دلیل زلزله‌ی ۹.۲ ریشتری سوماترا
مجله علمی ایلیاد - «آندره هوپرس» محقق می‌گوید: «یافته‌های ما وسعت ناحیه‌ی گسیختگی را توضیح می‌دهد که در زلزله‌ی سال ۲۰۰۴ میلادی نقش داشت. تحقیقات جدید نشان می‌دهد که رسوبات قدیمی هیمالیا عامل بُروز زلزله‌ی سال ۲۰۰۴ به بزرگی ۹.۲ ریشتر در سوماترا بوده است.» کانون زمین لرزه‌ی ۹.۲ ریشتری در غرب سوماتراى اندونزی قرار داشت. فرورفتگی صفحه‌ی هند به زیر صفحه‌ی بورما این زلزله را به‌وجود آورد و منجر به وقوع یک سری سونامى هم شد که ساحل‌نشینان سرتاسر جنوب شرقی آسیا را به کام مرگ کشاند. این حادثه بیش از ۲۵۰،۰۰۰ کشته بر جای گذاشت.
محققان در تلاش برای درک بهتر ویژگی‌های دینامیکی این زلزله‌ی خانمان‌برانداز، به تجزیه و تحلیل نمونه‌های گردآوری شده از کف اقیانوس هند پرداختند. «ليزا مک نیل»، استاد زمین‌شناسی در دانشگاه ساوتهمپتون طی گزارشی اظهار داشت: «سونامى اقیانوس هند در سال ۲۰۰۴ در اثر یک زلزله‌ی بسیار قدرتمند با ناحیه‌ی گسیختگی پهناور روی داد. ما می‌خواستیم دریابيم که چه چیزی در وقوع چنین زلزله و سونامى عظیمی نقش داشت. همچنین این رویداد چه مفهومی برای سایر مناطق با ویژگی‌های زمین‌شناسی مشابه دارد.»
مک نیل و همکارانش به شواهدی از رسوبات قدیمی نشأت گرفته از دامنه‌ی کوه هیمالیا و فلات تبت دست یافتند. محققان پس از تجزیه و تحلیل ویژگی‌های شیمیایی و فیزیکی لایه‌های رسوبی به ایجاد مدلی جهت شبیه‌سازی رفتار آنها در مجاورت ناحیه‌ی فرورفتگی پرداختند. بنا به یافته‌ی محققان، لایه‌های ضخیم رسوبات به‌هنگام گسیل به سمت ناحیه فرورفتگی آنقدر حرارت یافته‌اند که آبی در آنها باقی نمانده و هيدراته گشته‌اند. این عامل به ایجاد ماده‌ای سخت‌تر و قوی‌تری منجر شده که گسل خطرناک و عظیمی را در بر داشته است.
آندره هوپرس، محقق در دانشگاه برمن بیان کرد: «یافته‌های ما وسعت ناحیه‌ی گسیختگی را توضیح می‌دهد که در زلزله‌ی سال ۲۰۰۴ میلادی نقش داشت. سایر نواحی فرورفتگی با سنگ‌ها و رسوبات ضخیم و پرحرارت می‌توانند چنین پدیده‌ای را تجربه کنند.» این یافته‌ها که در مجله Science منتشر شده، می‌تواند در تخمین دقیق خطرات زلزله‌ها در ناحیه‌های فرورفتگی با رسوبات ضخیم و پر حرارت به محققان کمک کند.
نوشته: بروکس های
ترجمه: منصور نقی‌لو
ترجمه: منصور نقی‌لو