چگونه ماراتن را در زمان ۱:۵۹:۵۹ بدویم؟
مجله علمی ایلیاد - انجام یک سری محاسبات ریاضی، نشان می‌دهد که چگونه یک یا چند ورزشکار مطرح جهان در بخش ماراتن مردان می‌توانند رکورد ۲ ساعته‌ی ماراتن را بشکنند و تقریباً چهار و نیم دقیقه رکورد جهانی را جابه‌‌جا کنند. گروه محققان دانشگاه کلرادو بولدر، با انجام یک سری محاسبات ریاضی درصدد بررسی امکان‌پذیری این کار بر آمده‌اند. «دنیس کيمتو» از کشور کنیا با ثبت زمان ۲:۰۲:۵۷ در ماراتن سال ۲۰۱۴ برلین، رکورد این بخش را در اختیار دارد.
بنا به گفته‌ی «واتر هوگکمر»، محقق فوق دکتری که رهبری مطالعه‌ی جدید را بر عهده داشت: «ظرفیت فیزیولوژیکى فرد براي دوی ماراتن در کمتر از دو ساعت در محاسبات ما بررسی شده است. گروه پژوهشی به بررسی تغییرات بيوشیمیایی نیز پرداخت که می‌تواند میزان مصرف انرژی را کاهش داده و بازده را در دو بهبود بخشد.»
هوگکمر بیان کرد: «افراد از خیلی وقت پیش درباره‌ی ماراتن شگفت‌انگیز زیر دو ساعت فکر می‌کرده‌اند. محاسبات ما گویای آن است که انجام دوی ماراتن در کمتر از دو ساعت می‌تواند هم‌اکنون اتفاق بیفتد؛ اما تحقق این هدف به دوره‌ی مناسب و ساماندهی بالایی نیاز دارد. خب دستورالعمل از چه قرار است؟ ورزشکاران مبتدی به کفش‌هایی نیاز دارند که صد گرم سبک‌تر از کفش‌های کيمتوى کنیایی باشد. کيمتو که رکورد جهان را به نام خود ثبت کرده از کفش‌های ۲۳۰ گرمی استفاده می‌کرد.»
یکی از مطالعات قبلی به سرپرستی هوگکمر و پروفسور «راجر رام» نشان داد که دویدن با کفش‌های ۱۳۰ گرمی می‌تواند ۵۷ ثانیه از زمان ماراتن بکاهد. آقای رام به‌عنوان یکی از محققان در دپارتمان فیزیولوژی اظهار داشت: «علاوه بر این، دونده مطرحی که قصد شکستن رکورد را دارد، ۱۳ مایل نخست مسابقه را به بهترین نحو ممکن می‌دود. او باید پشت دوندگان در مسیری حرکت کند که مسیر باد را مسدود می‌کنند.»
مطالعه‌ی انجام شده توسط دانشمند انگلیسی در سال ۱۹۷۱ میلادی نشان داد که دونده‌ای که با فاصله‌ی یک متر در پشت دونده‌ای دیگر در تونل بادی می‌دود، می‌تواند مقاومت هوا را تا ۹۳ درصد کاهش دهد؛ اما حتی کاستن از مقاومت هوا برای دونده تا ۳۶ درصد، میزان صرفه‌جویی دو را فقط تا ۲.۷ درصد افزایش می‌دهد که باید زمان ماراتن ۱:۵۹:۵۹ را برای شخصی که می‌تواند ماراتن را در ۲:۰۳:۰۰ بدود، سهولت ببخشد.
نیمه‌ی دوم مسابقه باید به‌صورت سرازیری ولي همچنان مطابق با قوانین فدراسیون انجمن بین المللی ورزش (IAAF) باشد؛ یعنی چهار دونده ممتاز در یک خط و هر نفر پشت دیگری باشد. آن‌ها باید برای انسداد مقاومت هوا به نوبت جای یکدیگر را بگیرند، درست شبیه دوچرخه سوارانى که در جاده این کار را انجام می‌دهند. این روش می تواند میزان سوخت و ساز دونده را تا ۵.۹ درصد کاهش داده و در حدود سه دقیقه از رکورد فعلی جهان پیشی بگیرد.
مطالعه‌ی مربوط به دانشگاه کلرادو بولدر نشان داد که دوندگان ماراتن در نیمه‌ی دوم دوره‌ی فرضی با این شرط می‌توانند حدوداً سه دقیقه از زمان ماراتن را بکاهند که با قدرت از روش «باد همسو» استفاده کرده باشند. رام که مدیریت آزمایشگاه حرکتی دانشگاه کلرادو را نیز بر عهده دارد، گفت: «ما اولین کسانی نیستیم که چنین روشی را برای افزایش سرعت دوندگان ماراتن پیشنهاد می‌دهند؛ اما اولین گروهی هستیم که هر کدام از راهبردها را با انجام محسبات دقیق در یک مقاله پیش می‌برد.»
چالش اصلی برای شکستن رکورد در قالب گروهی از دوندگان، جوایز نقدی برای فتح ماراتن بزرگ است که می‌تواند صدها هزار دلار باشد. اگر توافقی میان دوندگان ماراتن مبنی بر اینکه جایزه به‌صورت مساوی میان دوندگان تقسیم شود حاصل آید، این مسئله قابل حل خواهد بود.
دویدن ماراتن در کمتر از دو ساعت خواسته‌ی بسیاری از دوندگان، طرفداران و شرکت‌های ورزشی بوده است. علاوه بر وب‌سایت‌ها و کتاب‌های اختصاص داده شده به این موضوع، شرکت‌های بزرگی مثل نايکى، آدیداس و گروهی موسوم به Sub2hr نیز با تشکیل گروه‌‌های مخصوص خود و گماردن دانشمندان، مربیان و ورزشکاران، در صدد شکستن رکورد بر آمده‌اند.
«کریستوفر آريانو»، استادیار دانشگاه هیوستون و محققی که مدرک دکتری‌اش را تحت حمایت آقای رام اخذ کرد، گفت: «این مطالعه برای دانشمندان و دوندگان ماراتن از اهمیت فراوانی برخوردار است؛ زیرا ما تحقیق در زمینه‌ی فیزیولوژی دویدن و ویژگی‌های بيومکانيکى دو را در اولویت قرار داده‌ایم. خب حالا همه چیز به دانشمندان و برجسته‌ترین دوندگان ماراتن بستگی دارد تا به ایده‌های ما جامه عمل بپوشانند.»
نوشته: واتر هوگکمر
ترجمه: مجله علمی ایلیاد