نقشه‌برداری از معادن زیرزمینی توسط پهپادها
مجله علمی ایلیاد - پهپادها که قابلیت پرواز و غلت‌زدن در هوا را دارند به‌زودی معادن زیرزمینی را بدون هدایت خلبان کاوش می‌کند. هواپیماهای بدون سرنشین می‌توانند با استفاده از GPS به‌طور خودکار حرکت کنند، اما این سیگنال‌های ماهواره‌ای به اعماق زیرزمین نفود نمی‌کنند، یعنی غارشناسان رباتیک به خلبانان انسان نیاز دارند.
«احمد آلنومانی» و همکارانش در شرکت سوئدی Inkonova بر روی گزینه‌ی دیگری کار می‌کنند. آلنومانی می‌گوید: «این کار پیچیده است، زیرا سعی داریم روش دیگری برای مکان‌یابی با استفاده از بیت‌ها و قطعات الکتریکی ابداع کنیم.» داشتن دیدگاهی در مورد محیط پیرامون قدم اول است. هواپیمای بدون سرنشین می‌تواند با استفاده از اسکنرها و تکنیکی تحت عنوان «SLAM» که فاصله‌ی بین هواپیمای بدون سرنشین و اشیای مجاورش را محاسبه می‌کند، نقشه‌ای از محیط پیرامونش تهیه کند و این کار را به سرعت انجام می‌دهد.
این شرکت اخیرأ از پهپادی با کنترل دستی استفاده کرده تا معدنی زیرزمینی را در کشور مالی با استفاده از SLAM نقشه‌برداری کند. فقط ظرف ۱۰ دقیقه، آن‌ها توانستند بخشی از معدن با حجم تقریبی ۳۰ هزار متر مکعب را به‌طور مجازی شبیه‌سازی کنند.
تهیه‌ی تصویر
در حال حاضر هواپیمای بدون سرنشینِ خودکارِ جدید این شرکت می‌تواند نقشه‌اش را با ورودی‌های اضافی از حسگرها مثل شتاب‌سنج ادغام کند تا موقعیت هواپیمای بدون سرنشین را تعیین نماید و بدون GPS حرکت کند. تاکنون، در حین آزمایش‌های اولیه، این هواپیما توانسته خود را در مسیر هوایی‌اش تثبیت کند.
وقتی این هواپیما با فضایی غیرمعمول مواجه می‌شود، تحت پشتیبانی قرار می‌گیرد. هواپیمای بدون سرنشین مجهز به چرخ است و می‌تواند بر روی زمین حرکت کند و شیب طمین را پیدا کند تا در زاویه‌ی مورد نیاز پرواز کند. آلنومالی می‌گوید: «اگر پهپاد نزدیک دیواری شود، خود را با آن انطباق می‌دهد و بجای پرواز به سمتش از آن بالا می‌رود.»
«آدریانو مازی» در دانشگاه اسلو در نروژ تصور می‌کند که هواپیماهای بدون سرنشین خودکار، اکنون انتخاب ایده‌آلی برای بررسی محیط‌های خطرناک هستند. او می‌گوید: « می‌توان ابزار نسبتأ سبک با قابلیت اجرایی بالا را به آن‌ها افزود.» وی اخیرأ هواپیمای بدون سرنشینی را بر فراز آتشفشان در حال فورانِ «Lusi mud» در جاوه‌ی اندونزی فرستاد تا از گاز، آب و گل‌ولای نمونه‌برداری کند، کاری که چند سال پیش غیرقابل تصور بود.
هواپیماهای بدون سرنشینِ Inkonova برای محیط‌های دیگری که از GPS محروم هستند نیز مناسب هستند. این شرکت اخیرأ سعی داشته نیروگاه هسته‌ای متروکه‌ای را نقشه‌برداری کند. هرچند، این مأموریت به‌دلیل این‌که پروانه‌های هواپیمای بدون سرنشین گرد و غبار رادیواکتیو را به درون می‌کشید، لغو شد. آلنومالی افزود: «ما دیگر این مأموریت را دنبال نکردیم، اما دوست داریم این پهپاد را برای این هدف اصلاح کنیم.»
نوشته: DailyNews
ترجمه: سحر الله‌وردی - مجله علمی ایلیاد
ترجمه: سحر الله‌وردی - مجله علمی ایلیاد