاد آن آمده است:

• هوشیاری بیشتر در مورد بدن باعث ایجاد اضطراب می‌شود. احساس اینکه همیشه چیزی نامطلوب به شما چسبیده است باعث می‌شود بیش از حد معمول به آن فکر کنید که این وسواس است. پس اجبار پنهان کردن آن است. این یک اصرار است که فرد مبتلا به BDD و OCD نمی‌تواند آن را متوقف کند.

• وسواس فکری، افکار یا احساسات مداومی هستند که برای تسکین اضطراب بارها و بارها تکرار می‌شوند و در عین حال باعث ناراحتی قابل توجهی می‌شوند. این شخص متوجه می‌شود که ساعت‌ها به همین ایده فکر می‌کند. با این حال، آنها احتمالاً آگاه هستند که این فکر یا ایده آفریده ذهن خودشان است و توسط دنیای بیرون تحمیل نشده است.

• به عنوان مثال، شخصی که دست‌هایش را دوست ندارد، ممکن است دست‌هایش را همیشه بسته نگه دارد یا ممکن است همانطور که قبلاً گفته شد، بارها و بارها در آینه نگاه کند.

تفاوت بین BDD با اختلالات اضطرابی را بدانید

فرد مبتلا به اختلال اضطراب بی‌قراری نشان می‌دهد، به راحتی خسته می‌شود، تحریک پذیر است، تنش عضلانی دارد و خوب نمی‌خوابد. آنها نگران شرایط عادی زندگی، امور مالی و سلامت اعضای خانواده، بدبختی خانواده و حتی نگرانی‌های جزئی و بی‌اهمیت هستند. تمرکز نگرانی آنها از یک مشکل به مشکل دیگر تغییر می‌کند. آنها اغلب ممکن است بلرزند، تکان بخورند یا دردهای عضلانی داشته باشند. BDD کمتر تعمیم یافته است و تغییر نمی‌کند.

• فرد مبتلا به BDD همچنین اضطراب مداومی را نشان می‌دهد که ممکن است باعث اختلال در خواب شود. اما کانون نگرانی آنها قسمتی از بدنشان است که بر اساس تصورات نادرستشان معیوب شده است. این نگرانی به هیچ حوزه دیگری از زندگی تعمیم داده نمی‌شود.

• برای تمایز این دو، به چیزی فکر کنید که به نظر می‌رسد نگران آن هستند. آیا نگرانی‌ها به جنبه‌ای از ظاهر آنها محدود می‌شود؟ اگر آنها این علائم فیزیکی را دارند و پاسخ شما به این سوال مثبت است، ممکن است BDD داشته باشند. با این حال، اگر نگرانی آنها عمومی‌تر باشد، ممکن است به یک اختلال اضطراب اشاره کند.

ببینید که چگونه اختلال اضطراب اجتماعی با BDD مرتبط است

در BDD، اجتناب از موقعیت‌های اجتماعی، مشابه رفتار برخی از افراد مبتلا به اختلال اضطراب اجتماعی است. اشتباه گرفتن این دو با یکدیگر آسان است، اما در اینجا تفاوت‌هایی وجود دارد:
در اختلال اضطراب اجتماعی، قرمز شدن صورت یا سرخ شدن، تنگی نفس، حالت تهوع، لرزش یا لرزش و ضربان قلب رایج است. با این اختلال، فرد می‌ترسد که دیگران او را دیوانه، احمق یا بی‌دست و پا قضاوت کنند. آنها سعی می‌کنند از موقعیت‌های اجتماعی اجتناب کنند، زیرا می‌ترسند به خاطر لرزش بدن یا دست دادن خود خجالت بکشند.

در حالی که در BDD است، فرد نگران عملکرد خود یا رویداد آینده نیست. آنها فقط می‌خواهند نقص‌های درک شده خود را از دیگران پنهان کنند و بنابراین از موقعیت‌های اجتماعی دوری می‌کنند. آنها در موقعیت‌های اجتماعی احساس تهوع نخواهند داشت و نمی‌لرزند. آنها در صحبت کردن مشکلی نخواهند یافت. آنها فقط نمی‌خواهند به خاطر «زشتی» خود مورد توجه قرار گیرند.

BDD در مقابل افسردگی را بشناسید

در برخی جوامع، از بدو تولد به دختران آموزش داده می‌شود که باهوش باشند و اندامی لاغر داشته باشند که گاهی اوقات می‌تواند ناسالم و غیرمنطقی باشد. وقتی بزرگ می‌شوند، فشار همسالان تقاضا برای جذاب شدن را افزایش می‌دهد. در نتیجه آنها احساس افسردگی می‌کنند و نسبت به دیدگاه خود بیش از حد هوشیار هستند که این می‌تواند به راحتی منجر به افسردگی شود.

• در افراد مبتلا به BDD اغلب به اشتباه فقط افسردگی تشخیص داده می‌شود. اگر می‌توانید، از عزیزتان بپرسید که چرا احساس افسردگی می‌کند. افکار خود را در مورد دلیل افسردگی آنها تجزیه و تحلیل کنید. اگر به نظر می‌رسد دلیل فقط ظاهر فیزیکی آنها باشد، ممکن است از BDD رنج ببرند.

بدانید که BDD و افسردگی می‌توانند دست به دست هم دهند

متأسفانه، افسردگی و BDD اغلب با یکدیگر مرتبط هستند. در این شرایط، وضعیت می‌تواند بسیار جدی شود، زیرا ممکن است اقدام به خودکشی رخ دهد. آن‌ها آنقدر عمیق احساس می‌کنند که این نقص در بدنشان قابل رفع نیست و بنابراین نمی‌توان کاری کرد که احساس بهتری داشته باشند.

• از آنها بپرسید چه چیزی او را ناامید می‌کند. آنها در مورد خود چه احساسی دارند؟ اگر آنها ایده‌های منفی در مورد جهان دارند و از زندگی خود، از جمله ظاهر خود ناامید شده‌اند، ممکن است BDD همراه با افسردگی داشته باشند.

• در افسردگی، فرد احساس می‌کند حال، گذشته و آینده‌اش بی‌ارزش است. آنها احساسات منفی نسبت به خود و دنیا دارند، اما نگران ظاهر خود یا نظر دیگران در مورد خود نیستند. هیچ کدام از اینها مهم نیست، زیرا دنیا بسیار تاریک است. آنها ممکن است برای رهایی از تشدید و ناامیدی که در دنیا احساس می‌کنید، پرخاشگر یا خشن باشند.

درک کنید که BDD چگونه با اختلالات خوردن ارتباط دارد

همانطور که قبلا ذکر شد، افراد مبتلا به BDD از ظاهر بدن خود احساس نارضایتی می‌کنند. متاسفانه در مورد اختلالات خوردن مانند بی‌اشتهایی عصبی و پرخوری عصبی نیز همینطور است. ورزش بیش از حد در هر دو اختلال رخ می‌دهد. اما در اختلالات خوردن، این ورزش فقط با هدف کاهش وزن است.

• یک فرد مبتلا به اختلال خوردن نگران وزن و شکل کلی بدن خود است، در حالی که فرد مبتلا به BDD در مورد قسمت خاصی از بدن خود آشفته است. تنها با BDD، آنها نگران کاهش وزن نیستند تا ایده‌آل به نظر برسند.

• با یک اختلال خوردن مانند پرخوری عصبی یا بی‌اشتهایی، آنها بیش از حد نسبت به وزن بدن خود آگاه خواهند بود. یا خیلی کم می‌خورند یا بعد از خوردن غذا استفراغ می‌کنند تا چاق نشوند.

• با BDD، آنها ممکن است تحت عمل جراحی پلاستیک قرار گیرند تا شکل قسمت خاصی از بدن را بهبود بخشند. آنها علاقه‌ای به کاهش وزن با مصرف ملین‌ها، رژیم گرفتن، ایجاد استفراغ یا گرسنگی ندارند.

مجله‌ی آموزش ایلیاد