چرا وقتی استرس دارید، به دستشویی می‌روید؟

 

 

مجله علمی ایلیاد - اگر وقتی دلواپس و بی قرار هستید و نیاز به دفع ادرار دارید، بدانید که تنها نیستید. دکتر «تام چی» استادیار اورولوژی دانشگاه کالیفرنیا سان‌فرانسیسکو گفت: «اگر موقع دل‌نگرانی و بی‌قراری نیاز به دستشویی پیدا کنید، کاملاً طبیعی است. وقتی تردید به دل راه می‌دهید، فقط هر چه بدن‌تان می‌گوید، انجام دهید و به دستشویی بروید. احتمالاً حالتان خوب خواهد شد.»

در موقعیتی خاص وقتی احساس اضطراب و دل‌نگرانی ندارید، مثانه در حالت آسایش قرار دارد و با ادار پر می‌شود. در مقابل، اسفنکتر خارجیِ مثانه به شدت درصدد تضمین این است که ادرار به بیرون راه پیدا نکند. مثانه‌ی سالم می‌تواند تا دو لیوان ادرار در درون خود نگه دارد. وقتی کیسه‌ی عضلانی پر باشد، مثانه از طریق نخاع سیگنالی را به مغز می‌فرستد که «من پُر شده‌ام؛ باید بروم.» به محض دریافت سیگنال و آماده بودن فرد، مثانه منقبض شده و ماهیچه‌ی اسفنکتر خارجی آسایش می‌یابد. سرانجام، جریان ادرار به سمت بیرون هدایت می‌شود.

پزشکان کاملاً مطمئن نیستند که چرا افراد به هنگام اضطراب و پریشانی نیاز به دستشویی پیدا می‌کنند؛ شاید عمدتاً به این دلیل باشد که نیاز با تخلیه‌ی ادرار توسط عوامل گوناگونی کنترل می‌شود. از جمله این عوامل می‌توان به اعصاب موجود در امتداد نخاع، مغز و احساسات انسان اشاره کرد. اما محققان دو حدس خوب دارند که چرا این پدیده اتفاق می افتد؟

دکتر «آلن واین»، استاد اورولوژی در مرکز پزشکی پن در دانشگاه پنسیلوانیا گفت: «یکی از ایده‌ها این است که وقتی احساس دل‌نگرانی یا بی‌قراری می‌کنید، بدن‌تان وارد حالت مبارزه یا پرواز می‌رسد. این واکنش شدید پُر از آدرنالین، شاید تولید ادرار کلیه را افزایش می‌دهد. اما فرض بر این است که تحت استرس، دستگاه عصبی مرکزی برای عمل سطح بالایی از حساسیت فعال‌سازی می‌شود. یعنی فعال‌سازی رفلکس به زمان کمتری نیاز دارد.»

آقای چی توضیح داد: «ایده‌ی دیگر این است که وقتی دل نگران هستید، ماهیچه‌هایتان منقبض می‌شوند و یکی از آن ماهیچه‌ها می‌تواند مثانه باشد. وقتی در چنین شرایطی قرار می‌گیرید و به دستشویی دسترسی ندارید، خودتان را سرگرم کنید یا ورزش‌های مدیتیشن انجام دهید تا ماهیچه‌ها و ذهن‌تان به آرامش برسد.»

 

نوشته: لائورا گگل
ترجمه: منصور نقی‌لو - مجله علمی ایلیاد