چرا پیوند سر انسان، هرگز ممکن نخواهد بود؟
مجله علمی ایلیاد - براساس گزارش‌های جدید، جراح مغز و اعصابی ادعا می‌کند که گروهش با استفاده از دو جسد انسان در چین، اولین پیوند موفقیت‌آمیز سر انسان را در دنیا انجام داده است. این روند که ۱۸ ماه طول کشید، باعث شد این جراح جنجالی، دکتر «سرجیو کاناورو» از گروه مدولاسیون عصبی پیشرفته تورین در ایتالیا، انتظار داشته باشد این جراحی را سرانجام بر روی فرد زنده انجام دهد.
اما متخصصان به ادعای کاناورو در مورد این جراحی بر روی انسان زنده شک دارند؛ این کار مستلزم آن است که سر انسانی بریده شود و تا زمان پیوند به بدن فرد دهنده، زنده باقی بماند. «آرتور کاپلان»، استاد اخلاق‌زیستی در مرکز پزشکی لانگون در دانشگاه نیویورک، گفت: «جدیدترین پیشرفت کاناورو در واقع تداوم ادعای شبه‌علم نفرت‌انگیزی است.»
کاپلان که به ساخت سیستم آمریکایی توزیع اندام کمک کرده، گفت: «فکر نمی‌کند پیوند سر انسان امکان‌پذیر باشد. در دانشگاه نیویورک، برنامه‌ی پیوند صورت را در دست داریم، پیوند صورت خیلی دشوار است. این کار به دوزهای زیادی از داروهای سرکوب‌کننده‌ی ایمنی نیاز دارد؛ این داروها سیستم ایمنی را سرکوب می‌کنند، به گونه‌ای که به پیوند حمله نمی‌کنند. اما سر مشکلی بزرگتر است و به دوزهای بیشتری دارو نیاز دارد. این دوز داروها فرد گیرنده را ظرف چند سال در اثر پس زدن یا عفونت خواهد کشد.»
همچنین این احتمال وجود دارد که به دلیل اختلافات بیوشیمیایی بین سر و بدن فرد گیرنده، این فرد هرگز نتواند به زندگی عادی دست پیدا کند. کاپلان افزود: «این کار مثل این نیست که لامپی را درون سرپیچ جدید وصل کنیم. اگر سر و مغزتان را حرکت دهید، آن‌را وارد محیط جدیدی با ورودی‌های عصبی جدید می‌کنید. به‌نظرم این کار قبل از مرگ، فرد را دیوانه می‌کند.»
علاوه بر آن، پیوند جدید مستلزم آن است که جراحان حجم زیادی عصب و رگ‌های خونی و همچنین ستون فقرات را از سر زنده به بدن گیرنده وصل کنند. اما کاپلان صحت ادعاهای کاناورو مبنی بر اینکه این جراح مغز و اعصاب تکنیک‌های پیشرفته‌ای برای پیوند مجدد ستون فقران، اعصاب و رگ‌های خونی بین سر و بدن گیرنده دارد را مورد پرسش قرار داد.
کاپلان گفت: «اگر او می‌دانست که چگونه ستون فقرات را ترمیم کند و مجددأ پیوند دهد، می‌توانست این کار را بر روی آسیب‌های ستون فقرات پیاده کند. میلیون‌ها نفر در سراسر دنیا با این آسیب‌ها وجود دارند. آن‌ها می‌خواهند راه روند و بدن‌شان را کنترل کنند. هیچ دلیلی وجود ندارد که به نزد آن‌ها نروید و نشان ندهید چه کارهایی بلد هستید.»
به گفته‌ی کاپلان، کاناورو که این روند را همراه با دکتر «ژیائوپینگ رن» از دانشگاه پزشکی هاربین در چین بر روی اجساد انجام داده، جزئیات کارش را در مجلات منتشر کرده است. کاپلان گفت: «به‌علاوه، کاناورو هیچ کاری بر روی حیوانات انجام نداده تا نشان دهد این کار عملی است. مثلأ در ژانویه‌ی سال ۲۰۱۶، کاناورو پیوند موفقیت‌آمیز سر در میمون زنده را اعلام کرد. این حیوان «بدون هیچ آسیب عصبی» زنده ماند، اما ۲۰ ساعت بعد جان سپرد. او باید می‌توانست حیوانات را به مدت یک یا دو سال زنده نگه دارد یا حداقل هوشیاری آن‌ها را حفظ کند.»
در سال ۱۹۷۰، پیشگام پیوند سر «رابرت وایت» سر جدیدی را در میمون پیوند زد. این حیوان پس از ۹ ساعت مُرد، چون بدنش سر جدید را پس زد. مثل این است که همانند «منگله» درباره‌ی پیوند سر معلولی با بدن فردی دیگر حرف بزنیم. منگله، فیزیکدان نازی بدنامی است که آزمایش‌های پزشکی غیرانسانی را بر روی زندانیان آشویتس انجام داد. این کار ظالمانه است و قطعأ دستورالعمل یک فاجعه است.
نوشته: ترزا پولتارووا
ترجمه: سحر الله‌وردی - مجله علمی ایلیاد
ترجمه: سحر الله‌وردی - مجله علمی ایلیاد