چرا بمبهای اتمی ابر قارچی ایجاد میکنند؟
مجله علمی ایلیاد - زمانی که یک بمب منفجر میشود، انرژی زیادی در زمان کوتاهی در همهی جهات پخش میشود. با در نظر داشتن این موضوع، انتظار این است که با منفجر شدن یک بمب، توپی از آتش ایجاد شود، ولی در مورد بمب اتمی اینچنین نیست و انفجار آن باعث ایجاد یک ابر قارچی شکل میشود.
دانشمندان میگویند که در حین انفجار بمب اتمی، آزاد شدن اولیهی انرژی در ابتدا باعث ایجاد یک کرهی داغ از هوا میشود، ولی این تنها شروع داستان است. از آنجا که هوای داغ به سمت بالا حرکت میکند، هستهی کرهی داغ اولیه که گرمترین جای آن است بیشترین نیروی شناوری را تجربه میکند و به نسبت لبههای کره با سرعت بیشتری به سمت بالا حرکت میکند.
در حقیقت همهی ابر کروی ایجاد شده به سمت بالا حرکت میکند، ولی مرکز ابر نیروی شناوری بیشتری را تجربه میکند و سریعتر بالا میشود و هوای سردتر اطراف کره به سمت پایین حبابهای بالارونده کشیده میشود. این حالت بالارونده، در کنار کششی که بر روی هوای سردتر ایجاد میشود، باعث بهوجود آمدن ظاهر مشابه دونات میشود. زمانی که هوای داغ با سرعت به سمت بالا حرکت میکند، بین مولکولهای آن خلاء ایجاد میشود و پس از آن جت مواد سرد اطراف کره به سمت این فضای خالی حرکت میکنند و شکلی مشابه قارچ ایجاد میکنند. جت مکش شده به سمت فضای خالی ایجاد شده در مرکز کرهی بالارونده مانند ساقهی قارچ به نظر میآید و مواد از آنجا به سمت قسمت بالایی قارچ میروند و آنرا برای بزرگتر شدن تغذیه میکنند.
بمبهای اتمی که در جنگ جهانی دوم توسط آمریکا بر روی ژاپن انداخته شدند و همچنین بمبهای اتمی که در صحراهای دنیا آزمایش شدهاند، نشان دادهاند که حالت قارچی شکل بر روی زمین ایجاد میشود؛ ولی دانشمندان تصور میکنند که این وضعیت در فضا اتفاق نمیافتد. آنها میگویند که به عنوان مثال انفجار بمب اتم بر روی ماه نمیتوان قارچی شکل باشد، زیرا برای ایجاد حالت قارچی شکل باید اتمسفر وجود داشته باشد تا مواد سیال با گرم شدن تغییر وضعیت دهند و با ایجاد خلاء وضعیت قارچی شکل ایجاد شود؛ در صورتی که در خلاء نمیتوان انتظار چنین چیزی را داشت و در ماه که خالی از هوا است نیز نمیتوان انتظار داشت که کرهی اولیه تبدیل به حالت قارچی شود و تنها کرهی اولیهی ایجاد شده به مرور بزرگتر میشود.
حالت قارچی شکلی که با بمبهای اتمی ایجاد میشود نیز بسته به بازدهی انفجار بمب و همچنین ارتفاع انفجار متفاوت از یکدیگر هستند. در مورد بمبهای پرتاب شده بر روی شهرهای هیروشیما و ناکازاکی، فاصلهی بین سر قارچ تا ساقهی آن نسبتاً زیاد شد، زیرا این بمبها در ارتفاع نسبتاً زیاد ۶۱۰ متری منفجر شدند. این بمبها نسبت به بمبهایی که در سالهای بعد تولید و آزمایش شدند تقریباً ضعیف محسوب میشدند، ولی با این حال خرابیهای زیادی به بار آوردند.
دانشمندانی که ابر ایجاد شده در اثر انفجارات اتمی را مطالعه کردهاند، میتوانند در صورت بروز این وضعیت، با دقت بالایی مکان ذرات پرتوزای ایجاد شده در اثر انفجار را تعیین کنند و به این ترتیب، عواقب انفجار را به کمترین حد ممکن کاهش دهند.