گرمای جهانی منجر به جنگ بر سر غذا خواهد شد.

 

 

مجله علمی ایلیاد - مشکل گرمای جهانی ممکن است باعث تشدید شرایط آب و هوایی، خشک‌سالی‌هایی طولانی و شدیدتر و همچنین سیلاب‌های سهمگین شود. مناطقی از آفریقا و خاورمیانه نیز ممکن است بسیار گرم و خشک شده و نتوانند جمعیت زیادی را در خود نگه دارند. دور از انتظار نیست که تغییرات جهانی آب و هوا، رقابت را بر سر منابع بیشتر کرده و در برخی موارد، در مناطقی که عدم ثبات سیاسی بر آن حاکم است، جنگ‌هایی بر سر آب و غذا رخ دهد. محققان دانشگاه اوهایو مدلی را طراحی کردند که بتوان با آن مشخص کرد در چه محلی این جنگ‌ها ممکن است اتفاق بیافتند.

«برامولر»، دانشمند علوم سیاسی در دانشگاه اوهایو در بیانیه‌ای خبری اظهار داشت: «دولت‌های توانمند باید توجه بیشتری به برقرارکردن صلح نسبت به تغییردادن آب‌وهوا معطوف کنند. در حال حاضر ما شاهد این هستیم که تغییرات اقلیمی نه تنها باعث به زیر آب رفتن سواحل خواهد شد، بلکه ممکن است باعث به وجودآمدن جنگ‌هایی در برخی نقاط جهان شود.» 

برامولر و همکاران او، مدلی را طراحی کردند که بتوان با آن مناطقی که در آن‌ها احتمال قحطی غذا و بی‌ثباتی سیاسی وجود دارد را پیش‌بینی کرد. اینها مشکلاتی هستند که می‌توانند برای دولت‌های آسیب‌پذیر مرگبار باشند. برای پیش‌بینی بهتر آینده، محققان توجه خود را بر تاثیرات خشونت‌برانگیز این دو عامل در قاره‌ی آفریقا، از سال ۱۹۹۱ تا ۲۰۱۱ میلادی، معطوف کردند. این گروه تحقیقاتی به بررسی چگونگی ایجاد قحطی و خشونت‌های متعاقب آن توسط باران و دمای محیطی پرداختند. مدل مذکور نشان داد که آب‌وهوای شدید و طاقت‌فرسا می‌تواند در مناطق مختلف باعث ایجاد شوک غذایی شود.

برامولر در این باره گفت: «ما متوجه شدیم که کشورهایی که واردات مواد غذایی در برنامه آن‌ها بود، به‌دلیل شوک‌های اقلیمی در دیگر مناطق جهان که بالارفتن قیمت غذا را در پی داشت، متحمل ضررهایی می‌شدند؛ حتی اگر آن شوک اقلیمی در کشور واردکننده اتفاق نمی‌افتاد.» یافته‌های این تحقیقات که در مجله‌ی Peace Research منتشر شدند، بیان می‌کند که ثروت، ثبات سیاسی و استقلال کشوری در زمینه‌ی کشاورزی و واردات، بر آسیب‌پذیری آن کشور توسط شوک‌های غذایی تاثیر مستقیم دارد. برامولر این‌گونه خاتمه داد: «ما متوجه شدیم که آسیب‌پذیرترین کشورها، آن‌هایی هستند که تعاملات سیاسی ضعیفی دارند که به واسطه‌ی آن فقیر بوده و بیشتر بر روی کشاورزی متمرکز می‌شوند.»

نوشته: بروکس های
ترجمه: رضا کاظمی - مجله علمی ایلیاد