مسیرهای مشابه حملات صرع
مجله علمی ایلیاد - حدود ۵۰ میلیون نفر در سراسر جهان از بیماری صرع رنج می‌برند و یک سوم آن‌ها به درمان جواب نمی‌دهند. همچنان که تحقیقات برای داروی بهتر ادامه دارد محققان در تلاش هستند تا نحوه‌ی شروع و انتشار حملات صرع را بفهمند. در تحقیق جدیدی که در مجله‌ی Cell منتشر شده است، محققان دانشگاه کلمبیا با نشان دادن این‌که نورن‌های موش‌هایی که دچار تشنج شده‌اند جدای از سرعت انتشار تشنج در الگویی ترتیبی شکل می‌گیرند، قدمی به این هدف نزدیک‌تر شده‌اند. این تحقیق یافته‌های پیشین مبنی بر آن‌که تشنج حاصل نورون‌های تصادفی که از کنترل خارج شده‌اند، نیستند را تایید می‌کند.
دکتر «رافائل یوست» عصب‌شناس دانشگاه کلمبیا و نویسنده‌ی ارشد این تحقیق می‌گوید: «این خبر خوبی است. این بدان معنا است که مدارهای عصبی محلی مهم هستند و هدف گرفتن سلول‌های درست ممکن است موجب متوقف شدن و یا حتی جلوگیری از برخی حملات صرع شود.» محققان برای ایجاد صرع دو نوع دارو را به ناحیه‌ی کوچکی از کورتکس موش بیدار تزریق کردند. یکی از این داروها حمله‌ی نورونی را افزایش داده و دیگری اینترنورون‌های مهاری که جریان اطلاعات میان سلول‌ها را کنترل می‌کنند، مسدود کرد. محققان با ثبت کردن حملات صرع متوجه شدند که سلول‌های مغز موش به‌صورت سازماندهی شده یکی پس از دیگری حمله می‌کنند. در هر دو مدل، تشنج پیش از رسیدن به لایه‌های پایینی، در لایه‌ی بالای کورتکس و در الگویی متناوب منتشر شد.
آن‌ها برخلاف انتظار متوجه شدند این حملات چه ۱۰ ثانیه طول بکشند و چه 30 ثانیه از همان مسیرها می‌گذرند. مفهوم حمله‌ی نورون‌ها در الگویی معتبر و جدا از این‌که تشنج با چه سرعتی منتشر می‌شود، توسط دکتر «میشائل ونزل»، نویسنده‌ی ارشد تحقیق کشیده شده و بر روی جلد مجله‌ی Cell چاپ شده است.
ونزل می‌گوید: «الگوی طنابی که بین دو دست کشیده می‌شود جدای از این‌که دست‌ها از هم دور می‌شوند یا به هم نزدیک می‌شوند، یکسان است. این مشابه نورون‌ها است که الگوی حمله‌ی نسبی آن‌ها صرف نظر از سرعت آشکار شدن حفظ می‌شود.»
محققان قادر بودند که تصویر سلول به سلول از تشنجی که در مغز موش منتشر شده را با استفاده از تصویربرداری کلسیم با سرعت بالا بگیرند که امکان بزرگ‌نمایی صد برابر تکنیک‌های الکترودی استفاده شده در مغز انسان را می‌داد. دکتر «کاترین اسکوون» استاد نورولوژی مرکز پزشکی دانشگاه کلمبیا که در این پژوهش همکاری نداشته است می‌گوید: «این ممکن است اولین باری باشد که محققان انتشار تشنجی را با این جزئیات مشاهده کرده‌اند و یافته‌های آن‌ها پیشنهاد می‌دهند که نورون‌های مهاری ممکن است حوزه‌ای امیدوارکننده برای تحقیقات آتی باشد. نقش جلوگیری مهاری در پیشرفت صرع حوزه‌ای است که در مقیاس میکرومتر بسیار کم بررسی شده است. این می‌تواند هدف درمانی مفیدی برای توسعه‌ی دارویی در آینده یا ایمپلنت سلول بنیادی انترنورون‌ها باشد.»
نوشته: Cell Reports
ترجمه: معصومه رحیمی - مجله علمی ایلیاد