رژیم غذایی سالم و ورزش میتواند روند پیری سلولهای ما را برعکس کند
مجله علمی ایلیاد - تغییر در شیوه زندگی میتوان زمان پیر شدن شما را بهبود بخشد. اخیراً در طی یک پژوهش، شواهدی از تغییرپذیر بودن بخشی از توالی DNA انسان به نام «تِلومر» دیده شد، که به شیوهی زندگی ما مربوط است.
این مطالعه در طول یک دورهی پنجساله، بهروی ۳۵ مرد که دچار سرطان پروستات کمخطر بودند، انجام شد. یک رژیم غذایی گیاهی، ورزش منظم و جلسات یوگا و مدیتیشن برای کاهش فشارهای روحی و روانی صورت گرفت. در این مطالعه، ۱۰ نفر از مردان تغییراتی در سبک زندگی خود ایجاد کردند و بقیه افراد این موارد را رعایت نکردند.
پیر شدن سلولها
در پایان این پنجسال، محققان دریافتند، مردانی که عادتهای صحیح غذایی را پذیرفته بودند، به طور قابل توجهی DNA آنها از نظر تِلومر، نسبت به قبل از آزمایش بهبود یافته بود. تِلومرها بخشی محافظتی در انتهای کروموزومها هستند، که به حفاظت از DNA کمک میکند. کوتاه شدن تِلومرها با زمان پیری سلولها و بیماریهای کهولت سن، به طور مستقیم مرتبط است.
دَین اورنیش، استاد پزشکی بالینی از دانشگاه سانفرانسیسکوی کالیفورنیا و نویسنده این پژوهش میگوید: « مطالعه به روی مواردی که تِلومرهای کوتاهتری داشتند، نشان داد که این عامل در خطر ابتلا به مرگ زودرس، بیماریهای مزمن قلبی، سرطان و حتی زوال عقل، تاثیر قابل توجهی دارد.»
اورنیش گفت: «به عبارتی دیگر، تِلومرهای کوتاهتر مساوی است با عمر کوتاهتر.» او اضافه کرد: «این تحقیق نشان داد که تغییر شیوه زندگی، میتواند طول تِلومرها را افزایش دهد.»
در این مطالعه، تلومرهای ۱۰ مردی که سبک زندگی خود را تغییر داده بودند، نسبت به زمان قبل از شروع مطالعه حدود ۱۰ درصد افزایش طول داشت و رشد بیشتری در آنها دیده شد. در طرف مقابل، تِلومرهای مردانی که این تغییر شیوه زندگی را رعایت نکرده بودند، در طول این پنجسال حدود ۳ درصد کاهش داشت. این یافتهها در مجله Lancet Oncology منتشر شد.
آقای تام وُلیامی، مدرس ارشد زیستشناسی مولکولی از دانشگاه کوئین ماری لندن، به بخش خبری BBC گفت: «اندازه کوچک جامعه آماری این تحقیق، به نسبت جمعیت بشر، مانند یک دانه نمک است. این که جامعه آماری کوچک است، بسیار اهمیت دارد. اما با توجه به این موضوع باید صبر کرد و دید آیا این نتایج در مقیاسهای بزرگتر هم اثرات قابل توجهی دارد؟»
اما اگر شما میخواهید بیشتر در مورد این مطلب بدانید و نتایج آینده آن را نیز ببینید؛ بیشتر مراقب تِلومرهای خود باشید.
نوشته: لیسا رافنسپرگر
ترجمه: مجله علمی ایلیاد