ساخت سد نامرئی در اطراف زمین
مجله علمی ایلیاد - مناظر زمین در طول مدت‌های طولانی توسط انسان شکل داده شده است؛ ولی اکنون دانشمندان می‌دانند که ما فضای نزدیک زمین را نیز می‌توانیم شکل دهیم. مشخص شده است که نوع خاصی از ارتباطات به‌نام «ارتباطات رادیویی یا ارتباطات با فرکانس خیلی پایین» دارای فعل و انفعالاتی با ذرات موجود در فضای اطرف زمین هستند که بر روی نحوه و مکان حرکت آن‌ها اثرگذار است. این فعل و انفعالات می‌تواند در اطراف زمین سدی را در مقابل اشعه‌ی ذرات پرانرژی طبیعی فضا ایجاد کند. این نتایج تنها قسمتی از مقاله‌ای جامع در مورد تأثیر انسان بر وضعیت هوای اطراف زمین است که اخیراً در مجله‌ی Space Science Reviews به چاپ رسیده است.
«فیل اریکسون»، معاون رصدخانه‌ی هایستاک متعلق به مؤسسه‌ی MIT در ماساچوست می‌گوید: «با انجام تعدادی رصد و آزمایش مشخص شده است که تحت شرایط خاصی، سیگنال‌های رادیویی در بازه‌ی فرکانس‌های بسیار پایین «VLF» می‌توانند بر روی ویژگی‌های محیط‌های حاوی اشعه‌های پرانرژی اطراف زمین تأثیرگذار باشند.» سیگنال‌های VLF از ایستگاه‌های زمینی با توان‌های بسیار بالا فرستاده می‌شوند تا با زیردریایی‌ها در اعماق اقیانوس‌ها ارتباط برقرار کنند. اگرچه این امواج برای ایجاد ارتباطات با سطوح زیرزمینی در نظر گرفته شده‌اند، ولی همچنین می‌توانند تا فراتر از اتمسفر نیز رفته و زمین را در حبابی از امواج با فرکانس‌های بسیار پایین قرار دهند. این حباب توسط فضاپیماهای موجود در فواصل بسیار بالاتر از زمین مانند کاوشگرهای «ون‌آلن» ناسا قابل مشاهده است. ون‌آلن الکترون‌ها و یون‌های موجود در اطراف زمین را مطالعه می‌کند.
کاوشگرها متوجه‌ی اتفاق جالبی شده‌اند؛ لایه‌ی خارجی حباب VLF تقریباً بر لبه‌ی داخلی کمربند پرتوی ون‌آلن که در واقع لایه‌ای از ذرات نگه داشته شده توسط میدان مغناطیسی زمین هستند، منطبق است. «دن بیکر» به‌عنوان رئیس آزمایشگاه فیزیک نجوم دانشگاه کلرادو این حد پایین را با عنوان «سد غیرقابل نفوذ» ابداع کرده است و حدس می‌زند که اگر امواج VLF توسط انسان تولید نمی‌شد، مرز ذکر شده نزدیک‌تر به زمین قرار می‌گرفت. به هر حال مقایسه‌ی گسترش کمربند پرتو با استفاده از داده‌های ون‌آلن نشان داده است که مرز داخلی به نسبت موقعیت ثبت شده توسط ماهواره‌ها در سال ۱۹۶۰، از زمین فاصله‌ی بیشتری گرفته است. در سال‌های دهه‌ی ۱۹۶۰ امواج VLF بسیار محدودتر بوده است.
مطالعات بیشتر نشان می‌دهد که ممکن است امواج VLF به‌عنوان وسیله‌ای جهت برطرف کردن پرتوهای اضافی از اطراف زمین مورد استفاده قرار گیرد. در حال حاضر برای بررسی امکان از بین بردن ذرات باردار اضافی توسط امواج VLF، برنامه‌هایی در جهت آزمایش این امواج در اتمسفرهای بالایی تدارک دیده شده است. این کار می‌تواند در بازه‌های خاصی مانند زمان‌هایی که خورشید توسط ابرهای غول پیکری از ذرات و انرژی پوشانده شده، انجام شود.
نوشته: مارا جانسون
ترجمه: امید محمدی - مجله علمی ایلیاد