«انگل مارتی» بهعنوان شیمیدان دانشگاه رایس، میگوید: «چیزی که ما اندازهگیری میکنیم در حقیقت مدت زمانی است که مولکول در حالت برانگیخته باقی میماند. این مدت زمان بستگی به سرعت جنبیدن مولکول دارد. اگر دما را افزایش دهید، سرعت جنبیدن افزایش مییابد و باعث میشود زمان باقی ماندن در حالت برانگیخته کمتر شود. این اثر به صورت معمول به غلظت مولکولهای BODIPY درون سلولها بستگی ندارد. اگر محیط درون سلول به میزان کمی گرانروی بیشتری داشته باشد، چرخش مولکول کمی آهستهتر میشود. این الزاماً به معنی سردتر بودن و یا گرمتر بودن مولکول نیست؛ فقط نشان میدهد که گرانروی محیط متفاوت است. ما دریافتیم که اگر بتوانیم چرخش این موتور را محدود کنیم، در گرانرویهای بالا، ساعت درونی این مولکولها بهطور کل مستقل از گرانروی میشود. این کار یک کشف معمولی نیست.»
مترجم | امید محمدی - مجله علمی ایلیاد |