کشف یک دایناسور ۷۶ میلیون‌ساله‌ی مومیایی شده
کشف یک دایناسور ۷۶ میلیون‌ساله‌ی مومیایی شده
مجله علمی ایلیاد - در سال ۲۰۲۱ در پارک دایناسورهای آلبرتا در کانادا، بخشی از فسیل یک دایناسور کشف شده است که به نظر می‌رسد یکی از کامل‌ترین اسکلت‌های دایناسورها باشد. در این فسیل بخشی از پوست فسیل شده دایناسور نیز کشف شده است.
باستان‌شناسان دانشگاه ردینگ، به‌عنوان مسئول حفاری‌های پیش‌بینی شده امیدوار هستند بتوانند طی دو فصل حفاری آتی بتوانند کار خود را به پایان برسانند و فسیل این دایناسور را به‌طور کامل در معرض نمایش قرار دهند.
این دایناسور از دسته‌ی «هادروسورها» است که دارای پوزه‌ی اردکی است. هادروسورها علف‌خوار بوده‌اند و در اواخر عصر کرتاسه و بین ۷۵ تا ۶۵ میلیون سال پیش زندگی می‌کرده‌اند. تخمین‌های باستان‌شناسان نشان داده است که فسیل کشف شده مربوط به دایناسوری است که ۴ متر طول داشته است؛ در صورتی که اعضای بالغ این دسته از دایناسورها در برخی مواقع تا ۱۰ متر نیز طول داشته‌اند.
در حال حاضر، تنها دُم و پای راست این دایناسور در نتیجه‌ی حفاری‌های انجام شده در معرض دید قرار گرفته‌اند. از روی همین بخش‌های کم، باستان‌شناسان توانسته‌اند پوست فسیل شده‌ی دایناسور را نیز مشاهده کنند.
در این بخش از سیاره‌ی زمین، فسیل هادروسورها کاملاً مرسوم است، ولی چیزی که این کشف را منحصربه‌فرد می‌کند، این است که بخش زیادی از قسمت‌های کشف شده دایناسور توسط پوست فسیل شده پوشانده شده است. از روی همین واقعیت می‌توان نتیجه گرفت که درون سنگ‌های این منطقه، می‌توان پوست محافظت شده‌ی بیشتری را کشف کرد و از این طریق می‌توان دریافت که هادروسورها دقیقاً به چه شکل بوده‌اند.
از آنجا که پوست این دایناسور به خوبی حفظ شده است، می‌توان نتیجه گرفت که جسد دایناسور سریعاً پس از مرگ حدود ۷۶ میلیون سال پیش، پوشانده شده است.
به نظر می‌رسد این دایناسور یا مُرده و سریعاً توسط شن و ماسه رودخانه‌ها پوشانده شده است و یا شاید به خاطر پوشیده شدن توسط شن و ماسه همراه جریان رودخانه، مُرده است. باستان‌شناسان امیدوار هستند بتوانند اندام‌های داخلی این دایناسور را نیز مشاهده کنند.
برای مشاهده‌ی دیگر بخش‌های این فسیل باید ماه‌ها حفاری طاقت‌فرسا انجام داد و از طرفی باید مواظب بود که سنگ‌های حاوی فسیل آسیب نبینند. پس از اینکه باستان‌شناسان توانستند سنگ‌های حاوی فسیل را خارج کنند، آن‌ها را به موزه‌ی سلطنتی تایرل می‌فرستند تا آنالیزهای مربوطه روی آن‌ها انجام شود. این فرآیند ممکن است سال‌ها طول بکشد.
دایناسورهای بالغ زیادی از این دسته تاکنون کشف شده‌اند، ولی این دایناسور جوان را می‌توان جزء اولین دایناسورهای جوان این دسته دانست که به خوبی قابل مطالعه است. به کمک اطلاعات کسب شده از این فسیل، می‌توان دریافت که روند رشد این دسته دایناسورها به چه شکل بوده است.