اختراعی حیرت انگیز برای مطالعه کردن نابینا‌ها
اختراعی حیرت‌انگیز برای مطالعه کردن نابینا‌ها
مجله علمی ایلیاد - تیمی از دانشمندان دانشکده پزشکی بیلور در هوستون، یک ایمپلنت مغزی را اختراع کرده‌اند که به افراد نابینا و عادی شرکت‌کننده در آزمایش اجازه داد تا شکل حروف را بدون استفاده از چشمان‌شان مشاهده کنند.
همان‌طور که در مقاله‌ی جدید مجله‌ی Cell بیان شده، این دستگاه با حذف چشم و انتقال اطلاعات بصری از طریق دوربینی که مستقیماً به الکترودهای کاشته شده در مغز وصل بود، مشاهده‌ی حروف را امکان‌پذیر کرد. این اختراع می‌تواند گامی به‌سوی تولید پروتز بینایی باشد که می‌تواند به نابینایان اجازه دهد تا بینایی خود را به‌طور کامل به‌دست آورند؛ هرچند که تولید چنین وسیله‌ای احتمالاً هنوز به سال‌ها تحقیقات طولانی نیاز دارد.
آنچه محققان در این تحقیقات به آن دست یافتند، یافته‌ی قابل‌توجهی به‌حساب می‌آید؛ شرکت‌کنندگان به لطف توالی پیچیده‌ی پالس‌های الکتریکی‌ای که به مغزشان ارسال‌شده بود، توانستند طرح کلی اشکال را مشاهده کنند.
«دانیل یوشور» نویسنده‌ی ارشد دانشکده‌ی پزشکی بیلور در هیوستون، می‌گوید: «وقتی که ما از تحریک الکتریکی برای ردیابی مستقیم حروف بر روی مغز بیماران استفاده کردیم، آن‌ها توانستند شکل حروف موردنظر را ببینند و توانستند حروف مختلف را به‌درستی تشخیص دهند. آن‌ها لکه‌های درخشان یا خطوط تشکیل‌دهنده‌ی حروف را مانند حروفی که بر روی آسمان نوشته‌شده توصیف کردند.»
دستگاه جدید با دستگاه‌های کمک تصویری قبلی که هر الکترود را مانند یک پیکسل در نظر می‌گرفتند، متفاوت است. «مایکل بیوچامپ» نویسنده‌ی اصلی این مقاله و استاد دانشکده‌ی پزشکی بیلور در هیوستون، می‌گوید: «به‌جای استفاده از نقطه‌های متعدد نورانی برای تشکیل اشکال، ما طرح کلی را در نظر گرفتیم. ما این کار را از ایده‌ی ردیابی حروفی که در کف دست کسی نوشته‌شده الهام گرفتیم. چنین وسیله‌ای می‌تواند تاثیر شگرفی بر زندگی افراد نابینا و کسانی که از اختلالات بینایی رنج می‌برند، داشته باشد.
همچنین یوشور می‌گوید: «توانایی تشخیص چهره‌ی اعضای خانواده یا انجام کارهای شخصی بدون کمک دیگران باعث بروز پیشرفت فوق‌العاده‌ای در درمان بسیاری از بیماران نابینا خواهد شد. اما توسعه‌ی این دستگاه هنوز در مراحل اولیه خود است، زیرا مغز یک اُرگان بسیار پیچیده است.»
بوچامپ در این خصوص می‌گوید: «قشر بینایی ابتدایی، یعنی همان قسمتی که الکترودها در آن کاشته می‌شوند، حاوی نیم میلیارد نورون است. در این مطالعه ما تنها بخش کوچکی از این سلول‌های عصبی را با تعداد کمی الکترود تحریک کردیم. مرحله‌ی مهم بعدی، کار با مهندسین عصب‌شناسی برای ایجاد آرایش الکترودی‌ای با هزاران الکترود است که به ما امکان تحریک دقیق‌تر همه نورون‌ها را می‌دهد. استفاده از سخت‌افزارهای جدید به همراه الگوریتم‌های تحریک ارتقا‌یافته به تحقق رویای ارائه‌ی اطلاعات بصری مفید به افراد نابینا کمک خواهد کرد.»