استفاده از عدد طلایی، در محاسبات هندسی سرخپوستان باستانی
مجله علمی ایلیاد - بررسی های هوایی از مکان‌های باستانی پوئبلو (Pueblo) در کلورادو امریکا از وجود اشکال هندسی پیچیده خبر می‌دهند؛ مثل مستطیل طلایی که از نسبت‌های دقیق رياضى بهره می‌برد. مردمان باستان پوئبلو در جنوب غرب آمریکا، هیچ زبان نوشتاری یا سیستم عددی نداشتند، اما پیچیدگی‌های شاهکارهای معماری آنان نشان می‌دهد، که به درک قابل توجهی از هندسه پیشرفته دست یافته بودند.
بنا به یکی از مطالعات جدید که اخیراً در نشریه علم باستان‌شناسی منتشر شد، دانشمندان در دانشگاه ایالت آریزونا، جزئیاتی از شواهد پیرامون پیچیدگی هندسی مردمان پوئبلو ارائه دادند. مکان باستان‌شناسی معبد خورشید در «پارک ملی مساورد» واقع در شهر مونتزوماکولو، توانایی‌های هندسی آنان را به تصویر می‌کشد. شری تاورز، پروفسور دانشگاه ایالت آریزونا می‌گوید: «من در بررسی‌های محلی خود متوجه شدم، که اندازه‌گیری‌های یکسانی بارها و بارها انجام شده. وقتی نقشه‌ی تصاویر کلیدی محل را به همراه تعداد زیادی از اشکال هندسی دیدم، تصمیم گرفتم تا از نزدیک به بررسی آن بپردازم.»
تاورز و همکارانش در حین بررسی این نقشه‌ی وسیع به مثلث‌های متساوی الساقین، مربع، مثلث‌های ۴۵ درجه، مثلث‌های فیثاغورثی و مستطیل طلایی دست یافتند. مستطیل طلایی و نسبت‌های چشم‌نواز آن معمولاً در آرایش قطعات هنر غربی از جمله قرارگیری تصاویر و اشکال در یک اثر نقاشی، طراحی یا پرینت، کاربرد دارد. رياضيدانان مصر و یونان باستان به توصیف شکل منحصربفرد و ویژگی‌های زیبایی شناختی آن پرداختند. اما برخلاف مصریان، یونانیان و سرخپوستان مایا، مردمان پوئبلو فاقد هرگونه واژگان نوشتاری یا اعدادی بودند که با آنها یادداشت‌هایی بنویسند؛ یعنی هیچ راهنما یا دستورالعملى برای ساخت خانه‌های چند اتاقه و مجموعه‌های چند ساختمانی با نسبت‌های دقیق ریاضی نداشته‌اند.
تاورز افزود: «این همان چیزی است، که در نظر من شگفت‌انگیز می‌نماید. نبوغ معماران این مکان‌های باستانی را نمی‌توان نادیده گرفت. اگر امروز از کسی بخواهید این مکان را بازسازی کند و به همان میزان دقتی دست یابد، که مردم باستان تنها با يک تکه چوب و ریسمان بدست آورده بودند، بسیار بعید است از پس این کار برآیند؛ به ویژه اگر به هنگام کار هیچ چیزی یادداشت نکنند.»
نوشته: بروکس های
ترجمه: مجله علمی ایلیاد