راز حفره‌های رنگارنگ یلواستون
مجله علمی ایلیاد - این تفکر همواره در میان بوده است که فوران آتشفشان، باعث ایجاد مخروط یا حفره‌ی آتشفشانی «پارک ملی یلواستون» در ایالت وایومینگ آمریکا شده است، اما تحقیقات جدید نشان می دهد این تفکر کمی ابتدایی است. دانشمندان با مطالعه‌ی لایه‌های خاکستر و رسوبات مجاور ساحل کالیفرنیا، موفق به یافتن نه یک فوران، بلکه دو فوران با فاصله‌ی زمانی کوتاه شدند که تقریباً ۶۳۰،۰۰۰ سال پیش به وقوع پیوسته‌اند.
به گفته‌ی محققان دانشگاه سانتا باربارا در کالیفرنیا، این دو انفجار چنان مهیب بودند که باعث تغییراتی در اقلیم کره‌ی زمین شدند. «جیم کنت»، زمین‌شناس گروه تحقیقاتی در این‌باره گفت: «ما متوجه شدیم دو ابرفوران خاکسترساز با فاصله‌ی ۱۷۰ سال از هم به وقوع پیوستند و هر کدام باعث کاهش ۳ درجه‌‌ی سانتیگرادی دمای اقیانوس شدند.»
به‌منظور کشف علت به وجود آمدن این حفره‌ی زیبای ۵۵ در ۷۲ کیلومتری، محققان لایه‌های خاکستر حوضه‌ی سانتا باربارا که ویژگی‌های شیمیایی مشابهی با خاکسترهای منطقه‌ی یلواستون داشتند را مورد بررسی قرار دادند. نمونه‌برداری از این حوضه به چند دلیل مفید است؛ یکی از این دلایل این است که در این دوره از تاریخ، محیط زیر آب مواد مغذی مورد نیاز خود را از اعماق اقیانوس تامین می‌کرده است.
این مسئله باعث به وجودآمدن موجودات تک‌سلولی به‌نام «فرامینیفرا» شده است. محققان از پوسته‌های به جامانده از این موجودات، برای نشان‌دادن تغییرات دمایی اقیانوس‌ها استفاده می‌کنند. صحت این اندازه‌گیری‌ها هنوز تایید نشده است، اما آن‌ها می‌توانند شروع خوبی باشند. علاوه بر این، محققان دریافتند که کمبود اکسیژن در اعماق حوضه‌ی سانتا باربارا، باعث جلوگیری از گسترش یافتن موجودات دریایی شده است که زمین‌شناسان باور دارند، این موجودات باعث اختلاط لایه‌های خاکستر و پوسته موجودات شده‌اند.
این مسئله باعث به جاماندن دو لایه مشابه با لایه‌های یلواستون، میان پوسته‌ی جانداران شده است که نشان از کاهش چندباره‌ی دما و جلوگیری از رسیدن نور خورشید توسط خاکستر و دی‌اکسیدسولفور دارد. یکی از پرسش‌هایی که محققان جوابی برای آن نیافتند این است که چرا دوره‌ی اُفت دما بیشتر از آن چیزی که انتظار می‌رفت، طول کشیده است. کنت در این‌باره گفت: «ما باور داریم افت عظیم و طولانی دمای سیاره بازخوردهای دیگری داشته است.»
این بازخورد می‌تواند افزایش برف و یخ در اقیانوس که موجب بازگشت نور خورشید شدند و یا تغییری بزرگتر در گردش اقیانوسی که باعث طولانی‌شدن دوره‌ی سرما شده است، باشد. همچنین افزایش تدریجی دمای زمین در همین زمان، علت احتمالی دیگری است که توجه دانشمندان را به خود جلب کرد. کنت خاتمه داد: «این دوره، بسیار متزلزل اما دوره‌ای خوب بوده است. اگر فوران‌ها در زمان دیگری اتفاق می-افتاد، ما احتمالاً نمی توانستیم نتایج آن را شناسایی کنیم؛ زیرا ممکن بود افت دما آنچنان دوامی نمی‌داشت.»
نوشته: دیوید نیلد
ترجمه: رضا کاظمی - مجله علمی ایلیاد
ترجمه: رضا کاظمی - مجله علمی ایلیاد