اخترشناسان دور‌ترین کهکشان مارپیچی را کشف کردند.
مجله علمی ایلیاد - اخترشناسان به کمک داده‌های حاصل از دستگاه طیف‌سنج میدانی یکپارچه مادون قرمز «NIFS» در تلسکوپ جمینی واقع در هاوایی قدیمی‌ترین کهکشان مارپیچی را شناسایی کرده‌اند.
کهکشان مارپیچی A1689B11 در پشت خوشه‌ی کهکشان بزرگ Abell1689 قرار دارد که بهعنوان عدسی گرانشی عمل می‌کند و تصاویر بزرگنمایی شده‌ای از کهکشان مارپیچی در موقعیت‌های مختلف در آسمان ایجاد می‌کند. کهکشان مورد بررسی A1689B11، در ۱۱ میلیارد سال پیش وجود می‌داشته است و تنها ۲.۶ میلیارد سال پس از انفجار بزرگ حیات داشته است. دکتر «تیان تیان یوآن» اخترشناس دانشگاه فناوری سوئین برن استرالیا و همکارانش از شیوه‌ی قدرتمندی استفاده کردند که عدسی گرانشی را با دستگاه NIFS ترکیب می‌کند تا قدمت و ماهیت این کهکشان را تعیین نمایند.
دکتر یوآن خاطر نشان کرد: «این روش به ما اجازه می‌دهد تا کهکشان‌های قدیمی را با قدرت تفکیک بالا و جزئیات بی‌سابقه‌ای مورد مطالعه قرار دهیم. ما می‌توانیم یازده میلیارد سال پیش در زمان به عقب بازگردیم و به‌طور مستقیم شکل‌گیری بازوهای مارپیچی اولیه کهکشانی را شاهد باشیم.»
دکتر «رنیو کن» محقق دانشگاه پرینستون گفت: «مطالعه‌ی کهکشان‌های مارپیچی قدیمی مثل A1689B11 کلید برملا کردن راز چگونگی و زمان پیدایش توالی هابل است. کهکشان‌های مارپیچی در جهان ابتدایی نادر هستند. این اکتشاف درها را به روی بررسی چگونگی گذر کهکشان‌ها از دیسک‌های آشفته و متلاطم به سوی دیسک‌های آرام و نازک مثل کهکشان راه شیری باز می‌کند. مطالعه‌ی ما به ویژگی‌های بسیار جالبی از کهکشان A1689B11 دست یافته است. این کهکشان ۲۰ برابر سریع‌تر از کهکشان‌های امروزی به تولید ستاره می‌پردازد. با این حال، برخلاف سایر کهکشان‌های همان دوره، A1689B11 دارای دیسک نازک و سردی است که با آشفتگی اندکی حرکت می‌کند. این نوع کهکشان مارپیچی قبلاً هیچ موقع در این دوره‌ی ابتدایی از کیهان مشاهده نشده است.»
نوشته: SciNews
ترجمه: منصور نقی‌لو
ترجمه: منصور نقی‌لو