کشف شواهدی جدید در تایید نظریه‌ی فرگشت انسان
کشف شواهدی جدید در تایید نظریه‌ی فرگشت انسان
مجله علمی ایلیاد - برخلاف تصور عموم که تصور می‌کنند نظریه‌ی فرگشت (تکامل)، نسل انسان را مستقیماً از شامپانزه‌ها یا میمون‌ها می‌داند، اصول بنیادین این نظریه، چنین چیزی را نمی‌گوید؛ بلکه نسل این موجودات را به یک منشاء نسبت می‌دهد که در طی سالیان متمادی و بر مبنای همان اصول بنیادین، به گونه‌های متفاوت تبدیل شده‌اند که برخی از آن‌ها منقرض و برخی تا به امروز بقا یافته‌اند.
این اصول بنیادین شامل «وراثت در اُرگانیسم‌ها»، «میزان زاد و ولد آن‌ها» و «تغییرات محیطی و تاثیرات آن‌ها بر اُرگانیسم‌ها» می‌شود و موارد مهم دیگری همچون سازش، انتخاب طبیعی و بقا گونه‌های شایسته‌تر را منجر می‌شوند.
اخیراً دانشمندان دانشگاه لاتروب استرالیا، موفق به کشف جمجمه‌ای دو میلیون ساله در آفریقای جنوبی شده‌اند که می‌تواند یکی از محکم‌ترین شواهد در تایید نظریه‌ی موفق فرگشت باشد. جمجمه‌ی کشف شده مربوط به یک «پارانتروپوس روباستوس» با جنسیت مذکر بوده و همزمان با گونه‌ی «هومو ارکتوس» که از اجداد مستقیم انسان مُدرن امروزی و از عموزاده‌ای او بوده، می‌زیسته است. این محققان این کشف را خارق‌العاده دانسته‌اند؛ چرا که پیش از این بیشتر نمونه‌ها به تک دندان‌هایی مربوط می‌شد که اطلاعاتی تا این اندازه کامل در اختیار دانشمندان قرار نمی‌دادند.
نکته‌ی جالب توجه این است که این جمجمه با فاصله‌ی اندکی از بقایای یک هومو ارکتوس کودک که چند سال قبل کشف شده بود، پیدا شده است. بزرگترین تفاوت این دو عموزاده، داشتن مغز کوچک و دندان‌های بزرگ در گونه‌ی پارانتروپوس روباستوس برای جویدن گوشت و وجود مغز بزرگ و دندان‌های کوچک در گونه‌ی هومو ارکتوس است که رژیم غذای گیاهی نیز داشته است و نشان از تفاوت در سبک زندگی آن‌ها دارد. دانشمندان گمان می‌کنند که احتمالاً تغییرات اقلیمی و مرطوب شدن محیط زندگی آن‌ها، باعث کاهش منابع غذایی گوشتی و در نهایت انقراض گونه‌ی گوشت‌خوار و بقا گونه‌های اجدادی انسان امروزی شده است.
دانشمندان به این نتیجه رسیده‌اند که در دو میلیون سال پیش، جمعیت پارانتروپوس روباستوس‌ها به مراتب بیشتر از هومو ارکتوس‌ها بوده، اما در نهایت این ما انسان‌ها بوده‌ایم که بقا یافته‌ایم.