عدم وجود جوی برای نگهداشتن گرما، دمای سایههای دائمی این سیاره را به قدری پایین آورده است که امکان پایدار ماندن یخ در آن را فراهم کرده است. این مسئله احتمال یخبودن مناطق روشن در رادار را بالا برده است.
این ایده پس از وارد شدن فضاپیمای مسنجر به مدار عطارد در سال ۲۰۱۱ میلادی قوت گرفت. فضاپیمای مذکور سیگنالهای نوترونی را از قطب شمال این سیاره دریافت کرده بود. در تحقیقات اخیر، «آریل داچ»، رهبر تحقیقات و دانشجوی دکتری در دانشگاه براون به همراه همکاران خود بررسی عمیقی بر روی دادههای فضاپیمای مسنجر انجام دادند.
آنها نگاه ویژهای به دادههای ارتفاعسنج فضاپیمای مسنجر انداخته و موفق به کشف نقاط بازتابنده در اطراف سه آتشفشان در عطارد شدند. داچ در اینباره گفت: «مساحت کلی سطوح شناسایی شده حدوداً ۳،۴۰۰ کیلومتر مربع است که مقداری بزرگتر از ایالت رودآیلند ایالات متحدهی آمریکا است.»
همچنین محققان دادههای انعکاسی مربوط به نواحی اطراف این ۳ آتشفشان را مورد بررسی قرار دادند. این نواحی به روشنی صفحات یخی داخل آتشفشان نبودند، اما بهطور محسوسی روشنتر از دیگر سطوح سیاره بودند. داچ اضافه کرد: «ما فکر میکنیم این انعکاس به دلیل وجود تکههای کوچک یخ موجود در این نواحی است. بیشتر این تکههای یخ کوچکتر از آن هستند که بتوان با تجهیزات ارتفاعسنج آنها را تشخیص داد، اما در مجموع این نواحی به انعکاس کلی نور کمک میکنند.»
در راستای یافتن شواهد بیشتر در زمینهی وجود این یخهای کوچک، گروه تحقیقاتی بهمنظور یافتن تکههای یخ کوچکتر از تکههای موجود در آتشفشان که قابل ردیابی باشند، به بررسی دادههای ارتفاعسنج فضاپیمای مسنجر پرداختند. گروه تحقیقاتی موفق به یافتن ۴ مورد با عرضی کمتر از ۵ کیلومتر شد.
داچ در اینباره نیز گفت: «این ۴ مورد همانهایی بودند که ما با بررسی دادههای دیگر تجهیزات مسنجر یافته بودیم. ما فکر میکنیم تعداد بسیار بیشتری از این تکههای یخ در اندازههای چند سانتیمتر تا یک کیلومتر وجود دارد.» اینکه این تکههای یخ وجود داشته و عامل انعکاس سطح عطارد هستند، میتواند باعث افزایش ذخایر یخ موجود در عطارد شود.
داچ اضافه کرد: «سوالی که بهوجود میآید، این است که چگونه این تکههای یخ در سطح عطارد وجود دارند. فرضیهی اصلی این است که این یخها به وسیلهی برخورد دنبالهدارها و یا اجرام آسمانی به عطارد راه یافتهاند. فرضیهی دیگر این است که ممکن است هیدروژن به وسیلهی بادهای خورشیدی به سطح عطارد برخورد کرده باشد که بعدها با اکسیژن ترکیب شده و آب را به وجود آورده باشد.»
نوشته: SciNews ترجمه: رضا کاظمی - مجله علمی ایلیاد