کشف یک انگل گوشت‌خوار جدید
مجله علمی ایلیاد - اخیراً گونه‌ی جدیدی از انگل‌ها در استرالیا کشف شده، که جَدی مشترک با گروه وحشتناکی از انگل‌های گوشت‌خوار دارد! این انگل تازه کشف شده که نام زلونيا استرالیانز را بر آن نهاده‌اند، در گونه‌های سیاه‌مگس استرالیایی یافت شده، که پستانداران و از جمله انسان‌ها را نیش می‌زند.
جول بارات، کارشناس انگل‌شناسی در دانشگاه فناوری سیدنی و محقق ارشد اکتشاف جدید می‌گوید: «گرچه این گونه‌ها شاید در عمل گوشت نخورند، اما یافته‌ها نشان می‌دهد، که دانشمندان باید نسبت به بروز بیماری‌های استوایی مشابه در منطقه، گوش به زنگ باشند. وی افزود: «این پژوهش به همراه پژوهش‌های قبلی، سرنخ‌هایی در خصوص قابلیت‌های این انگل، فراهم می‌کند. آنها در گذشته سرزمین‌های جدیدی را مورد یورش قرار داده‌اند و برای آلوده‌سازی گونه‌های جدید سازگاری شده‌اند. اکنون این سوال مهم مطرح می‌شود که آیا فعالیت‌های انسانی، شرایط را برای سکونت گونه‌های آلوده‌کننده‌ی انسان در خاک استرالیا مساعد می‌سازند؟
می‌دانیم که این اتفاق برای سایر انگل‌ها در جاهای مختلف روی داده است. گسترش مالاریا از آفریقا به اروپا و آمریکا یکی از نمونه‌های بارز است. این کشف، با افزایش موارد انگل‌های گوشت‌خوار، تحت عنوان ليشمانيا در استرالیا و سایر نقاط جهان طی چند دهه‌ی اخیر، مصادف گشته. همچین میزان بیماری‌های ایجاد شده توسط انگل ليشمانيا روند رو به افزایشی داشته است.
دامين استارک، یکی از محققان بیمارستان سنت‌وينسنت تاکید کرد: «با گسترش گردشگری بین‌المللی و مهاجرت پناهجویان از مناطقی با بیماری‌های بومی، ليشمانيا هم به یکی از عفونت‌هایی تبدیل شده است، که به میزان فزاینده‌ای در استرالیا افزایش می‌یابد. تاکنون هیچ مورد انتقال محلی از این بیماری گزارش نشده است.»
به گفته‌ی محققان، پی‌بردن به ویژگی‌های این انگل جديد و تکامل گونه‌ها به طور کل می‌تواند، اطلاعات بیشتری در خصوص انتقال ليشمانيا به آنها بدهد. بارات گفت: «شناخت این روابط تکاملی به ما کمک می‌کند، تا به رویداد‌های منجر شونده، به آلوده کردن انسان‌ها به جای آلوده کردن حشرات توسط این انگل‌ها پی ببریم. بدین ترتیب می‌توان از شدت خطرات آتی کاست.»
بر اساس یافته‌های محققان، استرالیا از تجهیزات کافی برای مقابله با طیف گسترده‌ای از بیماری‌های استوایی نظیر دنگ، ویروس زيکا، التهاب مغزی، چيکونگونيا، سارس، مِرس، و ابولا برخوردار نیست. از این رو دانشمندان باید نقش موثری در انجام تحقیقات و پیشگیری از بیماری‌های عفونی ایفا کنند.
نوشته: جاسینتا بُولر
ترجمه: مجله علمی ایلیاد