تپش قلب‌گونه‌ی اَبَرسیاه‌چاله‌ها
مجله علمی ایلیاد - داده‌های جدید از رصدخانه‌ی پرتو ایکس چاندرا پالس‌های تپش قلب‌مانندی را از ابرسیاه‌چاله‌ای دوردست نشان داده است. اکثراً تصور می‌شود سیاه‌چاله‌ها مصرف‌کننده‌ی ماده هستند، ولی این جسم اسرارآمیز ماده و انرژی را به بیرون از محیط خود پرتاب هم می‌کند. این پالس‌ها که از این ابرسیاه‌چاله سرچشمه می‌گیرد، در مرکز کهکشان بیضی‌شکل بزرگ NGC4694 در ۱۴۵ میلیون سال نوری ما واقع شده است و اثرات بسیار مهم و وسیعی دارد.
تحقیقی جدید نشان داده است که دهانه‌های این سیاه‌چاله مقادیر زیادی از انرژی را به‌شکل امواج آزاد می‌کند که می‌تواند هزاران سال نوری اطراف خوشه‌ی کهکشانی قنطورس را در نوردد؛ ولی شواهد انفجارهای سیاه‌چاله نشان می‌دهند که این قلب، تپشی نامنظم دارد. تصاویر رصدخانه‌ی پرتوی ایکس چاندرا، وسعت زیادی از فضا را نشان داد که خالی از هر نوع گاز و گرد و غباری بود و نشانه‌هایی هم از امواج صوتی تولید شده که توسط پژواک‌های انفجارهای انرژی گذشته باقی مانده بود، مشاهده شد. تحلیل‌ها نشان می‌دهند که انفجارها یا تپش قلب‌ها هر ۵ تا ۱۰ میلیون سال یک‌بار اتفاق می‌افتند.
امواج متنوعی در خوشه‌ی قنطورس پیدا شده که شباهت زیادی به آن‌هایی که در خوشه‌ی کهکشانی برساووش دیده شده‌اند، دارد. دانشمندان تخمین می‌زنند که امواج صوتی‌ای که از کهکشان NGC4996 منعکس می‌شود به طرز شگفت‌انگیزی فرکانس پایینی دارند و ۵۶ اُکتاو از نُت سی میانی پایین‌تر هستند. به‌علاوه‌ی نشانه‌های شنیداری٬ این ابرسیاه‌چاله نشانه‌هایی شیمیایی را نیز از خود نشان داده است. انفجار ابرنواخترهای مرکز کهکشان گازهایی را به فضا پرتاب می‌کند که غنی از عناصر سنگین است. همچنین این انفجارها مانع سرد و متراکم شدن گازها می‌شود که توضیح می‌دهد چرا مرکز کهکشان NGC4996 عاری از ستاره‌های جدید است.
نوشته: بروکس های
ترجمه: مجله علمی ایلیاد