رصدخانه‌ی خورشیدی ناسا دو شراره‌ی خورشیدی قدرتمند را مشاهده کرد.

 

 

مجله علمی ایلیاد - در ۶ سپتامبر سال ۲۰۱۷، منطقه‌ی فعال بر روی خورشید دو شراره خورشیدی کلاس X را منتشر کرد که رصدخانه‌ی دینامیکی خورشیدی ناسا «SDO» آن‌را ثبت کرده است. شراره‌های خورشیدی کوتاه هستند و در واقع انفجارهای بی‌شمار تابش الکترومغناطیسی خورشید هستند که از چند دقیقه تا چند ساعت باقی می‌مانند. آن‌ها انتشارات ارتقاء‌یافته‌ای را در هر طول موجی در طیف الکترومغناطیسی تولید می‌کنند، از جمله تابش‌های رادیویی، مرئی، فرابنفش، X و گاما. 

تابش مضر شراره‌ی خورشیدی نمی‌تواند از جو زمین عبور کند تا به‌طور فیزیکی بر انسان در روی زمین تأثیر بگذارد؛ هرچند، می‌تواند لایه‌ای از جو که در آن ماهواره‌های GPS و سیگنال‌های ارتباطی عبور و مرور می‌کنند را تخریب کند. منجمان خورشیدی شراره‌ها را بر اساس میزان درخشش آن‌ها در طول موج‌های اشعه‌ی X طبقه‌بندی می‌کنند. سه طبقه‌بندی وجود دارد؛ C، M و X.

شراره‌های کلاس C کوچک هستند و عواقب قابل توجهی بر روی زمین دارند. شراره‌های کلاس M متوسط هستند؛ آن‌ها اصولأ باعث قطع رادیویی کوتاه می‌شوند که بر مناطق قطبی زمین تأثیر می‌گذارد. طوفان‌های تابشی خفیف گاهی اوقات پس از شراره‌ی کلاس M رخ می‌دهند. شراره‌های کلاس X در مقایسه با رویدادهای کلاس C و M بزرگ هستند؛ آن‌ها رویدادهای عظیمی هستند که می‌توانند باعث قطع رادیویی در سراسر دنیا و طوفان‌های تابشی طولانی‌مدت در جو بالاتر شوند. 

اولین رویداد ۶ سپتامبر به‌صورت شراره‌ی X۲.۲ طبقه می‌شود و دومین رویداد شراره X۹.۳ است. دانشمندان مأموریت SDO گفتند: «هر دو شراره از منطقه‌ی فعالی که AR2673 نامیده می‌شود منتشر شده است. این رویداد شراره‌ی خورشیدی متوسط را در ۴ سپتامبر تولید کرده است. شراره X۹.۳ بزرگترین شراره‌ای بود که تاکنون در چرخه خورشیدی فعلی مشاهده شده است؛ این چرخه تقریبأ  چرخه‌ی ۱۱ ساله است که در آن فعالیت خورشید زیاد شده و تمام می شود.»

 
چرخه خورشیدی فعلی در دسامبر سال ۲۰۰۸ آغاز شد و اکنون شدت آن رو به کاهش است و به سمت کمینه خورشیدی پیش می‌رود. در این مرحله، چنین فوران‌هایی بر روی خورشید به شدت نادر هستند، اما تاریخ ثابت کرده که آن‌ها می‌توانند شدید باشند. 

 

نوشته: سرجیو پروستاک
ترجمه: سحر الله‌وردی - مجله علمی ایلیاد