پیش از این، ابررساناهای گرافنی به استفاده از افزودنیهای ابررسانا نیاز داشتند. متأسفانه این مواد ابررسانا، دیگر کیفیتهای گرافن، از قبیل انعطافپذیری و قدرت فوقالعاده را خراب کردند. دانشمند دانشگاه کمبریج، «آنجلو دی برناردو»، در یک برنامهی خبری اعلام کرد: «قرار دادن گرافن روی فلز میتواند، خواص آنرا به طرز چشمگیری تغییر دهد؛ بنابراین دیگراز لحاظ فنی آنطوری که انتظار میرود رفتار نمیکند. چیزی که میبینید ابررسانایی ذاتی گرافن نیست، بلکه ابررسانایی آن ابرسانای اصلی است که روی آن قرار گرفته است».