اغلب در فلزاتی مانند مس الکترونها در هر ۱۰۰ نانومتر بهصورت پراکنده قرار گرفتهاند، فاصلهای تقریباً ۱۰۰۰ برابر کوچکتر از قطر موی انسان، البته با در نظر گرفتن ناخالصیها و ناقصیها دارند. الکترونها میتوانند درفاصلههای بیشتری از هم یعنی تا فاصلهی ۱۰ میکرومتر، فاصلهای تقریباً ۱۰ برابر کوچکتر از قطر موی انسان، در گرافن قرار گیرند. این فاصله با قرارگرفتن گرافن بین لایههای نیترید بور، تحقق مییابد. نقص در لایههای نیترید بور مانع از جریان یافتن الکترون در گرافن میشود. پراکندگی و فاصلهی زیاد بین الکترونها، موجب نقصهایی میشود و آن کاهش تعامل بین الکترونها است. برای کاهش این نقصان، به فضایی شبیه به اتاقی آرام برای فعال کردن تعاملات الکترونیکی به منظور توسعه ارتباط بین الکترونها نیاز است.