دشواری رفتاری برای ورزش‌کردن افراد چاق
مجله علمی ایلیاد - پژوهشی تازه در انگلستان نشان می‌دهد، کسانی که احساس می‌کنند سایرین آنها را به سبب وزنشان قضاوت می‌کنند، نسبت به افرادی که این حس را ندارند، احتمال کمتری دارد ورزش کنند. بر اساس این پژوهش، در بین افرادی که حس می کنند مورد تبعیض واقع شده اند، در قیاس با افرادی که چنین حسی نداشته‌اند، ۶۰ درصد غیرفعال‌تر هستند و ۳۰ درصد کمتر محتمل است که حداقل یکبار در هفته ورزش کنند.
یافته‌ها نشان می‌دهد که چگونه حس تبعیض می‌تواند روی سلامتی فرد تاثیر بگذارد. در این تحقیق، محققان داده‌های مربوط به بیش از ۵،۴۰۰ مرد و زن ۵۰ ساله و یا مسن‌تر ساکن انگلستان را که به سوالات نظرسنجی، درباره‌ی عادات ورزشی خود و حس تبعیض پاسخ داده بودند، مورد تحلیل قرار دادند. این شرکت کنندگان بخشی از مطالعه‌ای به نام «پژوهش درازمدت انگلیسی در زمینه افزایش سن» هستند که در سال ۲۰۰۲ آغاز شد.
یافته‌های محققان نشان داد، حدود ۵ درصد از شرکت‌کنندگان این پژوهش گفته‌اند که به خاطر سنگینی وزن مورد قضاوت قرار گرفته‌اند. هنگامی که محققان تمرکز خود را بر گروه‌های وزنیِ مشخصی معطوف کردند، دریافتند هر چه افراد سنگین وزن‌تر می‌شوند، بیشتر احساس متفاوت بودن می‌کنند. برای مثال؛ بین افرادی که تا حدی اضافه وزن داشتند، تنها کمتر از ۱ درصد هدف تبعیض واقع شدن را گزارش داده بودند. در مقابل این مولفه میان افرادی که به چاقی مفرط دچار بودند به ۱۳ درصد می‌رسد.
محققان پی‌بردند از بین افرادی که در این پژوهش احساس فرق داشتن و تبعیض را گزارش داده بودند، ۱۰ درصد گفته‌اند که به‌طور مرتب تمرین‌های فیزیکی انجام نمی‌دهند و ۱۸ درصد نیز اظهار داشته‌اند که هفته‌ای تنها یکبار، به تمرین‌های جسمانی سبک می‌پردازند. میزان بی‌تحرکی و فعالیت سبک در میان گروهی که گزارشی از احساس تبعیض نداده بودند، به‌ترتیب در حدود ۸ و ۱۴ درصد پایین‌تر بود. پژوهشگران همچنین متوجه این موضوع شدند که احساسات تبعیض‌آمیز در داشتن یا نداشتن فعالیت فیزیکی، نسبت به شاخص توده‌ی بدنی فرد، نقش بزرگتری ایفا می‌کند. بر‌طبق این پژوهش، افرادی که مورد تبعیض واقع می‌شوند، صرف‌نظر از وزنی که دارند، احتمال کمتری هست که سراغ ورزش بروند.
«سارا جکسون»، پایه‌گذار اصلی پژوهش و دستیار تحقیق در زمینه‌ی واگیرشناسی و سلامت عمومی در دانشگاه کالج لندن در بیانیه‌ای عنوان کرد: «افرادی که به‌خاطر وزن خود تجربه‌ی تبعیض را داشته‌اند، ممکن است فاقد اعتماد به نفس لازم برای ورزش در ملأ عام باشند. آنها همچنین ممکن است شروع به باور تصاویر کلیشه‌ای منفی، همچون تنبل و یا بی‌ارزش بودن، نسبت به خود کنند. این امر موجب می‌گردد این سوال برایشان مطرح باشد که اصلاً چرا می‌بایست به خود زحمت پر‌تحرک بودن را بدهند.» جکسون می‌گوید: «با توجه به فواید با‌ارزش تحرک جسمانی، هم برای سلامت بدن و هم برای سلامت ذهن، مداخله‌هایی که با هدف کاهش جبهه‌گیری نسبت به وزن صورت می‌گیرند، به عبارت دیگر کاهش تبعیض، شاید نسبت به تشویق افراد برای کاهش وزن، تاثیر مهم‌تری بر سلامتی بگذارد.»
این تحقیق در مجله‌ی BMJ Open به چاپ رسید.
نوشته: سارا میلر
ترجمه: مجله علمی ایلیاد