تهدیدی برای حیات سیاره‌های فراخورشيدى
مجله علمی ایلیاد - خروج جرم از تاج خورشیدی باعث ایجاد اثرات ناگوار فضایی در زمین می‌شود. مدل‌هایی از خروج جرم از تاج خورشیدی در ستاره‌های خورشید مانند و کوتوله‌های نوعM مشاهده می‌شود. خروج جرم از تاج خورشیدی به ابرهایی از پلاسماى خورشیدی گفته می‌شود که دارای خطوط میدان مغناطیسی نشأت گرفته از خورشید در طول فوران اشعه‌های خورشیدی است. این مواد خروجی عواملی کلیدی در هواشناسی فضایی به شمار می‌آیند که باعث ایجاد اختلال در جریان بادهای خورشیدی می‌گردد.
زمین نیز گاهی اوقات از این آشفتگی‌ها تاثیر پذیرفته و نتایج فاجعه‌آمیزی را تجربه می‌کند. با این حال، اخترشناسان نشان داده‌اند که هواشناسی فضایی می‌تواند اثرات قابل توجهی بر قابلیت سکونت سیاره‌ها در اطراف ستاره‌های کم جرم و سرد بگذارد. زمانی سیاره‌ی بیگانه را قابل سکونت می‌نامند که مدار آن از دمایی مناسب جهت نگهداری آب مایع برخوردار باشد. ستاره‌های کم جرم دمای پایین‌تری داشته و باید نواحی قابل سکونت نزدیک‌تری به ستاره داشته باشند، اما خروج جرم از تاج خورشیدی در آن‌ها به دلیل میدان‌های مغناطیسی قدرتمند، بسیار قوی‌تر است. زمانی که مواد خروجی از تاج خورشیدی بر سیاره‌ای وارد می‌شوند، مگنتوسفر آن سیاره فشرده می‌شود؛ مگنتوسفر به‌عنوان حباب مغناطیسی محافظ برای سیاره عمل می‌کند.
مواد خروجی از تاج خورشیدی می‌توانند مقدار فشار کافی برای تحلیل مگنتوسفر وارد آورند. پس اتمسفر سیاره در معرض خطر قرار می‌گیرد. با این شرایط، سطح سیاره و گونه‌های احتمالی حیات با پرتوهای ایکس زيان‌بار مواجه می‌شوند. دکتر «کريستينا کی»، نویسنده‌ی ارشد از مرکز پروازهای فضایی گودارد و دانشگاه بوستون بیان کرد: «ما دریافتیم که مواد خروجی از تاج خورشیدی می‌توانند با قدرت و فراوانی بیشتری به وقوع بپیوندند؛ اما مکانی که این مواد از آن سر در می‌آورند مسئله‌ی غیرمنتظره‌ای بود.»
دکتر کريستينا کی و همکارانش به مدل‌سازی مسیر مواد خروجی تاج خورشیدی ازV374 Pegasi ، ستاره‌ی کوتوله‌ی نوع M واقع در فاصله ۱۹.۶ سال نوری نسبت به زمین، پرداختند. این ستاره‌ی کوتوله دارای دمای سطحی ۲،۹۰۰ درجه‌ی سلسیوس است، در حالی‌که دمای سطح خورشید به ۵،۵۰۰ درجه‌ی سلسیوس می‌رسد. جرم و شعاع این ستاره کمتر از یک سوم جرم و شعاع خورشید است. محققان دریافتند که میدان‌های مغناطیسی قدرتمند V374 Pegasi بسیاری از مواد خروجی از تاج ستاره‌ای را به‌سمت صفحات حامل جریان هدایت کرده و در آن‌جا به دام می‌افتند.
«مارک کورنبلوث»، محقق و نویسنده از دانشگاه بوستون اظهار داشت: «اگرچه احتمال می‌رود این ستاره‌های سرد به وفور یافت شوند و سرنخ‌هایی از وجود حیات در جاهای دیگر کیهان به‌دست بدهند، اما به دلیل مواد خروجی از تاج ستاره‌ای‌شان، مکانی خطرناک برای زندگی هستند.» نتایج نشان می‌دهد که سیاره‌ی فراخورشيدى باید میدان مغناطیسی قوی تا ۱۰ یا چند برابر میدان مغناطیسی زمین داشته باشد و تنهایی در این صورت است که اتمسفر آن در مقابل مواد خروجی از تاج ستاره‌ای در امان می‌ماند. روزانه پنج مورد برخورد در سیاره‌های نزدیک صفحات حامل جریان روی می‌دهد. اخترشناسان در حال بررسی اثرات هواشناسی فضایی بر سیاره‌های فراخورشيدى هستند؛ مسئله‌ای که باید به هنگام بحث درباره قابل سکونت بودن سیاره‌ها در مجاورت ستاره‌های فعال مد نظر قرار گیرد.
نوشته: SciNews
ترجمه: منصور نقی‌لو - مجله علمی ایلیاد
ترجمه: منصور نقی‌لو - مجله علمی ایلیاد