خشونت بخشی از سنت‌های مذهبی تمدن پرو بوده است!
مجله علمی ایلیاد - بر اساس پژوهشی که اخیراً منتشر شد، بقایای اسکلتی پرده از مراسمی در ارتفاعات پرو که اکنون محل پایگاه اکتشافی «پاکوپامبا» است، بر می‌دارند که افراد مدفون‌شده در آن، آسیب‌های شدیدی دیده‌اند که جزئی از مراسم‌های مذهبی آن قبیله بوده است. دانشمندان اظهار داشتند به‌نظر می‌رسد ضرباتی عمدتاً عمدی به سر افراد وارد شده است که باعث خردشدن جمجمه‌ی آن‌ها شده است، اما احتمالاً این ضربات عامل مرگ این افراد نبوده است.
نویسندگان این مقاله اظهار داشتند: «با توجه به بافتی که این اسکلت‌ها در آن کشف شدند وبا توجه به اینکه محل اکتشاف، مکان مراسم‌های مذهبی بوده است و ضربات مشابه وارد شده به زن‌ها و مردان و نبود ابزاری دفاعی، احتمال دارد که به‌جای حملات قبیله‌ای، مراسم‌های مذهبی عامل ایجاد این آسیب‌ها در جمجمه‌ی آن‌ها بوده باشد.»
جستجو به دنبال نشانه‌هایی از خشونت یکی از راه‌هایی است که باستان‌شناسان امروزی با انجام آن، سعی در درک فرهنگ‌های باستانی دارند. نحوه‌ی آسیب‌دیدن و یا کشته‌شدن این افراد نشان از وجود کشمکش میان دیگر جوامع و اختلاف رفتارهای اجتماعی دارد. محققان با مطالعه‌ی خشونت‌های اتفاق افتاده در کوه‌های آند، موفق به کسب اطلاعات زیادی از این جوامع شدند.
به‌نظر می‌رسد درگیری با دیگر افراد، عامل وجود نشانه‌های خشونت در بقایای اسکلتی تمدن‌های پروئی نظیر «چینچورو» که در ۱۶۰۰ تا ۷۰۰۰ سال قبل از میلاد مسیح، نزدیک سواحل می‌زیستند، باشد. ضرباتی که از درگیری‌ها بر جای مانده‌اند، بیشتر در مردان دیده می شوند. همچنین بیشتر این ضربات در سمت چپ سر دیده می‌شود. استخوان‌های آسیب‌دیده ساعد نشان از تلاش فرد برای محافظت از خود در برابر سلاح استفاده شده دارد.
همچنین نشانه‌هایی از قربانی‌کردن افراد در سواحل پرو، در ۵۰۰۰ سال قبل از میلاد مسیح دیده می‌شود. باستان‌شناسان میدانند سازه‌های عمومی در مرکز کوه‌های آند، که نشان از وجود جوامع پیشرفته دارند، به ۳۰۰۰ سال قبل از میلاد مسیح باز می‌گردد. اما وجود نشانه‌های کمتری از خشونت، به درک بهتر رفتار این تمدن کمک کرد.
حفاری پایگاه پاپوکامپا در سال ۱۹۳۹ آغاز شد و محققان این پژوهش، از سال ۲۰۰۵ میلادی مشغول بررسی این پایگاه برای جمع‌آوری اطلاعات هستند. از سال ۲۰۰۵ تا ۲۰۱۵ میلادی، محققان موفق به کشف ۱۰۴ اسکلت، شامل ۶۶ بزرگسال و ۳۸ کودک شدند که مربوط به بازه‌ی زمانی ۸۰۰ تا ۱۲۰۰ و ۵۰۰ تا ۸۰۰ قبل از میلاد مسیح بودند.
۷ اسکلت از بزرگسالان از محل مراسم مذهبی مذکور کشف شدند که ضرباتی به سر، دست و پا و آرنج آن‌ها وارد شده بود. نویسندگان این مقاله اظهار داشتند: «بیشتر جراحات به جمجمه‌ی افراد وارد شده‌اند. اینگونه جراحات بیشتر به‌جای اینکه تصادفی باشند، نشان از عمدی‌بودن و تکرار آن‌ها با انگیزه‌ی مشابه دارند.»
همچنین علائمی از بهبود جراحات در این افراد بوده است که نشان می‌دهد با وجود شدید بودن، این جراحات عامل مرگ آن‌ها نبوده است. محققان معتقدند درگیری، علت ایجاد این آسیب‌ها نبوده است. پاکوپامپا پایگاه مذهبی است نه پایگاه دفاعی؛ بقایای این افراد یک‌جا نبوده‌اند که نشان می‌دهد علت مرگ آن‌ها، حمله‌ی دیگر قبایل نبوده است.
به علاوه، جراحاتی مبنی بر دفاع از خود روی اسکلت این افراد نبوده است. جراحات دست و پا مربوط به زندگی روزمره‌ی آن‌ها بوده است. به این دلیل که این افراد در محل‌هایی دفن شده بودند که مربوط به مراسم‌های مذهبی بوده است، محققان علت احتمالی این آسیب‌ها را مراسم‌های مذهبی آن جوامع میدانند.
با این وجود محققان تنها قادر هستند گمانه‌زنی کنند. در برخی تمدن‌های اولیه مناطق مرکزی کوه‌های آند، تنش اجتماعی مرتبط با کمبود منابع غذایی منجر به ایجاد طبقات اجتماعی و خشونت در مراسم‌های مذهبی شده بود، اما مشخص نیست کمبود منابع غذایی چه تاثیری بر افرادی که در آن زمان می‌زیستند، گذاشته است. هیچ نشانی از سوء تغذیه در بقایای این افراد مشاهده نشده است.
برخی گمانه‌زنی‌ها وجود دارد که افراد نابغه در جوامع به دنبال شناسایی حیوانات وحشی و درنده‌خو، به خصوص گربه‌های بزرگ مانند پلنگ، بوده‌اند. ممکن است «خشونت کنترل‌شده» راهی برای نشان‌دادن نفوذ این افراد بوده باشد.
در طول زمان این جراحات شدیدتر شدند که نشان از وجود اختلاف طبقاتی اجتماعی دارد. بعدها خشونت در مراسم‌ها به قربانی کردن هم کشیده شد؛ بنابراین محققان معتقدند ممکن است خشونت در مراسم‌های مذهبی، نشان از ظهور جوامع پیشوا داشته باشد. با تسلط نوابغ خشونت در مراسم‌های مذهبی به ایجاد جراحاتی منجر می‌شد که بعدها این جراحات شدیدتر شدند. در نهایت این جراحات منجر به مرگ افراد می‌شدند.
نوشته: کوین لوریا
ترجمه: رضا کاظمی - مجله علمی ایلیاد
ترجمه: رضا کاظمی - مجله علمی ایلیاد