زنهایی که ژن نئاندرتالها را دارند، باروری بهتری دارند

مجله علمی ایلیاد - بر اساس مطالعه‌ی جدیدی که نتایج آن توسط محققین مؤسسه‌ی ماکس پلانک برای انسان‌شناسی تکاملی آلمان و موسسه‌ی کارولینسکای سوئد در مجله‌ی Molecular Biology and Evolution منتشر شده است، مشخص شده است که در اروپا از هر سه زن، یک نفر گیرنده‌های پروژسترون را از نئاندرتال‌ها به ارث برده است. این ژن باعث باروری بیشتر شده و در بارداری زودرس باعث کمتر شدن خونریزی و در نتیجه باعث کمتر شدن نرخ سقط جنین می‌شود.

«هوگو زیبرگ» از موسسه‌ی کارولینسکا و موسسه‌ی ماکس پلانک، به عنوان کسی که با همراهی همکارانش این مطالعه را به سرانجام رسانده است، می‌گوید: «گیرنده‌های پروژسترون یک مثال است که بدانیم چگونه نسخه‌های ژنتیکی مطلوبی که طی اختلاط با نئاندرتال‌ها به بدن انسان‌های مدرن وارد شده‌اند، می‌توانند در زندگی مردم امروزی دنیا، تاثیر داشته باشند.»

پروژسترون در واقع یک هورمون است که نقش مهمی در دوره‌ی قاعدگی و حین بارداری بازی می‌کند. آنالیز بانک داده‌های زیستی مربوط به بیش از ۴۵۰،۰۰۰ شرکت‌کننده که ۲۴۴،۰۰۰ نفر آن‌ها را زنان تشکیل داده‌اند، نشان می‌دهد که تقریباً از هر سه زن در اروپا، یک زن گیرنده‌ی پروژسترون را از نئاندرتال‌ها به ارث برده است. ۲۹ درصد از زن‌ها یک کپی از گیرنده‌های نئاندرتال‌ها را دارند و سه درصد آن‌ها دو کپی از گیرنده‌های نئاندرتال‌ها را دارند.

هوگو زیبرگ می‌گوید: «نسبت زنانی که ژن نئاندرتال‌ها را به ارث برده‌اند، تقریباً ده برابر بیشتر از نسخه‌های ژنی نئاندرتال‌ها است. این یافته نشان می‌دهد که نسخه‌های مختلف گیرنده‌های نئاندرتال‌ها، تاثیرات مطلوبی بر روی نرخ باروری زنان داشته است.»

این مطالعه نشان می‌دهد که زنان دارای گیرنده‌های نئاندرتال‌ها، دارای خونریزی قاعدگی کمتری در زمان بارداری هستند و نرخ سقط جنین نیز در آن‌ها پایین‌تر است و امکان تولد فرزندان بیشتری را دارند. آنالیزهای مولکولی نشان داده است که این زنان گیرنده‌های پروژسترون بیشتری درون سلول‌های خود تولید می‌کنند و این موضوع باعث می‌شود حساسیت به پروژسترون بالاتر رود و حفاظت در برابر سقط جنین و خونریزی حین بارداری بیشتر شود.