تحریک مغز، نیشتری برای بهبود حافظه
مجله علمی ایلیاد - محققان دانشگاه نورس‌وسترن، نشان دادند که تحریک خارجی مغز، بیشتر از این‌که شبیه به چکش باشد، می‌تواند همچون چاقوی کوچک جراحی، برای بهبود نقطه‌ای خاص از «حافظهی دقیق»، مفید باشد.
حافظهی دقیق، مفهومی است که در مقابل حافظهی کلی قرار می‌گیرد. فرض کنید به دنبال یک ساختمان خاص می‌گردید. رنگ، شکل و آدرس آن ساختمان، اطلاعاتی است که برای یادآوری آن‌ها با حافظهی دقیق درگیر می‌شوید. اما حافظهی کلی صرفاً از وجود آن ساختمان در این شهر، شما را مطلع می‌سازد. حافظهی دقیق، برای داشتن عملکردی طبیعی، حیاتی است و معمولاً در کسانی که مشکلات جدی در حافظه دارند، نقطه‌ای در مغز است که دچار مشکل می‌شود.
«ژول واس»، استادیار علوم درمانی اجتماعی دانشگاه علوم‌پزشکی نورثسوسترن فاینبرگ، که نویسنده‌ی اصلی این مقاله است می‌گوید: «ما نشان دادیم که می‌توانیم، بخش مرتبط با این نوع حافظه را هدف بگیریم و بهبود ببخشیم. حافظهی دقیقِ افرادی که صدمات مغزی می‌بینند و یا کسانی که دچار زوال عقل می‌شوند، دچار مشکل می‌شود. کشف ما می‌تواند، شیوه‌ی درمانی نوینی به منظور بهبود شرایط این افراد باشد.»
با تحریک نقطه‌ای از شبکه‌ی مغز مرتبط با حافظهی فضایی، به وسیله‌ی امواج قوی الکترومغناطیسی، دانشمندان موفق شدند حافظهی افراد را در به‌یاد آوردن و شناختن مکان‌ها بهبود ببخشند. اثر مثبت این تحریک، تا ۲۴ ساعت پس از آن در مغز باقی ماند و با فعالیت‌های دیگر مغز، مطابقت دارد. واس می‌گوید: «ما توانستیم بخش خاصی از حافظهی افراد را برای یک روز کامل، به‌وسیله‌ی تحریک کردن مغزشان، بهبود ببخشیم.» مقاله‌ی مرتبط با این یافته، در روز ۱۹ ژانویه ۲۰۱۶ در مجله Current Biology به چاپ رسید.
تحقیقات، بر روی فهم علمی ما از تأثیر تحریک خارجی، بر بهبود حافظه تمرکز می‌کند. اکثر تحقیقات بر روی تحریک خارجی پیش از این، فقط موفق به یافتن درمانهای کلی و زودگذر شده بودند؛ اما در این تحقیقات، درمانها روی نقاط خاصی از حافظه، مثل حافظهی دقیق، برای زمانی طولانی مدت صورت گرفت.
دانشمندان برای یافتن شبکه‌های مرتبط با حافظه در مغز، از MRI استفاده کردند و آن نقاط را به‌وسیله‌ی تحریک الکترومغناطیسی خارجی، تحریک کردند. بهبود حافظهی فضایی به‌وسیله‌ی انجام تست‌های دقیق شناسایی شد و هماهنگی این بهبود با شاخص‌هایش در شبکه‌ی مغزی، به‌وسیله‌ی EEG آشکار شد.
نوشته: جاکوب و همکاران
ترجمه: مجله علمی ایلیاد