این دوربین با استفاده از تکنولوژی «متاسرفیس» ساخته شده است و میتواند تصاویر کاملاً رنگی تهیه کند که کیفیت آن مشابه تصاویر دوربینهایی است که ۵۰۰ هزار بار بزرگتر از آن هستند.
این دوربین جدید میتواند کاربردهای متعددی داشته باشد. استفاده در رباتهای انساننما و کشف اتفاقات ریز رخ داده در بدن انسان دو مورد از کاربردهای مهم این دوربین جدید هستند.
دوربین ساخته شده در واقع ۱.۶ میلیون نانوساختار بر روی یک سطح کوچک را شامل میشود. تا کنون قرار دادن میلیونها نانوساختار در کنار یکدیگر و الگوریتم پردازشکنندهی دادههای آنها چالش اصلی این تکنولوژی بوده است.
در این دوربین از روش خاصی برای ترکیب سختافزار استفاده شده با پردازشگرهای محاسباتی استفاده شده تا تصاویر بهتری تولید شود. الگوریتمهای پردازشکنندهی سیگنال در این روش از راهکارهای «یادگیری ماشین» استفاده کردهاند تا اختلالات موجود در تصاویر تهیه شده را برطرف کنند. از این نوع الگوریتمها نه تنها میتوان در بهبود کیفیت تصاویر استفاده کرد، بلکه میتوان از آنها در تشخیص خودبهخود اجسام خاص که دوربین به دنبال آن جستجو میکند نیز بهره برد. این اجسام خاص میتوانند نشانگرهای یک بیماری در بدن انسان باشند.
۱.۶ میلیون نانوساختار استوانهای که روی یک سطح صاف قرار گرفتهاند، همگی بهطور ویژه طراحی شدهاند تا بتوانند از اجسامی که روبهروی دوربین قرار دارند تصویربرداری کنند و سپس مدلسازیهای محاسباتی از این تصاویر برای یافتن تصویر اصلی استفاده میکنند.
کار اصلی سازندگان این دوربین طراحی همان ۱.۶ میلیون نانوساختار خاص و همچنین نحوهی قرارگیری آنها بر روی سطح بوده است. سطح صاف مورد استفاده در این دوربین، «نیترید سیلیکون» است که از آن برای ساخت قطعات الکترونیکی معمولی نیز استفاده میشود، بنابراین ساختن این نوع دوربینها در تعداد زیاد کار سختی نیست. هر چند هنوز راه زیادی تا تولید تجاری این دوربینها باقی مانده است، ولی همین آزمایشهای اولیه نشان داده است که ساختن آنها کاملاً امکانپذیر است.
شاید در آینده بتوان از این دوربینها بر روی صفحه نمایش لپتاپها و یا پشت گوشیهای موبایل استفاده کرد و دوربینهای مرسوم در این دستگاهها را دور انداخت. با قرار دادن تعداد زیادی از این دوربینهای کوچک در کنار یکدیگر میتوان یک سطح خاص را تبدیل به دوربین کرد و به این ترتیب روشهای ساخت دستگاههای الکترونیکی را در آینده متحول کرد.