وجود نسبت طلایی در جمجمه‌ی انسان

مجله علمی ایلیاد - نسبت طلایی که «لئوناردو داوینچی» و «لوکا پاسیولی» به‌عنوان نسبت الهی توصیف کردند، در واقع یک عدد نامحدود است که اغلب در طبیعت، هنر و ریاضیات یافت می‌شود. این نسبت یک الگو در مخروط‌ها، صدف‌های دریایی، کهکشان‌ها و گردبادها است.

در مطالعه‌ی جدیدی که وجودِ نسبت طلایی در شکل جمجمه را بررسی می‌کرد، محققان دانشگاه جانز هاپکینز، ۱۰۰ جمجمه‌ی انسان را با ۷۰ جمجمه‌ی متعلق به شش حیوان دیگر مقایسه کردند و دریافتند که ابعاد جمجمه‌ی انسان مطابق با نسبت طلایی است. هرچند، جمجمه‌های گونه‌های دیگر مثل سگ‌ها، دو نوع میمون، خرگوش، شیرها و ببرها مطابق با این نسبت نبود.

«رافائل تامارگو» استاد جراحی مغز و اعصاب در دانشکده‌ی پزشکی دانشگاه جانز هاپکینز، می‌گوید: «پستانداران دیگری که بررسی کردیم در واقع نسبت‌های منحصربه‌فردی دارند که هرچه این گونه‌ها پیچیده‌تر باشند، بیشتر با نسبت طلایی مطابقت دارند. ما معتقدیم که این یافته می‌تواند دلالت‌های انسان‌شناختی و تکاملی مهمی داشته باشد.»

نسبت طلای با کشیدن یک خط و تقسیم آن به دو بخش غیرمساوی محاسبه می‌شود؛ به این صورت که طول بخشِ بلندتر تقسیم بر طول بخش کوتاه‌تر باید برابر با کل طول تقسیم بر بخش بلندتر باشد. علاقه‌ی تامارگو به تاریخ و آناتومی باعث شد وی در سال ۲۰۱۰ یافته‌هایش در مورد کشف مغز و نخاع انسان در نقاشی «میکل آنژ» در کلیسای سیستین را منتشر کند.