اتمسفر اولیه‌ی نپتون گرم تایید شد!
مجله علمی ایلیاد - اخترشناسان اتمسفر اولیه‌ای را کشف کردند که سیاره‌ی فراخورشیدی «نپتون گرم» که در حال چرخش به دور ستاره‌ی میزبان خود است، را احاطه کرده است. این کشف، که در مجله‌ی SCEINCE به‌طور مفصل آمده است، می‌تواند به محققان کمک کند تا بهتر پی ببرند که سیارات، در منظومه‌های خورشیدی دوردست، چگونه تشکیل می‌شوند و تکامل می‌یابند.
«دیوید سینگ»، اخترشناس در دانشگاه اکستر، در گفتگوی خبری گفت: «این نپتون گرم سیاره‌ای بسیار کوچک‌تر از سیاره‌هایی است که توانسته‌ایم آن‌ها را به‌طور دقیق و عمیق توصیف کنیم؛ بنابراین این کشف جدید در مورد اتمسفر آن، دستیابی به موفقیت بزرگی است تا در مورد نحوه‌ی تشکیل منظومه‌های خورشیدی و مقایسه‌ی آن‌ها با منظومه‌ی شمسی خودمان، بیشتر یاد بگیریم.»
محققان توانستند اتمسفر نپتون گرم، سیاره‌ای فراخورشیدی که از گذری مقابل ستاره‌ی میزبان خود، واقع در ۴۳۰ سال نوری از زمین، عبور می‌کند را مشاهده کنند. بر اساس طول موج‌های جذب‌شده توسط اتمسفرهای این سیاره‌ی فراخورشیدی، این تحقیق نشان می‌دهد که جهان بیگانه، به‌نام «HAT-P-26b»، به‌وسیله‌ی ترکیبی از هیدروژن و هلیم احاطه شده است. داده‌های جمع‌آوری شده توسط تلسکوپ فضایی هابل و تلسکوپ فضایی اسپیتزر ناسا نشان می‌دهد که این اتمسفر فاقد ابر است و میزبان اثرات قوی بخار آب است.
اتمسفر نپتون گرم یا در نزدیکی ستاره‌ی میزبان آن تشکیل می‌شود یا بعداً در تکامل دیسک گازی ستاره یا در هر دو حالت شکل می‌گیرد. غول‌های یخی، مانند اورانوس و نپتون منظومه‌ی‌شمسی ما، غلظت‌های بالاتری از عناصر فلزی را دارا هستند، زیرا در امتداد حواشی دیسک گازی خورشید تشکیل شده‌اند. سپس در فاصله‌ی کمی پس از آن، توسط بقایای یخی که غنی از عناصر سنگین‌تری بودند، بمباران شدند.
اما اگرچه اندازه‌ی «HAT-P-26b» تقریباً برابر با اندازه‌ی نپتون است، اما از لحاظ فیزیکی به سیاره‌ی مشتری شبیه‌تر و از لحاظ فرم و شکل به ستاره‌ی میزبان خود شبیه‌تر است؛ این امر خلاف قاعده است. دانشمند ناسا، «هانا ویکفورد»، گفت: «محققان اخیراً شروع به بررسی اتمسفر این سیاره‌های دوردست هم‌جرم با نپتون کرده‌اند و تقریباً بلافاصله ما نمونه‌ای را یافتیم که مخالف روند منظومه‌ی شمسی ما است. این نوع نتیجه‌ی غیرمنتظره، واقعاً دلیل علاقه‌ی شدید من به کشف اتمسفرهای سیارات بیگانه است.»
نوشته: بروکس های
ترجمه: مجله علمی ایلیاد