آنتنی کوچک رابط بین انسان و کامپیوتر می‌شود.

 

 

 

مجله علمی ایلیاد - محققان دانشگاه نورث‌ایسترن در بوستون آنتنی را طراحی کردند که ۱۰۰ برابر کوچک‌تر از آنتن‌های امروزی است. این پیشرفت می‌تواند راه را برای رابط‌های کاربری مغزی-رایانه‌ای و گوشی‌های همراه با قابلیت کاشتن در بدن باز کند.

اگر رویای کاشتن تلفن همراه در دستتان جالب به‌نظر می‌رسد، پیشرفت‌های اخیر انجام ‌شده در دانشگاه نورث‌ایسترن بوستون برایتان خوشایند خواهد بود. گروهی از محققان این دانشگاه، آنتنی را طراحی کردند که ۱۰۰ برابر کوچک‌تر از نمونه‌ی امروزی بوده و می‌تواند زمینه‌ی پیشرفت در تجهیزات پزشکی، تلفن‌های انگشتی و رابط‌های کاربری مغزی-رایانه‌ای باشد.

گروه تحقیقاتی موفق به طراحی و ساخت وسیله‌ای شدند که موج‌های الکترومغناطیسی را دریافت کرده و آن‌ها را به موج‌های صوتی تبدیل می‌کند که طول‌موج کمتری دارند و در نتیجه، آنتن مورد نظر می‌تواند کوچک‌تر ساخته شود. به‌منظور تسریعِ عمل تبدیل، دانشمندان رشته‌ی مواد از ورقه‌های پیزومغناطیسی نازکی استفاده کردند. این مواد در واکنش با موج الکترومغناطیس، انقباض و انبساط می‌یابد که این امر منجر به تولید لرزش‌های صوتی می‌شود. یافته‌ها نشان داد این آنتن جدید می‌تواند ۲.۵ گیگاهرتز سیگنال را ۱۰۰ هزار برابر بهتر و موثرتر از آنتنی معمولی در همین اندازه، ارسال و دریافت کند. گزارش‌های این تحقیقات در مجله‌ی Nature Communications منتشر شده است.

به لطف این کشف جدید، گستره‌ی تجهیزاتی که می‌توان آن‌ها را کوچک‌تر کرد، بسیار عظیم است. پیشرفت-های آینده در این زمینه می‌تواند به ما در ساخت ماهواره‌های کوچک‌تر، تغییر معنای تکنولوژی دستی با فراهم‌سازی امکان کاشتن آن و ایجاد راه‌های بیشتر برای کنترل سلامت بیماران توسط متخصصان کمک کند.

«نیان سان»، نویسنده‌ی اصلی این مقاله، کاربرد تکنولوژی فوق در زمینه‌ی رابط‌های کاربری مغزی-رایانه‌ای را بسیار هیجان‌انگیز می‌بیند. به نقل از او، این کاربردها علمی-تخیلی هستند. او در حال حاضر به کمک جراح اعصابی در بیمارستان عمومی ماساچوست مشغول طراحی وسیله‌ا‌ی کاشتنی است که قابلیت خواندن و یا کنترل فعالیت‌های عصبی را داشته باشد.

 

این امر می‌تواند به تشخیص و درمان بهتر اختلالات عصبی کمک شایانی کرده و راه را برای تجهیزاتی باز کند که قادرند مغز ما را به رایانه‌ها متصل کنند. این تکنولوژی هنوز نوپا است، پس ما باید منتظر باشیم و ببینیم که این تکنولوژی به تولید انبوه خواهد رسید یا خیر؟

 

نوشته: پاتریک کاوگل
ترجمه: رضا کاظمی - مجله علمی ایلیاد