اگرچه شیوههای درمانی مشابهی در کشور استرالیا در بیماران مبتلا به بیماری پارکینسون آزمایش شده است، ولی آن آزمایشها براساس سلولهای حاصل از تخمهایی انجام پذیرفتند که بدون بارور شدن وادار به تقسیم شدند. این کار در تلاش برای دور زدن نگرانیهای اخلاقی صورت پذیرفت. در هر دو نوع سلولهای بنیادی رویانی، سلولهای تخم تقسیم شده در معرض اقدامات گوناگون قرار دارند تا زمینهی تبدیل شدن آنها به سلولهای جایگزین فراهم آید؛ چرا که این سلولها توانایی درمان اختلال را در فرد بیمار دارند. انحطاط بافت عصبی درون مغز باعث بروز علائم بیماری پارکینسون میشود. از دست دادن آن سلولها به معنای از دست رفتن انتقالدهندهی عصبی بهنام «دوپامين» است. علاوه براین، توانایی کنترل تکانههای عصبی نیز کاهش پیدا میکند. در انحطاط ماهیچهای، آسیب به لایهای از بافت پوششی رنگدانهی شبکیه در پشت چشم باعث از بین رفتن سلولهای گیرنده نور در بالای آن میشود.