کشفی مهم؛ شاید دیگر نیازی به واکسن کرونا نباشد
مجله علمی ایلیاد - دانشمندان دانشگاه تلآویو، دو پادتن را شناسایی کردهاند که در مقابل همهی سویههای کرونا ویروس تا ۹۵ درصد کارایی دارند. محققین نشان دادهاند که قرار دادن این دو پادتن در بدن در غلظت بالا، میتواند انسان را از واکسن بینیاز کند. اگر درمان به کمک پادتن عملی شود، دیگر نیاز به دوزهای تقویتی در صورت بروز سویههای جدید از بین میرود.
دانشمندان در یک مطالعهی حیرتانگیز نشان دادهاند که دو نمونهی خاص از پادتنهای موجود در بدن افرادی که به بیماری کووید۱۹ مبتلا شدهاند میتواند همه سویههای کرونا ویروس را از بین ببرد. این پادتنها بدن را در برابر سویههای دلتا و اومیکرون و زیرسویههای آن مقاوم میکنند. با این کشف، دیگر نیازی به تزریق دوزهای تقویتی و بروز شدهی واکسنها نیست. نتایج این مطالعه که به کمک دانشمندان دانشگاههای آمریکا و چین انجام شده، در مجله Communications Biology منتشر شده است.
این مطالعه در حقیقت ادامه مطالعاتی است که در اکتبر ۲۰۲۰ انجام شده بود. محققین در آن زمان توالی ژنتیکی همهی سلولهای B سیستم ایمنی افرادی که از ابتلا به کووید۱۹ نجات یافته بودند را پیدا کرده بودند. آنها ۹ پادتن تولید شده در بدن این بیماران را شناسایی کرده بودند. اکنون محققین طی مطالعات بیشتر دریافتهاند که برخی از این پادتنها در برابر سویههای دلتا و اومیکرون نیز کارایی بالایی دارند.
زمانی که ویروس وارد بدن میشود و آلودگی را ایجاد میکند، پادتنهای مختلفی توسط سیستم ایمنی تولید میشود تا به بخشهای مختلف ویروس حمله کنند. کارآمدترین پادتنها آنهایی هستند که با پروتئین تهاجمی ویروس جفت میشوند. این پروتئین در برقراری ارتباط ویروس با سلولهای بدن نیز از اهمیت بالایی برخوردار است.
بررسیهای محققین نشان داده است که پادتنهای «TAU-1109» و «TAU-2310» کارایی بسیار بالایی در مقابله با همه سویههای کرونا ویروس جدید دارند، زیرا هر کدام از یک جهت خاص به پروتئین تهاجمی ویروس متصل میشوند و عملاً آنرا از کار میاندازند. محققین دریافتهاند که دو پادتن شناسایی شده در حقیقت مکانهایی را برای جفت شدن با پروتئین تهاجمی ویروس انتخاب میکنند که طی تکامل ویروس دچار تغییر نمیشود؛ در حالی که برخی از پادتنها به مکانهایی حمله میکنند که با تکامل ویروس دچار تغییر میشود و با تکامل ویروس پادتن مربوطه دیگر کارایی ندارد.
محققین پادتنهای شناسایی شده را در آزمایشگاه مورد بررسی قرار دادهاند و نتایج بسیار خوبی گرفتهاند، ولی باید در بدن انسان نیز آزمایش شود تا باقی ماندن آن پس از چند ماه مورد ارزیابی قرار گیرد.