موجودات فضایی در چه حالی هستند؟
مجله علمی ایلیاد - با توجه به تناقض فرمی، جهان فضایی پهناور و ناشناخته و مملو از تریلیون‌ها سیاره‌ی قابل سکونت است. پس موجودات فضایی کجا هستند؟ سه محقق در یکی از جدیدترین اقدامات برای حل این معما پیشنهاد کرده‌اند که تمدن موجودات فضایی، وارد دوره‌ی خواب طولانی شده است. آن‌ها منتظر آینده‌ای با هوای سردتر هستند. این وضعیت هوایی می‌تواند نوعی پردازش نیرو را تسهیل ببخشد که ما رویای آن را در سر پرورانده‌ایم.
مقاله‌ِ‌ی جدید نوشته شده توسط «آندرس سندبرگ» عصب‌شناس آکسفورد و «استوارت آرمسترانگ» کارشناس هوش مصنوعی به‌همراه «میلان سيرکويچ» از رصدخانه‌ی اخترشناسى بلگراد صربستان، بر این ایده تکیه می‌زند که شاید تمدن‌های بسیار پیشرفته‌تر از ما به کاوش قسمت اعظمی از جهان پرداخته‌اند و حالا منتظر زمانی هستند که یک‌بار دیگر ظهور پیدا کنند.
سندبرگ و سيرکويچ در وبلاگ‌شان نوشتند: «در حال حاضر، تشعشعات پس زمینه‌ی کیهانی تمامی چیزهای موجود در جهان را سه درجه کلوين گرم‌تر می‌کند، اما با گسترش جهان، این دمای پس زمینه‌ای به‌صورت نمایی کاهش خواهد یافت. پس اگر می‌خواهید با آن انرژی‌ای که دارید تا آنجا که ممکن است به پردازش اطلاعات بپردازید، صبر کردن کاری منطقی به‌نظر می‌رسد؛ زیرا شرایط به‌طور تدریجی بهتر می‌شود.»
حالا اجازه دهید رک و پوست کنده بگوئیم که هیچ راهی برای تایید هیچ‌کدام از این ایده‌ها وجود ندارد و محققان به نوعی با خود کلنجار رفته یا جدی عمل نمی‌کنند. حتی آنان اذعان دارند که یکی از محتمل‌ترین دلایل مبنی بر عدم یافتن موجودات فضایی این است که آن‌ها وجود خارجی ندارند یا در فاصله‌ی بسیار دوری از ما واقع شده‌اند. به باور محققان، این طرز فکر نه تنها به ما در کنار گذاشتن بسیاری از احتمالات مرتبط با تناقض فرمی کمک می‌کند، بلکه بینش و نگرش ما را نیز نسبت به شانس و آینده‌ی بالقوه خودمان در جهان بسط می‌دهد. سندبرگ می‌گوید: «اگر فرضیات کم اهمیت‌تان را بررسی نکنید، شما کار علمی انجام نمی‌دهید. حالا بگذارید نگاه عمیقی به فرضیه خواب طولانی بپردازیم. گزاره‌ی فوق بر پایه‌ی این فرض استوار است که هر قدر جامعه به لحاظ فرهنگ و فناوری پیشرفته‌تر شود، این احتمال افزایش می‌یابد که از جامعه‌ی زیستی به سمت جامعه ماشین محور حرکت کند.»
او ادامه داد: «اگر ما انسان‌ها ساخت بخش‌های بدن زیست‌سازه‌ای و دستگاه‌هایی را در دستور کارمان قرار داده‌ایم که مغز زنده را با هوش مصنوعی ادغام می‌کند، تجسم کنید که تمدن‌های چند میلیارد ساله به چه چیزهایی دست یافته‌اند.» بنا به پیشنهاد یکی از دانشمندان ناسا به شکارچیان حرفه‌ای موجودات فضایی در مرکزSETI، ما نباید جستجوی خود را به علائم زیستی حیات محدود کنیم. ما باید در جستجوی آن دسته از موجودات فرازمینی باشیم که از سالیان قبل به هوش مصنوعی پیشرفته دست یافته‌اند.ایده‌ی اصلی مقاله سندبرگ و همکارانش این است که تمدن‌های پیشرفته‌تر از ما، به این نکته رسیده‌اند که چگونه با آپلود کردن اذهان خود در ماشینی هوشمند، بدن‌های زیستی ناکارآمد و مرگ‌پذیرشان را کنار بگذارند. «ايلان ماسک» اظهار کرده که این اتفاق قبلاً روی داده و ما در توهم ماتریسى زندگی می‌کنیم. بر طبق فرضیه‌ی خواب طولانی، اگر قدرت پردازش تنها منبع لازم برای پایدار نگه داشتن چنین تمدنی باشد، شرایط مناسب برای پیشرفت مداوم حیاتی هستند.
سندبرگ و سيرکويچ در وبلاگ خود توضیح دادند: «انجام پردازش اطلاعات به هزینه‌ی ترمودینامیک احتیاج دارد که وابسته به دما است. اگر رایانه‌تان ده برابر سردتر باشد، انجام پردازش ده برابر پُر بازده‌تر و کارآمدتر خواهد بود. پس با پرداختن به این نکته که جهان در حال گسترش است و چگونه در طول میلیون‌ها سال سرد می‌شود، موجودات فضایی می‌توانند با قرار دادن خود در حالت خواب از شرایط بغرنج فعلی بگریزند.»محققان بیان کردند: «شاید تمدن‌های پیشرفته قسمت‌های بزرگی از جهان را مورد کَندوکاو قرار داده‌اند؛ کاری که با شرایط فعلی انجام پذیر است و حالا کارهای فرهنگی داخلی انجام می‌دهند. یک سری از این کارها، پردازش اطلاعات است. اگر آن‌ها خواهان حداکثرسازی پردازش هستند، نباید آن کار را امروز انجام بدهند؛ بلکه باید تا زمان سرد شدن جهان صبر کنند. زمانی که به پهپادهای بسیار بیشتری دست می‌یابند. شاید شنیدن این خبر برایتان تعجب‌برانگیز نباشد که همه‌ی افراد با این منطق قانع نشده‌اند.»
«دیوید برين»، اخترفیزیکدان و کارشناس علمی-تخیلی اعتقاد دارد: «زیاد معقول به‌نظر نمی‌رسد که برای دستیابی به آینده‌ای با بازده‌ی انرژی بالا، از هزاران میلیون سال پیشرفت صرف‌نظر کرد. اگرچه احتمال دارد در جهانی سردتر فرآیند محاسبات به‌شکل بهتری انجام پذیرد؛ اما از تمامی محاسباتى که می‌توانستید در طی دوره‌های گرم به‌دست آورید، صرف‌نظر می‌کنید.»
اما به باور سندبرگ، مثل این است که هم کیک داشته باشید و هم آن را بخورید؛ این دو نمی‌توانند با هم اتفاق بیافتند. کیف پولی را با میزان دلار محدودی در نظر بگیرید. کیک‌ها پس از گذشت کریسمس ارزان‌تر می‌شوند و قدرت خرید با آن پول محدود بالا می‌رود. اگر می‌خواهید تا آنجا که ممکن است کیک بخرید، باید پولتان را تا زمان رسیدن کیک‌ها به نازل‌ترین قیمت پس‌انداز کنید. مقاله‌ی حاضر قرار است در نسخه بعدی مجله انجمن British Interplanetary به چاپ برسد؛ اما می‌توانید آن را در وب سایت arxiv.org به‌طور کامل مطالعه کنید.
نوشته: بک کرو
ترجمه: منصور نقی‌لو - مجله علمی ایلیاد
ترجمه: منصور نقی‌لو - مجله علمی ایلیاد