فاش شدن رازهای خبیثترین شهر تاریخ
مجله علمی ایلیاد - باستانشناسان با استفاده از فناوریهای پیشرفته قسمتهای غرق شدهی شهر قرن هفدهمی «پورت رویال» در کشور جامائیکا را ترسیم کردند. شهر پورت رویال بهعنوان پایتخت بازرگانی انگلیس در عصر جدید به شمار میرفت و مرکز مهم و سودآوری برای انجام معاملات تجاری و بازرگانی در آسیای جنوب شرقی تلقی میشد. این شهر که به خبیثترین شهر جهان نیز معروف است، بهخاطر دزدان دریایی، اخلاقیات ناپایدار و شمشهای طلا شهره بوده است. در هفتم ژوئن سال ۱۶۹۲، پورت رویال در اثر یک زلزله، باتلاق شنی و سونامی به نابودی کشیده شد. دو سوم شهر با خاک یکسان شد و آنرا به اعماق دریا فرستاد.
دکتر «جان هندرسون» باستانشناس دریایی در دانشگاه ناتینگهام انگلیس بیان کرد: «پورت رویال شهری غرق شده است. فارغ از این، محل فاجعهآمیزی هم بهشمار میآید. این شهر آنقدر سریع به نابودی کشیده شده و زیر آب رفت که گویی اصلاً جود نداشته است. برخی اوقات آنرا پامپی عصر جدید نامگذاری میکنند. زلزلهی مهیب، شهر پورت رویال را به ورطهی نابودی کشانید؛ هر آن چیزی که مردم استفاده میکردند، در زیر گل و لای در بندر کینگ استون مدفون گشته است. پورت رویال تنها شهر غرق شده در آمریکا است و مرکز انگلیسی در کارائیب قرن هفدهم است. اگر فیلمهای دزدان دریایی کارائیب را دیدهاید، پورت رویال اولین شهری است که به آن میروند و شخصیت جک اسپارو در آنجا معرفی میشود.»
دکتر هندرسون و همکارانش برای ایجاد مدل دیجیتال دقیق از خرابیهای پورت رویال در قالب سه بُعد، بررسی جامع و دقیقی از محل غرق شده انجام دادند. دکتر هندرسون اظهار داشت: «این محل با گل و لای و مرجانهای رسوبی پوشیده شده است و زیر ۶ تا ۱۰ فوت رسوب مدفون گشته است. این چشمانداز از لحاظ باستانشناسی بسیار قابل توجه است؛ زیرا در شرایطی عالی قرار دارد.
فناوریهای نوین برای نخستین بار از ویژگیهای باستانشناسی غرق شده رونمایی میکند. اکنون ما میتوانیم بررسیهای سه بُعدی واقع گرایانهای از آنچه در زیر دریا هست، انجام دهیم و یافتهها را در اختیار مردم قرار بدهیم که قبلاً مقدور نبود. قبلاً فقط بر عکسها، نقاشیها و ویدئوها تکیه میکردیم، ولی حالا به نقطهای رسیدیم که میتوان به روشنی دید که این محلها در بستر دریا چگونه بهنظر میرسند. این فناوری، کلید افزایش آگاهی دربارهی اهمیت میراث فرهنگی زیر دریا است.»
نوشته: SciNews
ترجمه: منصور نقیلو - مجله علمی ایلیاد
ترجمه: منصور نقیلو - مجله علمی ایلیاد