سیارهی شمارهی ۹؛ سیارهی گم شدهی منظومهی شمسی!

مجله علمی ایلیاد - در سال ۲۰۱۵ میلادی، ستارهشناسان مدارکی دال بر وجود سیارهای ناشناس در ورای منظومهی شمسی یافتند که مداری به گرد خورشید دارد و میتواند به عنوان یکی از سیارات منظومهی شمسی طبقهبندی شود! در آن زمان هیچ کس به راز این سیاره پی نبرد؛ ولی این باعث نشد که دانشمندان دست از تلاش برای شناخت این سیاره بردارند. آنها در تلاشند تا با بررسی شواهد، به این موضوع پی ببرند که این سیاره چگونه به اینجا آمده است؟
شبیهسازیهای جدید نشان میدهد که این سیاره ممکن است سیارهی سرکشی بوده که توسط خورشید ما به دام افتاده است! اگر سیارهی شمارهی ۹ واقعاً وجود داشته باشد، انتظار میرود اندازهای ۱۰ برابر زمین داشته و در فاصلهای ۱،۰۰۰ برابر فاصلهی زمین تا خورشید قرار گرفته باشد. در نظر داشته باشید که پلوتو ۴۰ بار دورتر از زمین است. در نتیجه، سیارهی نهم سیارهای بزرگ و بسیار دور افتاده است.
چگونه این سیاره با این اندازهاش اینقدر از خورشید دور است؟ یکی از پژوهشگران در این مورد میگوید: در جایی که تقریباً هیچ چیز وجود ندارد، شانس تشکیل سیارهای به این بزرگی بسیار ناچیز است. من فکر میکنم این یک سیارهی طرد شده باشد.»
برخی دانشمندان معتقدند، سیارهی شماره ۹ همانند دیگر سیارات، در نزدیکی خورشید پدید آمده است، ولی محل شکل گیریاش پُر از ازدحام سیارات بوده و به همین علت به بیرون پرتاب شده است. احتمال دیگر، این است که منظومهی ما آنرا ربوده باشد. ممکن است سیارهی شماره ۹، یک سیارهی سرگردان و بدون ستاره بوده که توسط گرانش خورشید به دام افتاده است.
اخیراً دو پژوهشگر از دانشگاه نیومکزیکو، چگونگی جذب این نوع سیارهها با اندازهها و مسیرهای مختلف را شبیهسازی کردهاند. آنها ۱۵۶ شبیهسازی انجام دادند و فهمیدند در ۶۰ درصد مواقع، سیارات سرگردان توسط منظومهی خورشیدی به بیرون انداخته میشوند و در ۴۰ درصد دیگر توسط خورشید جذب شده و صاحب مداری به دور آن میشوند.
البته در گذشته مطالعهی دیگری نیز انجام شده بود که شانس جذب شدن یک سیاره توسط خورشید را تنها ۲ درصد میدانست. هم اکنون، نگاه دانشمندان به بیرون است، جایی که احتمالاً سیارهی شماره ۹ آنجا است. با فرض وجود و توانایی پیدا کردن این سیاره، امیدوار هستیم این معما نیز به زودی حل شود.
نوشته: سارا فچ
ترجمه: مجله علمی ایلیاد