لمس تکنولوژی با حسگرهای انعطاف‌پذیر
مجله علمی ایلیاد - تبلتی را تصور کنید که می‌تواند آن را تا کنید تا به اندازه‌ی یک موبایل در بیاید و در جیب‌تان بگذارید، یا پوستی مصنوعی که می‌تواند حرکات بدن و علائم حیاتی شما را حس کند. حسگری جدید و ارزان که در دانشگاه بریتانیایی کلمبیا ساخته شده، این رویا را تبدیل به واقعیت کرده است. این حسگر از ژلی با رسانایی بالا تشکیل شده که بین لایه‌های سیلیکونی قرار گرفته و می‌تواند انواع لمس، مثل ضربه زدن و کشیدن را تشخیص دهد؛ حتی اگر باز، نیمه باز و یا تا شده باشد. این قابلیت در ساخت دستگا‌ه‌های تاشو در آینده به کار خواهد آمد.
پژوهشگری به نام «میرزا شکیب سرور»، دانشجوی دکترا در رشته مهندسی برق و کامپیوتر در دانشگاه بریتیش کلمبیا می‌گوید: «حسگرهای متعددی وجود دارد که فشار را تشخیص می‌دهند، مثل آیفون سه بعدی و حسگرهایی که انگشتی معلق را در هوا شناسایی می‌کنند؛ مثل آنچه در Air View سامسونگ آمده است. همچنین حسگرهایی وجود دارند که تاشو و شفاف هستند و قابلیت بزرگ شدن دارند. هدف ما این است که دستگاهی بسازیم که تمام این قابلیت‌ها را داشته باشد.
نمونه‌ی اولیه آن در آخرین شماره مجله‌ی Science Advances به این شکل توصیف شده است؛ «در اندازه‌های ۵ سانتی‌متر در ۵ سانتی‌متر است. ارزان است و به راحتی قابلیت بزرگ شدن را دارند، عمدتاً از مواد اولیه در دسترس مثل ژل و سیلیکون تشکیل شده.» سرور می‌گوید: «قطعاً می‌توانیم نمونه‌ای از این حسگر در اندازه‌ی یک اتاق بسازیم که در هر متر مربع فقط چند دلار هزینه بر می‌دارد و بعد حسگرها را در دیوار، روی کف زمین یا روی سطح بدن تعبیه کنیم. تقریباً هر چیزی که نیازمند صفحه‌ی لمسی بزرگ شدنی باشد و به دلیل ارزان بودن در ساخت، می‌تواند در ابزار قابل پوشیدن، مثل دستگاه کنترل سلامت بسیار مقرون به صرفه تعبیه شود.
«جان مادن»، همکار سرور و استاد دانشکده علوم کاربردی دانشگاه کلمبیا افزود: «به علاوه این حسگر می‌تواند در پوست رباتیک ادغام شود تا فعل و انفعالات روبات انسان بی‌خطر شود.» مادن می‌گوید: «اخیراً ماشین‌ها در محل کار به دلیل احتمال آسیب زدن به انسان از آن‌ها دور نگه داشته می‌شوند. اگر روباتی حضور ما را تشخیص دهد و آنقدر مهربان باشد که حین واکنش نشان دادن به ما صدمه نزند و ما با خیال راحت بتوانیم اشیاء را با آن‌ها رد و بدل کنیم و اشیاء را بدون صدمه زدن به آن‌ها بردارند، می‌توانند با خیال راحت به کاوش محیط اطراف‌شان بپردازند.
نوشته: University of British Columbia
ترجمه: سوسن زارع - مجله علمی ایلیاد