دریاها پلاستیکی شده‌اند
مجله علمی ایلیاد – چرخه‌ی دریایی و شرایط آب و هوایی تأثیر فراوانی بر روی تجمع و جابجایی میکروپلاستیک‌ها دارد. میکروپلاستیک‌ها در واقع ذراتی با اندازه‌ی کمتر از ۵ میلی‌متر هستند که نگرانی‌ها در مورد آن‌ها در حال افزایش است. آن‌ها نه تنها نسبت به پلاستیک‌های دیگر در دریا مرسوم‌تر هستند، بلکه دارای تأثیرات منفی بر روی گونه‌های ساکن در دریا نیز هستند. مطالعه‌ای توسط «ناتالی ولدن» و «ایمی لاشر» در مجله‌ی Integrated Environmental Assessment and Management به چاپ رسیده است که محققین طی آن بررسی کرده‌اند که چگونه تغییرات آب و هوایی جهانی و تغییرات در چرخه‌های اقیانوسی بر روی پراکندگی میکروپلاستیک‌ها در دریاها تأثیر می‌گذارد. این مطالعه قسمتی از درسی در مورد میکروپلاستیک‌ها بوده است.
ناتالی ولدن از دانشگاه اوپن و نویسنده‌ی اصلی این مطالعه این‌گونه شرح می‌دهد: «توانایی پیش‌بینی ناحیه‌هایی که پلاستیک به دریا ریخته می‌شود و نواحی که در آنجا پلاستیک‌ها تجمع می‌کنند، باعث می‌شود بتوانیم گونه‌های در معرض خطر را شناسایی کنیم. همچنین این کار به ما اجازه می‌دهد تا تلاش‌هایی را در جهت کاهش و از بین بردن زبالههای پلاستیکی در مکان‌های مشخص انجام دهیم. عدم قطعیت موجود در مورد تأثیرات گرمایش جهانی بر روی اقیانوس‌ها بزرگ‌ترین چالش در زمینه‌ی پیش‌بینی الگوهای تجمع پلاستیک‌ها در اثر چرخه‌های طبیعی جهانی در آینده محسوب می‌شود.»
ریختن زباله، ورود فاضلاب و غرق شدن کشتی‌ها در دریا، راه‌های اصلی هستند که پلاستیک‌ها از آن طریق وارد اقیانوس می‌شوند. تخمین زده شده است که زبالههای پلاستیکی که از کشورهای حاشیه‌ی سواحل وارد دریاها می‌شود، تا سال ۲۰۲۵ بیست برابر می‌شود. چگالی پلاستیک‌ها تعیین می‌کند که آن‌ها روی سطح آب باقی می‌مانند و به سواحل بازمی‌گردند و یا در اعماق دریا ته‌نشین می‌شوند. علاوه بر این‌ها، شرایط آب و هوایی و چرخه‌های دریایی مهم‌ترین نقش را در توزیع پلاستیک‌ها در دریا بازی می‌کنند. به‌عنوان مثال می‌توان از سیستم‌های چرخشی جریان‌های اقیانوسی مانند جریانات خلیجی در آتلانتیک شمالی و یا جریانات کالیفرنیا در اقیانوس آرام نام برد که نقش عمده‌ای در جابجایی پلاستیک‌ها از نقطه‌ی ورود آن‌ها به دریا تا نقطه‌ی تجمع در نواحی مرکزی اقیانوس بازی می‌کنند. در این نواحی مرکزی حجم عظیمی از زبالههای دریایی مشاهده شده است.
به هر حال اقیانوس‌های ما هم اکنون دوره‌ای از عدم قطعیت را تحمل می‌کند که نتیجه‌ی تغییرات آب و هوای جهانی است. به‌عنوان مثال، پیش‌بینی می‌شود که ذوب شدن یخ‌ها در نواحی قطبی تأثیرات زیادی بر پراکندگی پلاستیک‌ها در دریا داشته باشد. همان‌طور که اغلب شناگرها می‌دانند، شناور ماندن در آب‌های شور ساده‌تر از شناور ماندن در استخر آب شیرین است. کاهش چگالی آب دریا در محل‌هایی که آب شیرین به دریا می‌ریزد، شناوری نسبی زبالههای موجود در دریا را کاهش می‌دهد و باعث افزایش نرخ ته‌نشینی پلاستیک‌ها می‌شود. در نواحی که نرخ تبخیر به خاطر افزایش دما بالا است، چگالی آب افزایش پیدا می‌کند و منجر به شناور ماندن پلاستیک‌ها روی سطح و درون ستون آب می‌شود.
سطح دیگری از پیچیدگی این است که تغییرات دمای سطح دریا ممکن است بر روی مقدار و الگوی بارش نزولات آسمانی تأثیرگذار باشد و منجر به طوفان‌های استوایی، طغیان رودخانه‌ها و گردباد شود. گرمایش جهانی باعث افزایش بادهای ساحلی شده و بر روی سطح اقیانوس‌ها تأثیرات قابل توجهی دارد. سیل‌ها، طوفان‌های شدید و افزایش سطح آب دریا نیز منجر به افزایش زباله‌ها در ساحل شده و این زباله‌ها به درون دریاها حرکت می‌کنند.
ولدن می‌گوید: «امیدواری در این است که اطلاعات آب و هوایی و اطلاعات مربوط به اقیانوس‌ها در آینده باعث شود بتوانیم الگوهای چرخش در دریاها را به‌دقت پیش‌بینی کنیم. این موضوع در پیش‌بینی نقاط تجمع پلاستیک‌ها بسیار حیاتی است.»
نوشته: Society of Environmental Toxicology and Chemistry
ترجمه: امید محمدی - مجله علمی ایلیاد