تلسکوپ هابل، مسیر بین‌ستاره‌ای را به فضاپیمای وویجر نشان می‌دهد!
مجله علمی ایلیاد - فضاپیمای وویجر در حال سفری است که تاکنون هیچ فضاپیمای دیگری آن مسیر را طی نکرده. به همین علت کمی به کمک نیاز دارد. تلسکوپ هابل در این زمینه به وویجر کمک می‌کند.
هم‌اکنون، وویجر۱ به فضای بین سیاره‌ای وارد شده است. فضاپیمای ناسا ۳۶ سال پیش، در یک صبح تابستانی، زمین را ترک کرد، در حال حاضر به مکان‌هایی رسیده که تا به حال هیچ کس یا هیچ چیز به آنجا وارد نشده است. همچنان که وویجر ۱ برای ادامه‌ی مسیر ناشناخته‌ی خود، آماده می‌شود، در حال گرفتن کمک از تلسکوپ هابل است و اطلاعات جزئی درباره‌ی این‌که چه چیزی در جلوی‌اش قرار دارد، دریافت می‌کند. (به‌خصوص ابرهای متراکم هیدروژنی)
جولیا زاخاری، دانشجوی دانشگاه وزلیان می‌گوید: «اگر فرض کنید فضاپیمای وویجر، همان ماشین Google street view باشد که از نزدیکی شما عبور می‌کند و تصاویری از خیابان‌ها تهیه می‌کند، تلسکوپ هابل دید کلی و نقشه‌ی مسیر را برای سفر آن در فضای بین سیاره‌ای فراهم می‌کند.»
این موضوع یک همکاری بی‌نظیر بین دو پروژه‌‌ی وویجر و هابل است. دو نقطه‌ی عطف در تاریخ اکتشافات فضایی. دو مأموریت مختلف وویجر وجود دارند که هر دوی آنها در سال ۱۹۷۷ میلادی شروع شده‌اند و هدف آنها مشاهده و مطالعه‌ی غول‌های گازی منظومه‌ی شمسی یعنی زحل، مشتری، اورانوس و نپتون بوده است. پس از اتمام این ماموریت اصلی، این فضاپیماها برای ادامه‌ی مأموریت به سمت خارج از منظومه‌ی شمسی و رفتن به فضای سرد و تاریک تنظیم شدند. امروزه به سختی می‌توان ادعا کرد که وویجر ۲، درون منظومه‌ی شمسی قرار دارد، چون بیش از ۱۷ میلیارد کیلومتر از زمین فاصله گرفته است.
موضوع این است که وویجر ۱ و وویجر ۲، منظومه‌ی شمسی را در دو جهت متفاوت ترک کرده‌اند و دید تلسکوپ هابل، مسیر جلوی مدار هر دوی آنها را می‌پاید. قیاس ماشین Google street view مثالی بسیار ساده است، ولی هابل نقشه‌ای مانند نقشه‌های معمولی تهیه نمی‌کند. این تلسکوپ در واقع نورهایی که از ستاره‌های دوردست می‌آیند را تحلیل کرده و ترکیبات شیمیایی ثبت شده در این نورها را آنالیز می‌کند. به طور ویژه، هابل ترکیبات ابرهای هیدروژنی که شامل مقدار کمی کربن نیز هستند و وویجر ۱ به سمت آنها در حرکت است، را آنالیز می‌کند. وقتی وویجر به آن منطقه‌ی مورد نظر در فضا می‌رسد، اطلاعات مربوطه را مستقیماً بدست می‌آورد و می‌فرستد تا پس از آنالیز با اطلاعات هابل مقایسه شود. این موضوع در فضانوردی منحصر به فرد است که اطلاعات غیر مستقیم گرفته شود و پس از آن بتوان آن را با اطلاعات مستقیم و حقیقی مقایسه کرد!
ست ردفیلد، منجم عضو تیم وویجر می‌گوید که: «به عنوان یک ستاره‌شناس، من عادت به اندازه‌گیری مستقیم موضوعاتی که آنها را رصد می‌کنم، ندارم!»
در فضاپیمای وویجر، صفحات ۱۲ اینچی مسی با روکش طلایی وجود دارد که صداها و تصاویری نشان دهنده‌ی گوناگونی زندگی و فرهنگ روی زمین داخل آنها ضبط شده است.
نوشته: دراگوس میتریکا
ترجمه: مجله علمی ایلیاد