چرا پشه‌های اصلاح‌شده در طبیعت رها می‌شوند؟
چرا پشه‌های اصلاح‌شده در طبیعت رها می‌شوند؟
مجله علمی ایلیاد - شرکت «اکسیتک» آمریکا که در فلوریدا قرار دارد، برای اولین بار پشه‌هایی که به‌صورت ژنتیکی بهینه شده‌اند را در آمریکا آزاد کرد تا به محیط‌زیست وارد شوند. هدف اصلی از این کار کم کردن تعداد پشه‌های وحشی حامل بیماری‌ها در این منطقه از کشور آمریکا است. اکسیتک در گذشته پشه‌های بهینه‌سازی شده را در برزیل، پاناما و مالزی رها کرده بود.
گزارشات این شرکت نشان داده است که در مناطق ذکر شده، جمعیت پشه‌های حامل بیماری تا حدود ۹۰ درصد کاهش داشته است. پشه‌هایی که در این مناطق رها شده بودند از گونه‌ی «Aedes aegypti» بهینه شده بوده‌اند. نوع وحشی این پشه امکان انتقال بیماری‌هایی مانند زیکا و تب زرد را دارد و آزاد کردن نوع بهینه شده‌ی آن باعث شده است بدون استفاده از سموم، جمعیت نوع وحشی این پشه‌ها کاهش جدی داشته باشد.
پشه‌هایی که اکسیتک مهندسی کرده است همگی نر هستند و به نحوی دستکاری شده‌اند که دارای یک ژن کشنده هستند. زمانی که این پشه‌های نر با پشه‌های وحشی ماده جفتگیری می‌کنند، ژن کشنده وارد بدن نسل بعدی آن‌ها می‌شود. هر چند این ژن برای بقای پشه‌های نر مشکلی ایجاد نمی‌کند، ولی باعث می‌شود پشه‌های ماده قبل از رسیدن به بلوغ از بین بروند. تنها پشه‌های ماده هستند که انسان را نیش می‌زنند و پشه‌های نر معمولاً نکتار میوه‌ها را می‌خورند. بنابراین با از بین رفتن پشه‌های ماده امکان انتقال بیماری‌ها به انسان کمتر می‌شود.
گونه‌ی A.aegypti حدود ۴ درصد از پشه‌های فلوریدا را شامل می‌شود، ولی اکثر بیماری‌هایی که بین انسان‌ها در این منطقه شایع می‌شود، ناشی از عملکرد این پشه‌ها است. برای کنترل این نوع بیماری‌ها سالانه در این منطقه حدود ۱ میلیون دلار سرمایه صرف می‌شود. آزاد کردن صدها میلیون پشه‌ی دارای تغییرات ژنتیکی هزینه‌ی کمتری روی دست دولت محلی می‌گذارد و کارایی بیشتری نیز دارد، زیرا جمعیت پشه‌ها در بلندمدت نسبت به حشره‌کش‌ها مقاوم می‌شوند و در واقع حشره‌کش به مرور کارایی خود را از دست می‌دهد.
از سال ۲۰۱۰ تا کنون فرآیند استفاده از پشه‌های تغییر ژنتیکی داده شده برای کنترل جمعیت پشه‌های حامل بیماری در این منطقه در حال بررسی است و بالاخره مجوزهای لازم در سال ۲۰۲۱ صادر شده است. در آوریل همین سال شرکت اکسیتک جعبه‌های حاوی تخم پشه‌های بهینه شده را در شش نقطه از این منطقه قرار داد. طبق برنامه‌ریزی‌ها طی ۱۲ هفته بعد از این مرحله باید ۱۲،۰۰۰ پشه‌ی نر جدید بهینه شده به محیط‌زیست این منطقه وارد شده باشند.
اکسیتک در نظر دارد ابتدا داده‌های مربوط به این مرحله را جمع‌آوری کند و سپس مرحله‌ی بعدی اضافه کردن پشه‌ها به محیط‌زیست را ادامه دهد. در مرحله‌ی بعد حدود ۲۰ میلیون پشه‌ی جدید به محیط‌زیست این منطقه وارد می‌شود. اکسیتک برای اینکه بتواند پشه‌های خودش را شناسایی کند از ژنی در بدن آن‌ها استفاده کرده است که زیر نور مخصوص می‌درخشند.