«دیپانجان پان»، دانشیار مهندسی زیستی و نویسندهی اصلی مقاله میگوید: «یکی از بزرگترین مزایای این مواد، حساسیت نوری ذاتی شدید آنها، بدون نیاز به تحریک اضافی نوری و مادهی نورانیکنندهی شیمیایی است. ما با استفاده از سطوح شیمیایی در اندازههای نانو، ماسک مولکولی ساختیم تا به کمک آن تشعشعات را خاموش کنیم و سپس به صورت انتخابی، ماسک را کنار بزنیم و مجدداً تشعشع را در محل دلخواه داشته باشیم.»