ساخت واکسن جدیدی از جنس نانودیسک، برای مقابله با سرطان
مجله علمی ایلیاد - پژوهش در زمینه سرطان یکی از حوزههای علوم پزشکی است که توجه بسیار زیادی را به خود جلب کرده است. حدود ۱۵.۵ میلیون نفر در آمریکا به سرطان مبتلا هستند و هر ساله حدود ۱۳ میلیون نفر به آن دچار میشوند.
جای تعجب نیست که هوش مصنوعی نیز قدم به این حوزه گذاشته است. پژوهشگران دانشگاه میشیگان از قافله عقب نمانده و پیشگام روشی شدهاند، که توان نابود کردن تومورهای سرطانی را دارد. این تکنولوژی جدید از نانو دیسکهایی با سایز ۱۰ نانومتر استفاده میکند، تا به بدن آموزش دهند چگونه سلولهای سرطانی را نابود کنند.
جیمز مون از دانشگاه میشیگان میگوید: «ما با این نانو دیسکها، به سیستم ایمنی بدن آموزش میدهیم تا سلولهای ایمنی بتوانند به روش خاص خودشان به سلولهای سرطانی حمله کنند. هر کدام از این نانو دیسکها پر از نئوآنتی ژنها(جهشهای خاص تومورها) هستند که به سلولهای T سیستم ایمنی آموزش میدهند، تا هر نئوآنتی ژن را تشخیص داده و از بین ببرند.»
این روش مشابه بازدارندهها و بازرسی ایمنی هستند که میزان واکنش سلولهای T را بالا میبرد تا سیستمی ضد سرطانی در بدن به وجود آید، که قادر است تومورهای سرطانی را نابود کرده و از شکلگیری مجدد آنها جلوگیری میکند. وی اضافه کرد: «ایدهی این روش بدین صورت است که واکسن نانو دیسکی، سیستم ایمنی بدن را برای مبارزه با سلولهای سرطانی موجود، آماده میکند.» این مقاله در مجلهی Nature Materials چاپ شده است.
این نانو دیسکها با موفقیت روی موش امتحان شده و در ۱۰ روز تومورها را از بین برده است. حتی وقتی ۷۰ روز بعد، توموری مشابه با تومور نابود شدهی قبلی را مجددا وارد بدن موش کردند، سیستم ایمنی قادر به تشخیص و نابود کردن آن شد..
رویی کووِی که از نویسندگان اصلی این مقاله است میگوید: «این مشاهده بدین معناست که سیستم ایمنی، سلولهای سرطانی را برای طولانی مدت به خاطر میسپارد. البته زمان زیادی طول خواهد کشید تا این واکسن برای استفادهی عموم در دسترس قرار گیرد. محققان ابتدا باید با بزرگ کردن مقیاس این واکسن آن را بر روی حیوانات بزرگتری آزمایش کنند. پس از آن، زمانِ بیشتری هم مورد نیاز است تا بتوان این واکسن را برای آزمایش بروی انسان آماده کرد.»
با این وجود، نانو دیسکها شانس ما را برای توسعهی روشی برای درمان سرطان افزایش میدهند. تلاشهای زیادی در این زمینه صورت گرفته است، که از جملهی آن میتوان به روش بهبود یافتهی جراحی لیزر برای برداشتن تومورها، واکسنی که توسط دهها سازمان توسعه داده شده و تلاشی مبتنی بر تغییر DNA سلولهای سرطانی، اشاره کرد.
نوشته: دام گالئون
ترجمه: مجله علمی ایلیاد