کاراسکیا که اکنون در شرکت محاسبات کوانتومی سیستمهای D-Wave کار میکند، میگوید: «استفاده از چندین گیگابایت اطلاعاتی که نشان دهندهی نوع ترکیببندی حالات مختلف ماده است، منجر به استفاده از نرمافزارهای شبیهسازی در ابررایانهها شد، کاراسکیا و ملکو، مجموعهی بزرگی از عکس، برای معرفی به الگوریتم یادگیری ماشین (که به شبکه عصبی نیز معروف است) ترتیب دیدند. نتیجه این شد که شبکهی عصبی حالات مختلف آهنربای ساده را تشخیص داده، همچنین حالت منظم فرومغناطیس را از حالتی که براثر حرارت بالا دچار بینظمی را تشخیص داده است. همچنین مرز (یا تغییر حالت) میان حالت مختلف ماده را تشخیص میدهد.